Kust in Kleuren goed ontvangen Op 23 april presenteerden Recron Zeeuws-Vlaanderen en 't Duumpje in de burgerzaal van het Oostburgse ge meentehuis hun gezamenlijke visie op de toekomst van de kust. Arno Boomert en Kees Kostense gaven een toelichting. Vervolgens waren diverse bestuurders aan de beurt om op de visie te reage ren. De reacties van burgemeester Noordewier, wethouder Van Daele en gedeputeerde De Kok waren ronduit positief. Ook de vertegenwoordiger van de landbouw kon begrip opbrengen voor de gepresenteerde ideeën. Een zorgvuldig voorbereide actie kende zodoende een vliegende start. Wat er aan voorafging en hoe nu verder.... Vroeger Binnen 't Duumpje bestonden er al de cennia ideeën over de inrichting van het kustgebied. Kort na het ontstaan van de vereniging werd veel energie besteed aan het aanvechten van de destijds fan tasieloze wijze waarop het waterschap de dijken op deltahoogte bracht. Met name de vernietiging van de Zwarte Polder was een doorn in het oog. Maar liefst een kwart van het natuurgebied verdween onder het dijklichaam. Ook op andere plaatsen langs de kust verdwenen door de deltawerken kreken, natte weilanden en andere waardevolle landschapselementen. De buitengewoon belangrijke inlagen tussen Hoofdplaat en Nummer Eén werden zonder pardon van de kaart geveegd. Onder protest van 't Duumpje, maar onze ideeën von den toen nog geen willig oor. Door de jaren heen is de opstelling van het waterschap, de grote boosdoener, drastisch veranderd. De kritiek werd na verloop van tijd ter harte genomen en in de laatste fase van de dijkverzwa- ringswerken werd het gezegde geïntro duceerd, dat een dijk er ook 'mooi' uit mocht zien. Dat mocht met recht een trendbreuk genoemd worden. Ongetwijfeld heeft in deze ommezwaai van het waterschap ook de overweging meegespeeld dat de kust de omgeving is waar de recreatiesector haar brood verdient. Op een aantal plaatsen langs de kust werd de dijk omgetoverd in een duinlandschap. Voorbeelden zijn de omgeving van de vuurtoren van Bres- kens en de Tienhonderdpolder bij Cad- zand. In plaats van een strakke zeedijk domineert nu de duindoorn. Daar zijn niet alleen toeristen, maar ook fitissen, roodborsttapuiten en heggemussen het waterschap erg dankbaar voor. Aanleiding Het landinrichtingsproject 'Kust West Zeeuwsch-Vlaanderen' beoogt de land schappelijke kwaliteit van het kust gebied tussen Zwin en Breskens te ver sterken. De landinrichtingscommissie, bestaande uit vertegenwoordigers van landbouw, recreatie, natuur (ons lid Leo d'Hoore), gemeentes en waterschap, kreeg van het provinciebestuur de op dracht mee om van het gebied iets moois te maken, binnen een aantal be stuurlijke kaders. Zo is er nauwelijks ruimte voor nieuwe recreatiebedrijven maar bestaande campings behoren een kwaliteitsimpuls te krijgen: dus niet méér standplaatsen, maar wèl meer ruimte. Verder behoort de nieuwe na tuur die in het kader van het Natuur beleidsplan is voorzien (onder andere Strijdersgatpolder, Herdijkte Zwarte Polder en tussen Retranchement en Cadzand-Bad) te worden gerealiseerd. Tevens dient het landschap versterkt te worden met een bepaalde oppervlakte bos. En last but not least: de landbouw dient de bekende voordelen van een ruilverkaveling te krijgen. Stroef proces Zoals bekend verliep het proces de af gelopen jaren buitengewoon stroef. Er was veel verzet in de streek tegen bos en met name de landbouw worstelde met haar eigen doelstellingen. Uiteinde lijk stapten de landbouwvertegenwoor- digers zelfs uit de commissie. Besloten werd om het landinrichtingsproces even stop te zetten en de gemeentes de gele genheid te bieden een eigen visie te ont wikkelen. Natuur- en recreatiesector overlegden al regelmatig over het landinrichtingsplan. Niet alleen in West Zeeuws-Vlaanderen vonden ze elkaar, maar ook elders in Zeeland treft men voorbeelden van dit overleg aan. In 1996 werd een conve nant gesloten om de samenwerking meer inhoud te geven. Ommezwaai Reden voor deze wijzigende verhoudin gen was ongetwijfeld een ommezwaai in het Zeeuwse beleid: géén nieuwe verblijfsrecreatie langs de Noordzee kust meer. Het beleid moet vooral ge richt worden op kwaliteitsverbetering, waaronder ook begrepen wordt een ver sterking van natuur en landschap. Dat zorgde ervoor dat, op enkele erfenissen uit het verleden na, natuurorganisaties niet langer geconfronteerd werden met natuuraantastende recreatieplannen Projectontwikkelaars als René Colto werd de wind uit de zeilen genomen. Daarnaast zorgde het Natuurbeleidsplan voor een andere ommezwaai in het be leid. Jarenlang werden er steeds op nieuw stukjes afgeknabbeld van het are aal natuur. Eindelijk vond de natuur bescherming gehoor bij de overheid, ongetwijfeld gesteund door de publieke opinie. Dit leidde ertoe dat een beleid werd ingezet om het areaal natuur wee te vergroten. In onze streek zijn daar de eerste resultaten al van te zien, zoals in de Baarzande en de Blikken. De natuur bescherming kan het zich nu niet meer veroorloven om louter kritiek te heb ben. Deze twee ontwikkelingen leidden tot toenadering tussen natuur- en recreatie sector, waarvan het convenant het resultaat was. De Natuurmaand is ove rigens ook zo'n tastbaar voortvloeisel uit de samenwerking. Brainstormen aan het Grote Gat Het vastlopen van de herinrichting kust leidde ertoe dat de planologiewerk groep van 't Duumpje ging zoeken naar middelen om het proces vlot te trekken Ook binnen 't Duumpje waren er veel tegenstanders van meer bos. Tijdens de soms urendurende discussies in de pla nologiewerkgroep werd het idee gebo ren een eigen 'duinen-model' te ont wikkelen. De ligging van ons clubge bouw aan de oever van het Grote Gat leidde tot op alle fronten originele ge

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1998 | | pagina 2