Het rijk van Nijmegen
Op 20 mei om 7:00 uur is het druk
op het Ledelplein in Oostburg: Het
Duumpje gaat op excursie naar Het
rijk van Nijmegen. Een grote bus
wacht op alle vroege vogels. Wij,
Erwin Verhage en Rikkert van der
Veer, twee studenten van de oplei
ding Aquatische Ecotechnolgie te
Vlissingen, waren twee van de 32
vroege vogels.
Het programma zag er als volgt
uit; eerst zouden we een bezoek
brengen aan het bezoekerscen
trum van de Millingerwaard in
Millingen aan de Rijn. Dan gaan
we naar Kekerdom om het ge
bied te bezoeken. Na een rond
leiding daar zouden we naar de
Overasseltse en Hatertse Vennen
gaan. Om op de terugweg de
ervaringen van de dag uit te kun
nen wisselen was een eetpauze
ingelast in Antwerpen. En daarna
rond 23:30 thuis. We hadden een
lange dag voor de boeg.
Omdat wij in december het
gebied voor onze opleiding
bestudeerd hebben, waren wij
bekend in het gebied. In decem
ber zijn we drie keer in het
gebied geweest. Dat was toen
Erwin Verhage
Rikkert van der Veer
-• "..t
'1 •;3.
--
kaal en drassig. We gingen mee
met het Duumpje om te zien hoe
het gebied er uit zou zien met
bloeiende bloemen en begroeide
bomen.
Millingen
Om 10:30 kwamen we aan in
Millingen aan de Rijn. Dit ligt op
de grens met Duitsland. Daar,
onder het genot van een bakje
koffie en gebakje, werden de
verwachtingen voor die dag uit
gewisseld. Daarna kregen wij in
het centrum de eerste uitleg van
gids Johan Bekhuis van Stichting
Ark. We keken nog wat rond en
iedereen kon wat foldermateriaal
verzamelen.
Toen kwam het: we vertrokken
naar Kekerdom om het 'onland'
te betreden. Het gebied, 373 ha
groot, is in te delen in 7 delen.
Eerst zouden we het eerste deel
doorkruisen, het zachthout ooi
bos. Omdat er mensen bij waren
die iets moeilijker ter been
waren, zijn zij omgelopen over
het pad. Dit was erg verstandig,
want onze tocht door het ooibos
werd na de regen van de week
ervoor een glijpartij. Zachthout
ooibos is een bos dat bestaat uit
wilgen en zwarte populieren.
Deze bomen kunnen goed tegen
natte voeten. En dat is nodig,
want hier staat het grondwater
peil 8 maanden in het jaar op
maaiveldniveau. Naast de wilgen
en populieren kun je vaak plan
ten vinden als gele lis, lisdodde
en moerasvergeet-me-nietje. Dit
bos groeit de eerste 20 jaar zo'n
meter per jaar de hoogte in. Nu
gaat dat rustiger en groeit het
bos dicht. Omdat het dichtgroei
en van het bos niet de bedoeling
is, zijn er in 1994 grazers uitgezet
en wel bevers. Zij zorgen ervoor
dat het bos niet dichtgroeit. Het
hout wordt natuurlijk gebruikt
voor hun burchten. Die hebben
we deze keer niet gezien, maar
wel lagen er overal afgekloven
takken. In de kijkhut die achter
het zachthout ooibos staat, kre
gen we weer wat uitleg over de
inrichting van het gebied.
Zaden
Het gebied wordt nog steeds uit
gebreid door het uitkopen van
boeren. In het begin ging dit
moeizaam, maar toen sinds 1996
bleek dat de nieuwe inrichting
van het gebied mogelijke over
stromingen kon beperken, waren
meer boeren bereid hun land af
te staan, alhoewel tegen absurd
hoge bedragen. Bij grond die
aangekocht wordt, wordt alle
rivierklei afgegraven om de oude
natuurlijke bodem terug te laten
verschijnen. De klei wordt ver
kocht aan steenfabrieken en dat
financiert een deel van het plan.
En de zaden die nog van vroeger
in de bodem geconserveerd
zaten, kunnen nu gaan kiemen:
je krijgt dan ook meteen een
grote diversiteit aan planten.
Stuifduinen
Van de kijkhut liepen we langs
huidige afgravingen naar de
zandput. De zandput is een put
waar zand wordt gewonnen voor
de bouw. Een rivierzandkorrel is
namelijk vierkanter als die op ons
strand, dus beter geschikt voor
de bouw. De zandput is een put
van maximaal 35 meter diep en
hij wordt nog steeds gebruikt.
Als we doorlopen, komen we op
het terrein van de voormalige
16 't duumpje nazomer VOO
