Een nieuwe recreatievisie Het is weer al enige maanden geleden dat de gemeenten Oostburg en Sluis- Aardenburg de Recreatievisie het licht deden zien. Vanuit alle maatschappelijke geledin gen waren niets dan positieve geluiden te horen. Op zich niet zo bijzonder, want in verschillende sessies waren vertegenwoordigers van iedere gele ding bij de totstandkoming van de nota betrokken en ieder vond er dan ook wel iets van de eigen gading. Dat gold ook onze vereniging. 'Ons' Kust in Kleuren, ontstaan als gevolg van een samenwerking tussen recre atiesector en de natuur, is zowat inte graal overgenomen. En meer dan dat. Daar waar wij ons beperkten tot de Kust, omdat de klus al groot genoeg was, gingen beleids makers nog iets verder: men bracht een verbinding aan tussen kustgebied en achterland. Want ook het achter land moet een graantje mee kunnen pikken van het toerisme. En ook het achterland maakt deel uit van wat Zeeuws-Vlaanderen zo aantrekkelijk maakt. Procedure Deze en komende maanden is men druk doende alle belangengroeperin gen te horen. Ook 't Duumpje werd uitgenodigd voor een gesprek ten ge meentehuize waar we rond de tafel za ten met burgemeester Noordewier, wethouders Bolijn en Van Daele en enige ambtenaren. Onderwerp van ge sprek: de verschenen Recreatienota. Gezien het grote belang voor de streek en de grote sommen gelds die met de uitvoering ervan gemoeid zijn, zal uit voering alleen kans van slagen hebben als iedereen het plan ondersteunt. Zo als het ontbreken van 'draagvlak' het project Duurzaam Veilig redelijk in de wielen gereden heeft, moet juist de aanwezigheid van een groot draagvlak in de streek provinciale, landelijke en europese overheden ervan doordringen dat alles in onze streek eraan gelegen is het project ten uitvoer te leggen. Deelvisies Binnen de overkoepelende visie wordt momenteel een groot aantal deelvisies uitgewerkt. Zo is men nu druk doende van Breskens weer een samenhangend geheel te maken. Want het moet een aantrekkelijk dorp blijven, ook als de veerboot verdwenen is. Plannen wor den ontworpen voor andere dorpen in de streek, thematisch gericht, want door ieder dorp een bepaalde eigen heid te geven, hoopt men variatie in het gebied te brengen. En juist deze variatie, het aspect 'voor elck wat wils' doet de recreant voor ons gebied kiezen. En dat is waar het om draait, want over enkele jaren is de enige reden dat men onze streek op zoekt ons toeristisch-recreatieve pro- dukt. En dat zal eerste klas moeten zijn. Het zal met gemak de concurren tie moeten aankunnen met wat stérk opkomende kusten in Oost-Duitsland te bieden hebben. Een kleine terugblik Het eerder genoemde aanbrengen van samenhang binnen een dorp en binnen de streek dient ervoor te zorgen dat we net iets meer te bieden hebben. Juist aan deze samenhang heeft het in het verleden zo ontbroken. En het zijn ook juist deze ervaringen die ons de heersende hallelujah-gelui- den met enige distantie doen aanhoren. Want een vijftal jaren geleden beleed men ook dat alleen kwaliteitsverbete ring plaats zou mogen vinden. We brengen alleen de term 'Pijplijnpro jecten' even in herinnering om aan te tonen dat dit belijden alleen met de mond gebeurde. Bestuurderscultuur Maar dat was toen, zegt men nu. Alle neuzen moeten nu in dezelfde richting staan. En het gaat om het algemeen belang. En het algemeen belang moet 'gehandhaafd' worden. En er komt een toetsingscommissie met deskundigen die alle zaken zal beoordelen. Maar ook een toetsingscommissie bestaat uit mensen. En mensen zijn en blijven ra re wezens. Men leze onderstaande his torie. Camping De Wildhof en handhaving De heer Vriends egaliseerde in 1990 zonder aanlegvergunning een naastge legen weiland met natuurbestemming, ter uitbreiding van zijn camping. Na bezwaar van onze vereniging werd achteraf door hem voor de ontgron ding vergunning aangevraagd, die door Gedeputeerde Staten geweigerd werd, want het was natuurgebied. Te gen deze weigering ging dhr. Vriends bij de Raad van State in beroep. Vergeefs, want de Raad van State wees het beroep in februari 1996 af. Na zo'n uitspraak behoort gemeente Sluis overtreder Vriends met bestuurs dwang te verplichten het weiland in oude toestand te herstellen. Dat is tot op heden nog niet gebeurd. Onze vereniging heeft steeds haar in vloed aangewend bij de gemeente Sluis, maar we kregen voortdurend te horen dat men in gesprek was met Vriends. Men is al in gesprek met dhr. Vriends sinds 1996. Zo lang houdt deze de gemeente al aan het lijntje en de gemeente Sluis op haar beurt ons. De ene keer krijgen we dan het ver haal dat dhr. Vriends met heel de cam ping zou verhuizen. En nu verschaft het project Sluis aan Zee gemeente Sluis wederom een schitterende smoes om toch vooral niets te blijven doen. En dit zijn dan de bestuurders die we blindelings moeten vertrouwen! Maar binnenkort hebben we over deze materie een gesprek met wethouder Van Daele. Hij vroeg ons onze neuzen te rechten. Wij vragen hem de rug te rechten. In het belang van geheel West Zeeuws-Vlaanderen. Werkgroep planologie. 17

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1999 | | pagina 17