Boomkikkerbiotoop Kruisdijk hersteld
8
Wie dacht dat ons Duumpjeslid Sjaak
Herman zich slechts bezighield met
kleinschalige ingrepen in de natuur
zoals knotten en putten gravenkan in
het hierna volgende artikel van zijn
hand lezen, dat ook grotere projecten
niet geschuwd worden.
Ooit boomkikkerbolwerk
Tot halverwege de tachtiger jaren gold
Kruisdijk als één van de belangrijkste
bolwerken van boombikkers (hyla ar-
borea) in Nederland.
Dit gaf de minister van landbouw aan
leiding het gebied aan te wijzen als
beschermd natuurgebied. Hierbij heeft
hij zich laten adviseren door het toen
malige Instituut voor Natuurbeheer
waar vermaarde wetenschappelijk on
derzoekers als Ton Stumpel en Bert
Hanekamp een achttal jaren diepgaand
onderzoek gedaan hebben naar de
voortplanting en migratie van de
Boomkikker.
De aanwijzing tot beschermd natuur
gebied ging op 21 mei 1985 in en een
jaar later kreeg hij zijn definitieve
beslag.
Beheersplan
Helaas is het een misvatting te menen
dat men met een aanwijzing alleen het
voortbestaan van de populatie boom
kikkers kan beschermen. Daarom is in
de Natuurbeschermingswet vastgelegd
dat na een aanwijzing een zogenaamd
beheersplan opgesteld moet worden.
Welnu, ook voor Kruisdijk werd zo'n
plan opgesteld door een onderafdeling
van het Ministerie van Landbouw,
toen N.M.E. geheten. De afdeling
zetelde in IJzendijke waar Tom Strin-
ga de scepter zwaaide.
Deze stelde in 1986 een uitgebreid
plan op, maar tot een uitvoering ervan
is het nooit gekomen, vermoedelijk
omdat de bewoners van Kruisdijk, de
familie Van Melle, zich niet wenste te
binden. Toch zou het hen financieel
voordeel opgeleverd hebben.
Achteruitgang
Bij het voortschrijden der jaren nam
het aantal boomkikkers geleidelijk aan
af: de oorzaak ligt hoogstwaarschijn
lijk in het feit dat de binnenveste lang
zaam aan verlandde, te oordelen naar
de oprukkende lisdodden en zeggen,
en vooral door de dikke modderlaag
van ca. 0,70 m., waardoor men er deze
droge zomer op de sokken overheen
kon lopen! Met lede ogen hebben we
deze ontwikkeling gadegeslagen en
onze hoop was erop gevestigd dat
Kruisdijk ooit nog eens van eigenaar
zou wisselen.
Dat gebeurde in 1996 toen Kruisdijk
verkocht werd aan een Vlaamse Ne
derlander. Vrij kort daarna is er door
Theo Aernoudts contact met hem op
genomen, uitmondend in een gesprek,
waarbij de gehele situatie besproken
werd. Tevoren hadden we een com
pleet herstelplan gemaakt. De nieuwe
eigenaar was in grote lijnen akkoord
met het voorstel. Hij zou zelf ook een
financiële bijdrage leveren, aangezien
hij nog verder wilde gaan door het
gedempte deel van de binnenveste
grotendeels te herstellen.
Plan van aanpak
Het plan kwam er uiteindelijk als volgt
uit te zien:
- de bestaande binnenveste uitmodde-
ren (ca. 1000 m3);
- de rest van de binnenveste weer gro
tendeels herstellen;
- de buitenveste langs de Heilleweg
wat verdiepen en verbreden om zo
meer vochtige plaatsen te krijgen;
- aanplant van 2 bosjes met boomkik-
kervriendelijke plantesoorten, vooral
met bramen. De uitkomende modder
en grond worden ter plaatse ver
werkt;
- na de grondbewerking zal gras in
gezaaid worden, bestaande uit een
mengsel dat langzaam groeit, waar
door een kruidenrijke grasmat zal
ontstaan.
V itvoeringskosten
De uitvoering van zo'n plan is nogal
prijzig, en 't Duumpje zou dit niet
kunnen opbrengen, maar we hadden
een nogal grote achterdeur. In het ka
der van de ruilverkaveling Aardenburg
had 't Duumpje geld bij het Anjer
fonds gevraagd voor aankoop van re-
servaatsgebieden op de wallen van
Aardenburg ten behoeve van de
Boomkikker. Er zat een gat tussen
vraag- en aanbodprijs, en met de bij
drage van het Anjerfonds, zou dit gat
gedicht kunnen worden. Het Anjer
fonds zegde subsidie toe. maar doordat
de ruilverkaveling afgestemd werd,
hadden we een subsidie-toezegging,
terwijl het bestedingsdoel verdwenen
was. Al ras kwamen we op het idee
Kruisdijk te herstellen. Na een goed
onderbouwde brief kregen we toe
stemming het toegezegde geld voor
Kruisdijk te gebruiken.
