Het Hertenkamp te Groede
■W\
16
Veel Groenaars zullen het goed ken
nen. Zo zondagmiddag met het gezin
een frisse neus halen en te voet via de
Catsweg naar Het Hertenkamp.
Aangezien het Hertenkamp is 'aange
legd' gedurende de Tweede Wereld
oorlog, bestaat het inmiddels ruim 50
jaar: reden er even bij stil te staan.
Het beheer is sinds enige jaren belegd
bij de Stichting Emergis, de stichting
waarbij ons bestuurslid Leo Ruyten-
burg werkzaam is. In dit artikel doet
hij verslag van de aanpak van het
park.
Omvang van het beheer
Sinds twee en een halfjaar wordt het
Hertenkamp in Groede door een groep
vrijwilligers onderhouden.
Dat wil zeggen dat de aanwezige die
ren verzorgd worden, de dierverblij-
ven en speeltoestellen onderhouden en
er is natuurlijk ook een heleboel aan
groenbeheer te doen. Veel van dat be
heer behoort al tot het dagelijkse werk
van de vrijwilligersgroep, gazons wor
den onderhouden, bladeren geveegd
en paden vrijgehouden van overwoe
kerende bramen. Verantwoord snoeien
van het park zonder de natuurwaarden
geweld aan te doen, is echter geen
sinecure.
Ontstaan van het park
Uit de archiefstukken die over het
Hertenkamp bewaard gebleven zijn
blijkt dat het park op 14 juni 1948
werd geopend. De toenmalige ge
meente Groede zat nogal in de maag
met het door de Duitse bezetter achter
gelaten bunkerdorp. De sloop van de
twaalf bunkers zou het voor die tijd
gigantische bedrag van 300.000,-
moeten kosten, een bedrag dat een
gemeente net na de oorlog niet liggen
had, ook al was gemeente Groede als
'Rode Kruis-gemeente' in de oorlog
veel rampspoed bespaard gebleven.
Toenemend toerisme
Omdat men in die naoorlogse periode
van toenemend toerisme het dorp mee
wilde opstuwen in de vaart der volke
ren, leek het een goed idee om samen
met de VVV een recreatieve functie
voor het terrein te bedenken. Op die
manier kon tevens gebruik gemaakt
worden van opbouwsubsidies die de
rijksoverheid beschikbaar stelde.
De aanleg
De bunkers werden gedeeltelijk bedekt
met puin van de betonpaden die de
verschillende bunkers met elkaar ver
bonden en met de grond die uit de
nieuw te graven vijver gewonnen werd
en uit de verbreding van de omringen
de sloten.
Het geheel werd ingeplant met duizen
den struiken en heesters en een paar
honderd hoog opgaande bomen. De
keuze van de juiste soorten bleek al
gauw een probleem, want binnen een
paar jaar moesten de te welig woeke
rende wilgen al teruggezet worden of
vervangen door wat trager groeiende
soorten.
Het midden van het terrein werd ge
vormd door een grote achtvormige wei
waarin een aantal edelherten werd los
gelaten: een ervan was geschonken
door H.M. Koningin Wilhelmina zel-
Evolutie
De daarop volgende jaren kon het park
in alle rust uitgroeien tot de fraaie rij
pe dame van 50 jaar die zij nu is.
We treffen in het park fraaie volwas
sen essen, esdoorns, wilgen, populie
ren, platanen, robinia's en een voor
onze streek zeer dikke lijsterbes in de
buurt van het hotel. West Zeeuwsch-
Vlaanderen kent helaas weinig bos en
park en zeker niet met bomen van
deze leeftijd. Dat maakt het park extra
waardevol voor de streek. Doordat de
bomen al wat ouder zijn, hier en daar
best dicht op elkaar staan en hebben
kunnen profiteren van weinig onder
houd, een facelift in het midden van de
jaren 70 daargelaten waarbij het park
zijn huidige opzet kreeg, heeft het
park veel natuurlijks ontwikkeld.
Kringloop
Dicht opeenstaande bomen beconcur
reren elkaar nogal, waarbij sommige
het loodje leggen. Als zo'n boom blijft
staan, krijgen spechten de kans zo'n
boom uit te hollen als nestplaats en
onder de afstervende bast krioelt het
van insecten die ook weer op het menu
van spechten en andere vogels staan.
Verlaten spechtenholen bieden weer
nestgelegenheid aan andere vogels of
vleermuizen, evenals de holten die
ontstaan als een boom plaatselijk weg-
Toe stand 1977.
