WKÊÊBM houtsnip overwintert erin. Op de grond veel mulchhumus van de zachte bladeren van populier en els. Hierop gedijen stikstofvragende brandnetels en bramen goed. Harde eikenbladen daarentegen leveren veel minder bodembe groeiing maar dat terzijde. De grond is in het voorjaar zeer drassig en het bos daardoor niet goed toegankelijk. Om de oude "kale" bodem- en graslandvege tatie terug te krijgen, wil men 6 ha. tot grasland inrichten en laten begrazen door shetlandpo- nies. Deze ponies zijn favoriet: ze eten de hele dag door omdat ze het voedsel slechts weinig verte ren, in tegenstelling tot runderen die hun tijd verdoen met herkau wen. Runderen bieden weer het voordeel dat ze de bodem flink vertrappen zodat zaad van zaad bomen sneller kan ontkiemen. Straks zal het bos deels op natuurlijke wijze begroeid zijn met zwarte elzen, esdoorns, een enkele eik en deels aangeplante zaadbomen om de te sterke monocultuur van esdoorns tegen te gaan. Ter Yde Het slot van het drieluik is het duinbied Ter Yde. Het woord Yde staat voor een aan eb en vloed onderhevige aanlegplaats voor boten, of een getijdehaven. We komen het in die streek veel tegen in namen als Coxyde en Lombardsyde. Het duingebied Ter Yde kent veel parabool- en chaotische duinen, en Middeleeuwse kopjesduinen met typische duinkalgraslanden. De paraboolduinen zijn tussen middeleeuwen en nu ontstaan door de harde westenwind; duin lichaam naar het oosten, de ach terblijvende punten wijzen naar het westen. Het gebied Ter Yde behoort toe aan de waterleidingmaatschap pij, maar aangezien men het water na het verwerven van het gebied niet nodig had, werd nooit een pompvergunning aan gevraagd. En toen na een tiental jaren alsnog zo'n vergunning nodig was, had het gebied inmid dels een natuurbestemming en werd de vergunning op basis hiervan geweigerd. Er is dus in deze duinen nooit grondwater geïnfiltreerd en gewonnen: in de bodem is dus nooit enig verontreinigd water achterwege gebleven zoals in veel andere pompgebieden het geval is. De duinen worden begraasd door Mergellandschapen die met hun lichte gewicht geen schade toebrengen aan de fijne mosdui nen, de soortenrijkste van de Vlaamse kust. Er is hier echt veel te beleven voor de plantenlief hebber. Voor de kenners noemen we zee- wolfsmelk, vuurzwam en vuur vlinder heel veel parnassia en enkele krielparnassia'sfraai dui- zendguldenkruid, streepzaad, biggekruid, twee kuifleeuweri ken, de blauweknoop, winter groen, duinwespenorchis, de grote thijm en de driedistel. De prachtige duinvalleien lopen in het voorjaar onder water en leve ren veel amfibieën op, o.a. explo sies van rugstreeppadden. Het duingebied wordt geplaagd door kruipwilg die de tere plan ten verstikt. Door maaien wordt dat binnen de perken gehouden. Het blad en de takken lijken voor mij meer op een soort cotonias- ter dan op een wilg, maar ik ben dan ook geen kenner. Duindoorns worden ook zoveel mogelijk verwijderd: ze verstik ken de prille vegetatie en binden stikstof in hun wortelknolletjes. Als ze een ouderdom van 40 a 50 jaar bereiken, sterven ze af en worden ze opgevolgd door een stikstofminnende veel te ruige vegetatie. Het duingebied strekt zich uit tot aan de zee en daar heeft de natuur nog vrij spel. Het voor heen privé-terrein is niet beplant geweest met helmgras zoals Rijkswaterstaat in Nederland dat doet vanwege de kustbescher- ming. De gebieden zijn meer aan hun lot overgelaten, waarschijn lijk uit financiële overwegingen. Duinvorming Duinvorming aan het strand begint spontaan met een biestar- wegrasspriet die aangroeit tot een graspol. Dit biestarwegras werkt zich steeds omhoog, boven het stuifzand uit, dat zich verza melt op de pol. Zodra de pol een grote hoop is geworden, wordt het zoute water verdrongen door zoet regenwater en wordt het zoutminnende biestarwegras ver drongen door zoetwaterminnend buntgras, helmgras en helmha- ver. Hierna.groeit de grote zand hoop verder uit tot een groot duin. Met dat ene glaasje Poperings Hommelbier in de benen steken we de laatste grote zandvlakte over naar onze auto's. Daar aan gekomen wil gids Jean-Louis in zijn enthousiasme nog even naar een privé-drinkput waar een zeldzame horizontale kroos groeit. Onze voeten zijn blij dat het hek deugdelijk afgesloten is met een stevig hangslot. i êJ&k - .14. 4 WisSfl Waardige afsluiting Wij sluiten de excursie af met een eenvoudig doch voedzame maaltijd. Terugrijdend richting Zeeuws-Vlaanderen smaken we het genoegen voor Brugge een uur in de file te staan. En of dat nog niet genoeg is, blijkt ook de Herdersbrugge in Dudzele ge stremd te zijn en worden we omgeleid over Zeebrugge. Maar na zo'n schitterende dag met veel nazomerzon kan dit ons niet meer deren. Binnen is binnen 75 't duumpje herfst/winter 213 '00

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2000 | | pagina 13