Uit het hart Bij velen die ons blad lezen en die niet tot de direct-actieven behoren, zal de mening postgevat hebben dat onze vereniging alleen bestaat uit mensen die op min of meer wetenschappelijke wijze met natuur bezig zijn: inventari serend, beherend, of beleidsmatig be trokken,. Toch is dit een misvatting en de beste wijze om u hiervan te overtuigen is u deelgenoot te maken van deze bij de redactie binnengekomen ontboezeming van George Calon. Zoals Simon Vinkenoog zei: 'Ik wilde dat ik in één enkel woord alles kon zeggen.' Verwondering, verrukking en verbij stering. Verrukking over een verrukkelijke spontaniteit en verbijstering over op merkingen als 'ik vind 't mao vuulte.' Verbijstering over het feit dat alle hou vast soms op los zand gefundeerd blijkt te zijn. En als je dan zo gehecht bent aan dui delijkheid. valt het soms niet mee hou vast te vinden. Al die letters, die klanken die samen een woord vormen. Hoe maak je dui delijk dat jouw vink, mus, parkiet, zil verreiger enz. méér is dan dat kale woord, die enkele klank Kan ik iemand die zijn bestaan vindt op de grijze klei inlichten over een boomklever? Nou 't is het me waard iets te probe ren. Het woord boomklever kan bij de één of andere drijfsijs wel de gedachte inhouden aan een kauwgombal die tegen een boom geplakt zit. Nou ja, rek die bal een beetje uit, gebruik een beetje van je resterende fantasie en maak er een vogeltje van, met een omvang van een wat gekrom pen spreeuw en de kleuren van een pimpelmees. Die artiest kruipt langs boomstammen of hipt erlangs, wat je wilt, om zijn kostje bijeen te scharrelen en wat rond te kijken. En bij dat rondkijken ziet hij dat een heleboel wezens zo maar wat rondkij ken als ze daar de tijd voor hebben of menen te hebben en hij maakt dat er een heleboel communiceren: verwon derd en ook verbijsterd dat er zoveel geborgenheid weggemaaid wordt door de 't moet nu eenmaal klank', de 'dat is de prijs van de vooruitgang' - klank. Het schijnt dat, als je die klank vaak hoort, je ervan overtuigd raakt dat wat jou dierbaar is, niet zo belangrijk is. Eerst breken we de wereld af, dan heb ben we iets beters maar waar is de inti miteit voor een boomklever, oudere bomen, nagestreefd en instandgehou den? Bij de Elderschans bij Aardenburg zat 't diertje wel (tijdelijk) op zijn gemak en doet alsof hij thuis is. Maar ja, 't beestje leeft wel 24 uur per dag en daarmee zullen onze waarnemingen slechts een fractie zijn van wat het le ven van een boomklever voor zichzelf inhoudt. 24 Uur slapen, klankgymnas- tiek doen en oriëntatie: waar zit wie en in welke boom of dakgoot, u, ik. wij allemaal kunnen ze horen en dan hun dagelijkse strategie. Volg 't beestje maar eens een tijdje in gedachten: 't gaat langs allerlei oudere bomen, heesters, hout, stenen, 't Gaat al die oude tuinen in en door en lacht zich figuurlijk een breuk over de her en der veronderstelde menselijke be schavingspretentie: 'Op een zonnige ochtend in februari konden wij de ser redeuren al openen en terwijl er zo'n drijfsijs door Opa's boom heen sla lomde, hebben wij hoogst interessante ontwikkelingen via Internet vernomen: Boomklevers vragen u enige aandacht te schenken aan dagelijkse verblijf plaatsen. 't Schijnt dat dat uitgelegd kan worden als volgt: Ga nou zelf eens (ook al is Boomklever het in gedachten) naar oude(re) bomen bij je in de buurt en ga eens naar je omgespitte tuin. 't Is heel leuk om een boel verwach tingen te hebben over de bloemen pracht/groenten in de zomer, maar op 't ogenblik vind je 't niet aantrekkelijk om 24 uur per dag op je omgespitte kluit te zitten, terwijl oudere bomen met pimpelmees, boomklever, specht, kauw, merelaan de voet gele akonieten, sneeuwklokjes. Een witte berk afstekend tegen de blauwe lucht volgehangen met katjes Als je niet zo'n aandrang hebt om naar buiten te gaan dan zeg 't je misschien niets, wanneer ik je mijn verwonde ring mededeel over de beknotting van ieders eigen vrijheid. Is jouw beleving van regen, blauwe/- grijze luchten wonderlijk of istie afge zaagd? Is leeuwerikengezang, kamperfoelie- geur, vlinderdans u welkom? Enne: wist u dat uzelf een schatkamertje heeft? Beleef Het en zorg ervoor dat vele plekjes duurzaamheid uit zichzelf kun nen blijven tonen. George Calon, Hoek, 8 februari 2000. 6

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2000 | | pagina 6