Een tocht naar
de Ijzer
Een vijftal jaren geleden bezocht
een vijftiental Duumpjesleden de
oevers van de IJzer. Aldaar zou een
geheel nieuw natuurgebied verrij
zen. We namen ons toen voor nog
eens terug te gaan om de ontwikke
lingen in ogenschouw te nemen. Dat
gebeurde dus vorjge maand en Han
Risseeuw doet, zo hier en daar ge-
soufleerd door Ward de Brabandere
verslag.
Enige historie
Als je over de IJzer spreekt, denk
je aan de frontlinie van de 1e
wereldoorlog waar de geallieer
den tegenover de Duitsers lagen.
Nog verder terug komen we op
de slag bij Nieuwpoort in 1600
waar Maurits van Oranje Nassau
de Spanjaarden verslagen heeft,
aldus een eenvoudige gedenk
steen bij de vuurtoren. In 1950
heeft de Belgische marine er een
oorlogshaven aangelegd voor
stationering van mijnenvegers.
Nu deze niet meer nodig geacht
worden, is de "oorlogshaven" en
een deel van het militaire terrein
vrijgekomen. Begin '90 heeft het
Vlaams Gewest het terrein aan
gekocht voor natuurgebied. Via
het oude militair oefengebied
leidt onze gids Jean-Louis Herrier
die werkzaam is bij AMINAL, een
afdeling van het Vlaamse minis
terie, ons het toekomstige
natuurgebied binnen. Luc rijdt
slalom achter de andere drie
auto's en probeert zo de kuilen
in de weg te omzeilen.
Een eerste aanblik
Het is laag water als we bij de
dichtgeslibde havenkom arrive
ren. De kale houten aanlegstei
gers rijzen hoog op uit het slib,
aalscholvers vinden een uitkijk
post op de hoge lichtmasten.
Ward wil de lichtmasten onmid
dellijk laten staan. Op het slib in
Han Risseeuw
Ward de Brabandere
de haven fourageren diverse ber
geenden en laten wulpen en wat
scholeksters zich horen. Maar de
Jean-Louis wordt pas echt
enthousiast als hij vertelt dat er
in dit gebied 1 koppel tapuit
heeft gebroed naast de 9 koppels
die in de andere te bezoeken
gebieden zijn geteld. Ook de ver
scheidene torenvalken in de lucht
hebben zijn aandacht.
Herinrichting
Ik vind het erg moedig van Het
Vlaams Gewest om dit letterlijk
gehavende gebied her in te rich
ten tot natuurgebied. Met de
aanwezige reusachtige zandau-
to's, hijskranen etc. worden duc-
dalven, betonblokken en een
beschoeiing van blauwe Ardense
hardsteen verwijderd en gaat
men 200.000 m3 zand en evenzo
veel klei verplaatsen om het
oude slikke/schorreniveau te her
stellen Tot nu toe is 60 miljoen
Bfr. gespendeerd aan de afbraak
van marinegebouwen en het
afgraven van grond. Maar er is
nog veel Belgisch en Europees
geld nodig in dit meerjarenpro
ject.
Biotopen met uitersten
Bijzonder aan het heringerichte
gebied is ook dat een deel recre-
atiestrand aan het natuurgebied
wordt toegevoegd zodat een
reeks biotopen als zee, strand,
slikke/schorre, duin en polder
naadloos in elkaar overgaan.
Kenmerkend voor het gebied is
dat het twee uitersten omvat:
enerzijds de rechteroever van de
IJzer met de genoemde natuur
ontwikkeling en anderzijds de
linkeroever, enige 'tientallen
meters verder, met Nieuwpoort-
Bad en zijn hoge appartements
gebouwen. Ook typisch voor de
relatief kleine Vlaamse natuurge
bieden is de grote en alomtegen
woordige aanwezigheid van de
mens en met name van gebou
wen, villaatjes, infrastructuren
(wegen e.d.) of andere menselij
ke ingrepen.
Voor we het gebied verlaten, kij
ken we over een duinrug naar de
vogels op de oever van de druk
met jachten bevaren IJzermon-
ding. Veel scholeksters, aalschol
vers, maar ook witgatjes en
kanoetstrandlopers.
Vlaams intermezzo
Het is tijd voor de lunch. Op het
terras van het Visserijmuseum te
Oostduinkerke eten we een ome
let met garnalen, een boterham
met paté en drinken een Pope-
rings Hommelbier. Het bier zou
later opbreken tijdens de zware
wandeling door de duinen. Een
kop koffie ter afsluiting van het
maal, kan er niet af omdat de
zaak gesloten wordt vanwege
het doopfeest van dochtertje
Maaike in de namiddag.
Het Hannecartbos
Het tweede excursiegebied is het
32 ha grote Hannecartbos, een
loofbos met veel populieren en
zwarte elzen die dood zijn of
gauw dood zullen gaan vanwege
het bereiken van de 40-50 jarige
leeftijdsgrens. Spontane verjon
ging van de bomen vindt amper
plaats door de te ruige en dichte
bodembegroeiing. De dode
bomen komen goed van pas voor
groene en bonte spechten waar
van de groene zich laat zien en
de bonte zich laat horen. De
14 't duumpje herfst/winter 23 '00
