Ondanks Groen Labelstal Jonge boeren willen veestapel inkrimpen. Onderstaand artikel is met toestem ming van de schrijfster overgenomen uit de laatste uitgave van het periodiek van de vereniging Milieudefensie Nieuw op de markt: de Groen Label stal, die de uitstoot van ammoniak drastisch moet beperken. Wie hem aanschaft, hoeft 15 jaar lang geen ammoniakmaatregelen meer te nemen. Maar zo groen is de stal nu ook weer niet. Zelfs jonge boeren bepleiten toch maar de veestapel in te krimpen. In haar Nationaal Milieubeleidsplan heeft de regering zich ten doel gesteld, de ammoniakuitstoot in ons land rond de eeuwwisseling te hebben terugge bracht met zeventig procent ten opzichte van 1980. Om deze norm te halen, moeten veehouderijen voldoen aan steeds strengere milieu-eisen. Voor wei de vee geldt vanaf 1995 een maximale mineralenuitstoot per hecta re. Daarbij mag de boer zelf weten hoe hij onder de norm blijft, al moet hij in de praktijk werken met een afgedekte mestopslag en een emissie-arme stal. Voor de intensieve (stal)veehouderij heeft de Wet Milieubeheer een veel strengere Algemene Maatregel van Bestuur in petto: vanaf 1996 moeten alle nieuw te bouwen of te renoveren stallen en later ook bestaande stalsys- temen voldoen aan emissienormen die gebaseerd zijn op de schoonste tech nologie. Hierdoor zouden boeren N steeds opnieuw moeten investeren in 'groene' technologieën. Om alle onze kerheid over de eventuele gevolgen van nieuwe maatregelen uit te bannen, hebben overheid en veehouders begin dit jaar het convenant Groen-Label gesloten. In Groen-Labelstalsystemen is de ammoniakemissie met vijftig tot zeventig procent teruggebracht. Wie zulke 'groene' stallen bezit, hoeft vijf tien jaar geen verdere ammoniakmaat regelen te treffen, ook niet als tussen tijds eventueel strengere normen gaan gelden. De toekenning van het label gebeurt door de Stichting Groen Label, een samenwerkingsverband tus sen de ministeries van Landbouw en Milieubeheer, de lagere overhe den en het betrokken bedrijfsle ven. Op 26 maart dit jaar verleen de de stichting het eerste drietal stalsystemen het predikaat Groen Label: nu zijn het er tien. Daaronder een ligboxenstal, een grupstal, een zwevende vloerstal voor slachtkuikens en twee typen legbatterijen. Dat twee legbatterijsystemen zijn erkend, noemt het Nederlands Agrarisch Jongerenkontakt (NAJK) onverstandig. De jonge boeren zijn het met Vereniging Milieudefensie eens dat de overheid geen geïntegreerd beleid voert: het Ministerie van Landbouw wil het die renwelzijn verbeteren, maar nu stimu leert het toch de 'groene' legbatterij. Imago Ook Stichting Lekker Dier vindt het niet juist dat legbatterijen een groen imago krijgen. Beleidsmedewerker Bert Freriks: Milieubehoud en die renwelzijn hebben allebei te maken met bewust omgaan met onze omge ving. De legbatterij heeft totaal geen oog voor het welzijn van dieren. Nu schuift men het probleem van de ver zuring op het bord van de miljoenen landbouwhuisdieren." De Stichting Groen Label, bij monde van P. Willemsen, geeft dat ten dele toe: "Ik zou het ook prettiger vinden om een pasklare oplossing te hebben die goed is voor het milieu, de boeren en hun dieren. Die is er helaas niet, dus je moet de voordelen voor het milieu en de nadelen voor het dier tegen elkaar afwegen." Bert Freriks van Lekker Dier reageert: "Dat is appels met peren vergelijken. Het is gewoon een stukje beschaving om op het welzijn van die ren te letten." 10

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1993 | | pagina 10