12
maar tot nu toe vrijwel alleen vanuit
landbouwkundig oogpunt.
Om een voor alle partijen aanvaardba
re situatie te bereiken, zal een zwaar
der beroep gedaan moeten worden op
de techniek van het waterbeheer, die
waar mogelijk met maatwerk de nodi
ge scheidingen tussen peilgebieden
moet aanbrengen. Om die reden zijn er
de laatste jaren talloze opgestuwde
gebieden verschenen. Als deze metho
den geen oplossing bieden, kan uitruil
van gronden (in de ruilverkavelingen)
mogelijkheden bieden om beide cate
gorieën te verrijken.
Helaas is zo'n uitruil niet altijd een
puur zakelijke deal: er komen ook
emotionele factoren aan de orde, voor
al waar gronden al generaties lang "in
de familie" zijn. Deze belemmeringen
dienen met alle betrokkenen in het
buitengebied in gezamenlijkheid te
worden geregeld, ons Nederlandse
poldermodel indachtig. Het geeft geen
pas zoiets alleen bij de landbouwsec
tor op het bord te leggen.
Het zal de komende maanden moeten
blijken of de bestuurlijke wil daarvoor
aanwezig is.
Resumé
Zolang landbouw en natuur binnen
een zelfde afwateringseenheid liggen,
is het onmogelijk een peil te handha
ven, dat voor beide sectoren optimaal
is. Wanneer géén keuze wordt ge
maakt, zal de oplossing noch vlees,
noch vis zijn. Een marginale aanpas
sing waarmee niemand gediend is.
Wanneer wèl een keuze wordt ge
maakt, kan en mag deze niet per de
finitie in het voordeel van de land
bouw uitvallen. Zo'n keuze ligt mij
lenver van de bedoelingen van plan
vorming op het gebied van water, en
ook ons gewest heeft zich aan deze
planvorming te houden. Een eigentijds
waterbeheer vereist niet alleen samen
werking in de techniek van optimaal
waterbeheer, maar ook het middel van
een verstandige grondruil moet duide
lijk in beeld blijven.
Binnen de afgesproken begrenzingen
nodigt de natuurbescherming iedere
betrokkene uit voor deze samenwer
king. Pas dan kan iedere gebruiker zijn
of haar optimale wateipeil naar belie
ven hanteren.
Adrie Provoost.
Drie varianten voor de rondweg Aardenburg.
