BUSREIS NAAR
DE FLEVOPOLDERS
Zondag, 7 februari 1993 was uitgeko
zen voor de excursie naar de
Flevopolders, annex Oostvaarders-
plassen. Het was een bewuste keuze.
Dit landschap zien in wintertooi met
z'n wintervogels, dat is toch een apar
te belevenis. Risico was wel het om
deze tijd van het jaar wisselvallige
weer: 't kon vriezen, 't kon dooien.
Het ergste was wel mist. En laat het nu
voorafgaand aan de reis een hele week
mistig weer zijn! Dat voorspelde niet
veel goeds. Door de mist naar vogels
kijken, is nog niemand gelukt en het
zag er dus allemaal niet zo gunstig uit.
Dat het toch nog geweldig is meege
vallen, kunt U opmaken uit onder
staand verslag.
Vanuit Oostburg werd vertrokken om
6.00 in de vroege ochtend. Daar stap
ten een 30-tal Duumpjes in de bus van
de firma Van Damme uit St. Laureins
(B). Via Hoek, waar 3 Steltkluut-leden
werden opgepikt, reed men naar
Temeuzen, waar ook nog 2 man stond.
De chauffeur bleek niet helemaal ver
trouwd met de Hollandse lantaarnpa
len, want eentje bleef er scheef ach
ter
In Antwerpen namen we net buiten de
oude tunnel ook nog 2 excursie-gan-
gers liefdevol in ons midden op.
Daarna ging iedereen nog even onder
uit voor een dutje. De buschauffeur
wilde er wat stemming in brengen
door het afspelen van echte Vlaamse
accordeonmuziek. Toen dat niet echt
hielp, probeerde hij het met een
Belgische mop in de trant van 2 echte
lieden die bij St. Petrus kwamen, een
mop waarvan vele varianten bekend
zijn. Iedereen was toen weer wakker,
maar verdere pogingen ondernam de
man gelukkig niet. Die stijve
Hollanders.
Bij Meerkerk werd een koffiestop
gehouden, waarna het snel weer verder
ging naar onze eindbestemming, de
Flevopolders. Tot dan toe was het vrij
nevelig weer, hetgeen de stemming
enigszins drukte. Iemand kwam op het
idee om de ramen van de bus schoon
te gaan maken, want die zaten zwaar
onder de slik. Bij een tankstation wer
den bezems en emmers georganiseerd
en het bleek dat er zowaar enkele kun
dige glazenwassers in het gezelschap
zaten.
Eric Blaakman presenteerde zich
namens 't Duumpje en legde de
bedoeling van de excursie uit. Bij het
moderne station Lelystad stond Eric
Marteijn ons op te wachten. Hij zou
onze gids zijn op deze reis door de
Flevopolders. Dat Eric in dit gebied
volledig thuis is, zou spoedig blijken.
De rit ging dwars door de enorme pol
ders, waarbij het nieuwe land opviel
door de rechte kavels en de bijna ein
deloze, rechte wegen. Jong bos van 15
jaar oud en nieuwe aanplant wisselden
elkaar af. Daar tussendoor grote land-
bouwpercelen met schaarse bebou
wing. Enkele folders van de Stichting
Flevolandschap en StaatsBosBeheer
moesten de beelden ondersteunen.
Inmiddels was de mist zo goed als ver
dwenen en konden we genieten van de
vogelbevolking. Overal zaten, bui
zerds, meestal op paaltjes. Een telling
kwam uit tot boven de 100 exempla
ren. Ook enkele ruigpootbuizerds
waren duidelijk te onderscheiden. Het
Markermeer zat aanvankelijk potdicht.
Later op de dag konden we daar grote
groepen kuifeenden bewonderen.
Schattingen liepen op tot 20.000 stuks.
Een machtig schouwspel. Ook een
kuifduiker was zeer goed waar te
nemen. Bij de Oostvaardersplassen
brachten we een bezoek aan de obser
vatiehutten de Kluut en de Grauwe
Gans. De eerste kenmerkt zich door
het begroeide slikstrandje ervoor, waar
12
