Waterkerende dijken beter beschermd waren namelijk nogal beperkt). Maar toch gingen op die manier economisch belang, consumen tenbelang en milieubelang hand in hand. Dat was zeven eeuwen geleden zo en zou dat niet nog steeds zo (moeten) zijn? *Het standaardbetaalmiddel in 14de eeuws Aardenburg was het pond Vlaams. Dit pond was ver deeld in 20 schellingen en een schelling weer in 12 penningen. Een pond was dus gelijk aan 240 penningen. Een moeilijker punt is de koop kracht, want over de lonen en prijzen in Aardenburg is in deze tijd maar weinig bekend. Heel grof genomen wordt in de 15de eeuw gerekend met een gemid deld dagloon van 2 tot 4 schellin gen. Literatuur: G.A. Vorsterman van Oyen, Rechtsbronnen der stad Aardenburg, 's Gravenhage, 1892, waarin de tekst van het Boek met de Knoop werd gepubli ceerd (met name pp. 102-138). Het origi neel bevindt zich in het archief van de gemeente Sluis-Aardenburg. J. Buisman (red. A.F.V. van Engelen), Duizend jaar weer, wind en water in de lage landen, II. 1300-1450, Franeker, 1998 (2), pp. 365-370 H. Enno van Gelder, Klein geld, grof geld. Munten van de Nederlandse ste den, 's Gravenhage, 1974 E. Verwijs, J. Verdam, Middelnederlandsch Woordenboek, l-XI, 's Gravenhage, 1885- 1952 Sjaak Herman kwam enige tijd gele den op een ontluisterende wijze in aanraking met de onverschilligheid waarmee het Waterschap Zeeuws- Vlaanderen haar taken vervult. Lees en huiver. Al jaren pleitte 't Duumpje voor een betere bescherming van de dijken, die een waterstaatkundi ge funktie hebben, in tegenstel ling tot de binnendijken die dat wel hebben. Met de eerstge noemde dijken worden niet alleen de delta-dijken bedoeld, maar ook de zgn. slaper- of eer ste binnendijken, die, ingeval de zeedijken bezwijken, het zeewa ter alsnog tegen moeten houden. Tot voor kort (april 1999) waren deze dijken, voor wat betreft de vegetatie en vorm (hoogte, breedte, lengte) eigenlijk vogel vrij in het bestemmingsplan bui tengebied: alleen de waterkeren de functie telde. In het nieuwe bestemmingsplan "landelijk gebied" van de gemeente Oostburg, met uitzon dering van de kuststreek van Breskens tot de Kievittepolder, is Sjaak Herman daar nu verandering in gekomen: er rust nu een zgn. dubbelbe- stemming op. Dat wil zeggen dat naast de waterstaatkundige er ook een natuurwetenschappelij ke funktie van toepasssing is. Dit houdt in dat zonder aanlegver- gunning vegetatie en vorm van de dijken niet aangetast mogen worden: het af- of vergraven, het rooien of verwijderen van beplanting is dus in principe ver boden! Dat dit nog lang niet algemeen bekend is moge blijken uit onderstaand relaas: Op een zaterdagachtermiddag, na een welbestede knotdag, reed ik onderlangs de Hoofdplaatse- weg ter hoogte van de zuivering bij Nummer Een: hier waren op regelmatige afstanden happen ter breedte van ca. 1 m. uit de dijkvoet gehaald, kennelijk met de bedoeling dit over de gehele lengte te doen. Aangezien het hier een beschermde dijk betreft waarop de rodelijstsoort Wilde Peterselie voorkomt, heb ik bij het Waterschap navraag gedaan: wat stond er te gebeuren en was er een aanlegvergunning aange vraagd? Ik kreeg als antwoord dat het om zogenaamd normaal onderhoud van de wegberm ging en er dus geen aanlegvergunning nodig was. Bovendien was de mede werker niet geïnformeerd over het feit dat dijken beschermd waren; nee, hij ging er zelfs van uit dat de dijken "van ons zijn en daar kunnen we mee doen wat we willen!" Cultuurschok Ik onderging een cultuurschok: dergelijke uitspraken verwacht je in deze tijd toch niet meer? Affijn, na veel vijven en zessen is afgesproken dat de door de koei en afgetrapte dijkvoet tot maxi maal 0,50 m. vanuit de zijkant van de weg afgestoken zou wor den. Daarbij zal de, nota bene, geplande gedeeltelijke afgraving ter plaatse van een zgn. onover zichtelijke bocht in de weg ach terwege blijven. Alle afkomende grond zal niet op de dijk gedepo neerd worden, en nieuwe weipa- len zullen uitsluitend van een onbehandelde kwaliteit zijn. Om misverstanden te voorko men is dit schriftelijk bevestigd en een kopie ter kennisname aan de gemeente Oostburg gestuurd. Of de dijken nu inderdaad beter beschermd zullen zijn, hangt, vrees ik, vooral af van de argus ogen van onze vereniging. Dit geldt onverkort ook voor de rest van het landelijk gebied: vandaar het uitroep- en vraagteken bij de kop van dit artikel. 13 't duumpje herfst/winter 2/3 '00

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2000 | | pagina 11