Korte Berichten Naar boerderij Risseeuw. (zaterdag 30 oktober 1999) We gingen met de auto naar de boer derij van Risseeuw. We hebben eerst naar een verhaal geluisterd over bijen, dat vertelde een imker. Deze keer ging het over bijen. Na het verhaal werden we in groepjes verdeeld, maar al na een tijdje hadden we een heel ander groepje. Eerst hebben we een koekplakje gemaakt (het groepje waar ik in zat). Eerst moesten we het plakje schuren. Toen kregen we er een bij ingebrand als teken van goedkeuring. Toen moesten we het in de bijenwas zetten. Daarna heb ik kaarsjes gemaakt van bijenwas dat ze warmgemaakt hadden. Het warmgemaakte bijenwas moesten we in een dopje van een waxinelichtje doen. Ook hebben we een kwis gedaan over het verhaal. We hebben een bijenwoning gemaakt van hout waar we met een boormachi ne gaten in geboord hebben. Ook hebben we een drankje gemaakt van citroen, honing en water wat we door mekaar moesten klutsen en dan kregen we allemaal een bekertje van dat spul te drinken. Liane de Smet. Verslag strandexcursie. (Zaterdag 25 september 1999) Op 25 september gingen wij op excur sie naar het strand van De Groe. Om 1 uur verzamelden we bij school (de kinderen uit Bresjes). Toen fietsten we naar het parkeerterrein bij de Groese Duintjes. We keken of er nog anderen uit andere plaatsen waren, maar die waren er niet. Het waren die dag dus alleen Bresjaanders! We liepen met onze visnetjes de dui nen over. We trokken onze laarzen aan en gingen het water in (niet te diep natuurlijk, want dan kreeg je natte voeten). Ik ving een garnaal, maar die sprong weer uit m'n netje. Jeroen ving een zeestekelbaarsje en even later nog één. Het was al bijna hoog water en het kwam steeds hoger, dus vingen we niet zoveel. Na het vissen gingen we fossielen zoeken. We liepen wel 2 stranden helemaal af. Papa vond iets en dacht dat het iets ouds was. Vidjeeranjanee, een vriendinnetje, had zulke goede ogen dat ze een heleboel haaientanden gevonden had. Ook lagen er van die hele oude schelpen van miljoenen jaren oud (dat kan je zien aan de dikte van de schelp). We bekeken nog eens wat we allemaal gevonden hadden. Toen gingen we weer naar huis. Ik vond het heel erg leuk. Annelies van 't Westeinde. Donatie Recent werd onze vereniging verblijd met de mededeling dat we voor een donatie in aanmerking kwamen van een Sluisse basisschool die opgeheven werd. In de kern Sluis zijn namelijk een aan tal basisscholen samengevoegd en dit leidde tot opheffing van de Christelijke Basisschool aldaar. Aangezien de bijbehorende schoolver eniging een deugdelijk financieel .beheer gevoerd had, was er nog geld in kas. En dit geld is door het school bestuur toebedeeld aan een groot aan tal organisaties die zich in de streek bezighouden met educatie in de breed ste zin des woords. Zo werd onze vereniging bedeeld met 3.000,- waarvoor we zeer erkentelijk zijn. Aan de gift werd de voorwaarde verbonden dat het geld besteed moet worden aan een of meer educatieve doelen in West-Zeeuws-Vlaanderen. En die zijn er dus meer dan genoeg. Red. Excursie naar de Braakman Ik ben met oom Herman op excursie geweest met het Duumpje. We zijn met een groep naar de Braakman gegaan. Eerst zijn we naar de spaar bekkens geweest; daar hebben we veel kauwen en meeuwen gezien. Vlakbij de spaarbekkens vloog een bruine kie kendief. Toen zijn we naar de Middenweg geweest waar we 6 lepe laars en veel grauwe ganzen zagen. Toen zijn we weer verder gegaan naar de gluurmuur; daar mocht ik door een telescoop kijken. Daar zagen we 3 watersnippen, 2 blauwe reigers, 1 bui zerd en een torenvalk. Daar vandaan zagen we ook een eilandje waar veel vogels op leven. Toen zijn we naar het Paulinaschor geweest. We zagen 1 kleine zilverreiger, wilde eenden, scholeksters en goudplevieren. Totaal hebben we wel 7 torenvalken gezien. Thomas Ingels. Omzwervingen van een egel. Terugkomend van de excursie naar Lissewege, en weer instappend na een kleine sanitaire stop, zagen we in de wegberm een zwart object liggen. Bij nader inzien bleek het een jong egeltje te zijn. Dood. Zo te zien mankeerde er niets. Geen verwondingen te vinden. We stonden in tweestrijd: het beestje laten liggen, of het meenemen zodat het, in opge zette vorm, nog een educatief doel kon dienen. Na enig beraad hebben we toch maar voor het laatste gekozen. Met het laten liggen van het beestje was ook nie mand gediend. We reden direct naar ons Duumpjeslid Günther Prang in Nieuwvliet. Want naast het koesteren van levende die ren, zijn gierzwaluwen, is hij als één der 50 Nederlandse preparateurs ook zeer kundig in het omgaan met dode dieren. Maar het afgeven van het egeltje ging niet zomaar. Wij dachten dat het dier 16

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1999 | | pagina 16