Fiets-excursie naar Lapscheure
30 mei houdt onze vereniging een
fietsexcursie naar Lapscheure. We
ontvingen van onze bereidwillige zui
derbuur Guido de Laender een artikel
ter voorbereiding op de tocht.
De uitdrukking 'ge zie gie zeker van
Lapscheure al gehoord Ze moet zo
wat dezelfde betekenis hebben als "ge
zie gie zeker van Bachten de Kupe?".
Het slaat dus op iemand die wat we
reldvreemd is en niet goed op de
hoogte is van tegenwoordige toestan
den. Niet helemaal onbegrijpelijk als
we nagaan dat Lapscheure een "verlo
ren gat" is en geprangd ligt tussen ex-
pressweg Maldegem-Knokke, de
Damse Vaart en de Nederlands-
Belgische grens (waar geen overgang
is voorzien).
We starten aan de kerk van Lap
scheure. Eigenlijk moeten we zeggen:
Nieuw-Lapscheure, want de huidige
dorpskern kwam pas in het midden
van de zeventiende eeuw tot stand.
Over het Oude-Lapscheure zullen we
het verderop nog hebben.
Het interieur van de kerk is zeker het
bezoeken waard met o.a. grafzerken
van zogenaamde "slavenmeesters"
(een broederschap die ijverde voor het
vrijkopen van slaven). De toren van de
kerk is merkwaardigerwijze naar het
oosten gericht en kreeg recent enkele
goed gecamoefleerde proximusanten-
nes aangekleed. ProximusTelfort,
Libertel etc. red.) Speciaal aan deze
kerk van Lapscheure is nog dat ze een
huisnummer draagt. Naar verluidt zou
pastoor Helderwijs geruime tijd in de
kerk hebben gewoond.
We volgen de Lapscheurestraat rich
ting Hoeke. Nu ligt deze brede baan er
vredig bij. Het is ooit anders geweest,
toen de expressweg Maldegem-
Knokke door het dorp liep. Een zuide
lijker tracé van die weg heeft de rust
teruggebracht in het dorp.
Ook in de winter is de wegberm het
bekijken waard. We onderscheiden al
licht met moeite de droge stengels van
duizendblad en boerenwormkruid.
Maar met zekerheid vallen de doorni
ge stengels van de wilde kaardebol te
herkennen. Deze stekelige trossen
werden vroeger gebruikt om wol te
"kaarden" of te kammen. Verschillen
de struiken meidoorn en sleedoorn la
ten ook hun bessen en pruimpjes be
wonderen.
Na goed 600 m gewandeld te hebben
kruist de Lapscheurestraat een water
loopje met de naam Zevengemete.
Deze sloot voert het oppervlaktewater
af naar het zuidwesten: richting Leo-
poldkanaal. Bemerk dat vroeger het
oppervlaktewater werd afgevoerd in
noordoostelijke richting om via het
Lapscheursche Gat en het Zwin in zee
geloosd te worden.
De Zevengemete krijgt zijn water van
een iets verderop gelegen kreek. Die
bereiken we door de vlienderhaag
rechts te volgen. Na een paar honderd
meter krijgen we op de rechterkant een
magnifiek zicht op de Platte Kreek.
Het is een vrij ondiep kreekrestant dat
bestaat uit een vochtige trappelzone,
centraal een afvoergracht en het
dichtst bij de weg een brede rietkraag.
Deze gevarieerde biotopen zijn een
uitstekende trekpleister voor heel wat
steltlopers (als kluten, tureluurs en
scholeksters) en rietvogels (als rietzan
gers, karekieten en blauwborsten). De
Platte Kreek staat op het Gewestplan
aangeduid als natuurgebied met we
tenschappelijke waarde. Het is dan
ook als reservaat in eigendom en be
heer van vzw Natuurreservaten. Deze
kreek samen met de bedding van de
Zevengemete is bovendien als waarde
vol landschap geklasseerd.
De Platte Kreek is duidelijk afgedamd
bij de aanleg van de Groenendijk. Aan
de overkant van de dijk zijn uitlopers
van de kreek opnieuw kunnen dicht
slibben door verdere tijwerking en be-
zinking van zand, klei en in het water
levende organismen.
We volgen de Groenendijk naar links.
Meteen buigt de Groenendijk naar
rechts om verder rechtdoor te lopen en
op de Zeedijk uit te komen. We laten
dus de Kaleshoek links liggen. De dijk
steekt hoog boven het omringende
landschap uit. Door haar aanleg kon
de Pannepolder (rechts) op de zee
worden gewonnen. Het is een ideale
strook om roofvogels waar te nemen,
hazen te zien wegflitsen en rustig gra
zende schapen en koeien te observe
ren. De Zeedijk is het verlengstuk van
de St.-Pietersdijk. Beide werden pas in
het begin van de zeventiende eeuw
aangelegd. Immers in de zestiende
eeuw nog werd de hele omgeving om
strategische redenen onder water ge
zet. Om het achterland op die over
stroomde vlakte terug te winnen wer
den daarom de St.-Pietersdijk en de
Zeedijk aangelegd. We volgen de Zee
dijk naar rechts. Links van ons kijken
we uit op nog een smalle strook van
België die loopt tot aan de afwatering
van het Lapscheursche Gat.
Dit vormt de grens met Nederland.
Het zal opvallen hoe het uitzicht van
deze recenter verworven polders heel
