De eendenputten
Vinpootsalamander
We wonen vlakbij de grens, en het is
dan ook een goede gewoonte regel
matig eens de natuur bij onze zui
derburen te bezoeken.
We werden opmerkzaam gemaakt
op het tamelijk dicht in de buurt lig
gende Lippensgoed - Bulskampveld.
Een kennismaking die we graag vol
gend jaar nog eens zouden herha
len.
Het was zondagochtend 9 aprii
2000 en er stonden om 9 uur 8
personen klaar om te vertrekken.
Toch nog maar even gewacht op
een enkele laatkomer, maar die
kwam niet. Met iemand die al
een paar maal eerder naar
Lippensgoed-Bulskampveld was
geweest voorop, gingen we op
weg. Door een wegomlegging
raakte deze het spoor bijster (dat
is niet zo vreemd in België) en zo
kwamen we een kwartiertje later
dan verwacht aan op de Parking
bij Het Aanwijs, waar 3 andere
Duumpjesleden, de boswachter
en gids Katrien ons stonden op
te wachten
Historie
Dankzij de speciale toestemming
van boswachter Hubert, volgens
ons meer een jachtopziener,
mochten we een bezoek brengen
aan het ca. 15 ha groot r.eser-
vaatsgebied de Eendenputten.
Wel vrij toegankelijk is het 200
ha grote Provinciaal Domein en
het 100 ha grote Staatsdomein.
In de 12e eeuw wordt Bulskamp
veld al genoemd. Veld is een to
poniem voor heide of woeste
grond. Eind 19e eeuw is het
gebied pas ontgonnen. Naar de
bewoner van de eerste boerderij
werd het wel Lambertsgoed
genoemd, later 's Gravengoed en
vervolgens Lippensgoed, naar de
graaf die er het neogotische kas-
Herman van de Voorde
teel liet bouwen. De Eendenput
ten bleven als een niet te ontgin
nen relict overeind.
Vlaamstalig
Nog maar net aan onze wande
ling begonnen, hoorde we een
vink en wel een Vlaamse volgens
onze gids. Dit is te horen aan het
"suskewiet" op het eind en de
vink wordt hier dan ook wel zo
genoemd. Door de ochtendzon
wordt de schors van de grove
dennen mooi roodbruin ge
kleurd. In het park zien we veel
lariks en ook berk, met daarin
eenmaal een heksenbezem.
Kamperfoelie komen we ook
regelmatig tegen. De vennen in
het gebied zijn of bornputten of
het gevolg van het delven van
veen, waarschijnlijk van beide. Bij
de eerste plas zien we haarmos
met sporendoosjes, pijpestrootje
dat regelmatig wordt gemaaid
om vergrassing te voorkomen,
struikheide en het 1,5 m hoge
struikje gagel, dat specifiek is
voor een zuur milieu. Het heeft
een aromatische geur en werd
vroeger wel gebruikt bij de bier
bereiding. In het zure water zit
er geen vis, wel de groene en
bruine kikker en volgens onder
zoek ook de vinpootsalamander.
We zien er dubbelloof, zilte
waterranonkel en veenmos, dat
wel 40x het eigen gewicht aan
water kan opnemen. Rondom
ons horen we roodborst, tjiftjaf,
fitis, winterkoning, matkop en
zwartkop. Boven ons zeilt een
buizerd en een eindje verderop
zijn 4 Canadese ganzen en een
paar wilde eenden te zien.
Verder lopend vindt iemand ver
droogde uitwerpselen van een
vos, de opruimer van zwakkere
dieren, wiens gevarieerde menu
bestaat uit konijnenen, vogels,
libellen, kevers en bessen. We
zien een dagpauwoog in het
warme zonnetje, passeren een
mierenhoop van rode bosmieren
en komen bij een stukje dat
afgeplagd is, om o.a. de zonne
dauw meer mogelijkheden te
bieden.
Langs de brede lanen zijn rond
1900 beuken aangeplant. Wij
lopen achter elkaar over een
smal paadje en treffen er valse
salie, gewone veldbies en het
blauwsporig bosvioooltje aan. Er
groeit veel rododendron en wei
nig braam. Onze gids Katrien
wist ook nog te vertellen dat het
pijpestrootje vroeger werd
gebruikt bij het bakken van pij
pen en voor het maken van zach
te bezems, terwijl harde bezems
werden gemaakt van struikheide.
Als we een maandje later waren
gekomen, hadden we misschien
ook nog de boomvalk en de wes-
pendief kunnen zien. Aan het
einde van deze leuke excursie
werd zij bedankt met een mooie
bos bloemen.
Daarna wilden enkelen van ons
nog wel iets drinken alvorens
huiswaarts te gaan. En je houdt
het niet voor mogelijk: het 1e
café (naast de kerk) wat we aan
wilden doen, was dichtgetim
merd, het 2e café zou 5 minuten
later sluiten vanwege een etentje
en het 3e café, waar we overi
gens wel terecht konden, ging
achter ons gat dicht. En dat op
zondag rond 13.00 uur in België.
Al met al was het een leuk uit
stapje.
10 't duumpje nazomer l/'OO
