9
gezien in het landje van Kezand. Er
waren smienten, wilde eenden en
bergeenden (92) in overvloed, maar
ook veel slobeenden (maar liefst 15
paar en nog 10 'losse' mannetjes: zou
den ze er allemaal gaan broeden?!) en
wintertalingen (22 paar en nog eens 5
mannetjes; ook broedvogels?). En om
de tien vol te maken: ook een grote
zaagbek en een paar kuif- en tafeleen
den waren present evenals 3 paar krak
eenden en 4 paar pijlstaarten.
Die eerste waarneming van enige hon
derden smienten blijkt dus geen toeval
te zijn. Waarom is de Blikken dan nu
ineens zo aantrekkelijk voor de een
den? In de eerste plaats omdat het
waterpeil 2 jaar geleden flink is ver
hoogd. Het laaggelegen terrein is daar
door veel natter geworden. Het gehele
jaar door staan er nu grote oppervlak
tes onder water. Op zich al een, prach
tig gezicht, maar met al die vogels
erbij ziet het eruit als een prachtig
natuurgebied. Niet alleen is het water
peil verhoogd, ook is het eentonige
populierenbosje gekapt en omgezet in
weiland, zijn er meidoornhagen en
knotwilgen aangeplant, poelen gegra
ven, is de kreekloop aangepast en is
het beheer van de Blikken overgegaan
in handen van het Zeeuws Landschap.
Het resultaat is een zeer vogelrijk re
servaat geworden waar het hele jaar
door allerlei soorten vogels zijn te
bewonderen.
Om nog maar eens wat te noemen: er
broeden veel kluten, grutto's, kieviten
en scholeksters. Kleine plevier en ture
luur broeden er waarschijnlijk ook en
waarschijnlijk nog veel meer interes
sante soorten die ik in mijn paar
bezoeken nog niet heb kunnen vast
stellen. Ook voor trekvogels is het een
zeer aantrekkelijk gebied geworden:
eind maart zaten er bijvoorbeeld ruim
180 druk foeragerende kemphanen,
vloog er een witgat uit een drinkput
op, scharrelden er een aantal bonte
strandlopers rond en schreden er wul
pen statig door het weiland.
Dat de rijkdom aan vogels en dieren
door roofvogels niet onopgemerkt
blijft, blijkt wel uit de waarnemingen
van slechtvalk, torenvalk en smelle-
ken. Vorig jaar pleisterde er zelfs een
paar dagen een zwarte wouw. Een
zeldzame doortrekker, die maar zeer
zelden langer dan een dag ergens blijft
hangen. Op het bezoek eind maart
konden we de kerkuil ook vaststellen
als bezoeker: we vonden een (helaas)
dood exemplaar in een weiland langs
de dijk.
Dit zijn zomaar een aantal waarnemin
gen van een klein aantal bezoeken. Ik
blijf er zeker terugkomen. Elke keer is
er wel iets leuks te zien. En zeker we
ten dat de Blikken op vogelgebied nog
veel in petto heeft. Wie weet, gaat de
watersnip er ooit nog wel eens broe
den of komt er eens een visarend foe-
rageren. De komende tijd zal er nog
veel veranderen in de vogelbevolking.
Zeker ook als de meidoornhagen echt
gaan uitgroeien en als de kreken en
watergangen in de omgeving brede
rietkragen krijgen. De ontwikkelingen
langs de Nieuwkerkse kreek zijn erg
hoopvol. Ook de blauwborst zal de
Blikken wel weten te ontdekken.
De Plaote
En dan tot slot nog even terug naar de
Plaote. Als je beide gebieden nu op
een dag bezoekt, blijkt er een wereld
van verschil te zitten. Niet alleen zit
ten er tegenwoordig geen grote groe
pen smienten meer, maar ook voor
steltlopers als kievit, tureluur en grutto
is het gebied weinig geschikt meer en
daar zie je dus ook maar hooguit een
paar paartjes van. Een van de oorza
ken is het nog steeds teruglopende
oppervlak grasland, het te lage water
peil en een niet op de natuur ingesteld
beheer.
Gezien de bovenstaande succes-story
van de Blikken is de ontwikkeling
relatief eenvoudig om te buigen in
positieve richting.
Ik hoop dat hier in de nabije toekomst
ook inrichtingsmaatregelen als in de
Blikken getroffen kunnen worden. De
natuurwaarden in het gebied zullen
dan met sprongen vooruit gaan. Het
zag ernaar uit dat in het kader van de
ruilverkaveling 'Aardenburg' ook de
Plaote aangekocht en beter ingericht
-zou gaan worden. Nu de ruilverkave
ling is afgestemd, is het afwachten wat
er gaat gebeuren. Ik hoop dat de reser
vaatsvorming niet al te zeer vertraagd
wordt en ook dat het waterschap kans
ziet in de Plaote (en ook in andere kre
ken) het waterpeil binnen afzienbare
termijn te verhogen!
Amsterdam, 7 april 1997,
Rob van Westrienen.
Brakke kreekrestanten in de Blikken,
(foto: Awie de Zwart
