y- Provincie fluit waterschap terug Een ding is zeker. Zonder dit soort specialisten, of het nu om vogelaars of plantofielen gaat, lukt het niet, we hebben ze nodig. De gegevens die de ze mensen verzamelen zijn zo com pleet dat het een schat aan gegevens vormt. De achteruitgang, of straks misschien vooruitgang van de flora of fauna in een bepaald gebied valt alleen af te meten aan hun resultaten. Of ik ze nu nog steeds raar vindt? Ja. Het zijn nog steeds rare kwasten. Mensen die ontzettend veel van één onderdeel van de natuur weten, maar niet betoverd raken bij de aanblik van een eier-bombarderende libel, die zijn raar. Tenslotte kan het een niet zonder het ander bestaan. Als er geen water planten meer zijn, kunnen de salaman ders hun eitjes niet meer afzetten. Zonder salamanderlarven én zuurstof rijk water door waterplanten maken, veel libellenlarven geen kans. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Ze blijven raar. Maar als ik heel eerlijk ben, denk ik dat ik gewoon jaloers ben. Jaloers op hun kennis. Alle specialisten, opgelet! Ga alsje blieft gewoon door met het verzame len van gegevens. En als jullie mij te genkomen op mijn vrije zondagmid dag, glazig kijkend aan de waterkant naar een libel waarvan ik de naam niet eens wil weten, kijk dan maar niet vreemd op. Ik ben gewoon jaloers! Hans van Hage. Deze kop was te lezen in Dagblad De Stem van enige weken geleden. In de vorige editie van 't Duumpje is uitgebreid aandacht besteed aan de tot standkoming van een nieuw peilbe- sluit. Daar heeft iedereen kunnen le zen, dat het met de integrale aanpak maar mondjesmaat wilde vlotten. Het bleek door het ontbreken van bestuur lijke wil, zelfs niet mogelijk voor ech te natuuurgebieden een bijbehorend waterpeil vast te stellen. Op die bewuste avondvergadering, 30 december, is er door 't Duumpje nog ingesproken om toch op zijn minst de natuurgebieden te geven wat hun toe komt. Ook dit bleek onmogelijk: de stellingen waren in de dagen vooraf betrokken en ze bleven onaangetast. De inspraak over de door het dagelijks bestuur voorgestelde wijzigingen, voorafgaand aan deze avond van 30 december, werd dermate afgeraffeld (even tussen de soep en de pap, ofte wel tussen tweede kerstdag en 30 december), dat het woord inspraak be slist niet op haar plaats is. Vooral ook omdat in een vrijwilligersclub deskun digen nog een andere baan met hierbij behorende verplichtingen hebben i.t.t. ambtenaren en boeren. Het is dan ook beslist geen toeval dat juist de agrarische sector met volledi ge medewerking van het dagelijks be stuur van het waterschap hun 'winst' volledig dacht binnen te halen. Zij hadden wel de tijd die de natuurbe scherming zo node moest missen. In de race naar enerzijds de eindstreep van het Vrije van Sluis en anderzijds de wens gekozen te worden in het nieuwe waterschap wentelden de meeste bestuursleden zich in de voor gestelde gang van zaken en omarmden daarmee het een-tweetje tussen water schap en landbouw. Afwegen van argumenten was niet aan de orde. Resteerde slechts het afwijzen van een groot deel van de peilverhogingen. In een aantal situaties werd zelfs een voor de natuur ongunstiger peil dan het huidige geaccepteerd. Als doekje voor het bloeden werd een bestuurlijke afspraak gemaakt een re gulier overleg met o.a. 'de natuur' aan te gaan. Dat deze vorm van "vooruitstrevend" denken in de regio op een bestuurlijk akkoord kon rekenen was en is te gek voor woorden. Toch zeker in 1999 in een wereld die schreeuwt om maat werk en integrale benadering. Alle reden voor onze vereniging een brief naar GS te schrijven over de ons inziens onverkwikkelijke handelwijze van Het Vrije van Sluis. En jawel: de Provinciale Statencom missie Ruimelijke Ordening en Milieu was van mening dat het algemeen be lang door Het Vrije wel zeer eenzijdig uitgelegd was. De kritiek van statenle den was niet mals. Men sprak over een klok die 30 jaar werd teruggezet en over het leveren van een postuum ar gument voor opheffing van Het Vrije van Sluis. De aan de dag gelegde handelwijze lijkt meer op wat men bij onze zuider buren "cliëntelisme" noemt. De commissie heeft dan ook Gedepu teerde Staten voorgesteld het peilbe- sluit niet in deze vorm goed te keuren, waardoor het nieuwe waterschap dit alsnog moet aanpassen. Er dient dus een heroverweging te ko men, waarin de belangen evenwichtig moeten worden afgewogen. Ditmaal zal de Provincie nauwgezet over de schouder meekijken, zodat het nieuwe waterschap haar eerste opdracht op dit front onder curatele zal moeten uitvoe ren. Wellicht dat het toegezegde reguliere overleg de eerste keer over het peilbe- sluit kan gaan. We houden u op de hoogte. Redactie 16

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1999 | | pagina 16