elkaar gezet door Luc van
Beijsterveldt.
Al met al verliepen de lesavon-
den vlot en tot ieders tevreden
heid. Natuurlijk kan een aantal
zaken altijd beter, maar wie ver
wacht er nu perfectie van een
groep vrijwilligers? Het liep
gewoon gesmeerd, ook al was ik
wel eens bang dat de PC of
beamer zou weigeren
De excursies
De excursies verliepen ook alle
maal goed. Echt slecht weer heb
ben we niet gehad, al hadden we
het beter kunnen treffen. De eer
ste excursie op 4 maart in
Retranchement was erg koud: er
vielen zelfs nog wat vlokjes
sneeuw. Koolmezen,
Pimpelmezen en Heggemussen
waren toen zeer actief, en in iets
mindere mate de Merels, Lijsters
en Winterkoningen. Leuk
extraatje waren de Staartmezen.
De wandeling langs het Grote
Gat van Oostburg op 25 maart
was erg leuk, maar ook vernikke
lend koud (vooral door de harde
koude wind). De excursie stond
vooral in het teken van kreek- en
weidevogels als Meerkoet,
Waterhoen, Wilde Eend, Grauwe
Gans, Kievit, Grutto, Tureluur en
Scholekster. De Blauwborst bleef
helaas stil, maar dat werd ruim
schoots goedgemaakt door de
Bruine Kiekendieven die zeer
actief waren. Ook werden wat
rariteiten als de Canadese Gans,
de Indische Gans en de Lepelaar
gezien.
De enige niet-wandelexcursie
was de fietsexcursie op 8 april
door de polder tussen Oostburg,
Zuidzande en Sluis. Een beetje
regen in het begin, maar toch
droog geëindigd. Met veel pol
dervogels als Graspieper, Veld
leeuwerik, Torenvalk, Patrijs en
Fazant. Iets minder goed was de
Holenduif te vinden. Voor de
meeste cursisten was de kennis
making met de Roodborsttapuit
en de Gele kwikstaart bijzonder.
Op 29 april zijn we de duinen in
gegaan. Helaas niet in de Zwarte
Polder, die wegens MKZ afgeslo
ten was. De Groese Duintjes
vormden een prima alternatief
en wat een heerlijke ochtend.
Veel gezang van Kneu,
Braamsluiper, Grasmus, Tjiftjaf en
Kleine Karekiet. Alle zwaluwen
waren op trek. En speciaal voor
de cursisten brachten de
Nachtegaal en de Sprinkhaan-
rietzanger hun eigen typische
repertoire uitgebreid ten gehore.
Visdief en Sperwer waren er ook,
maar de wegvluchtende Kwak
heeft niet iedereen gezien.
Zwarte Polder, lag de brief met
toestemming al in de bus. Ik
weet ook wel, Fred Schenk zit
dicht bij ons vuur, maar dit
tekent de spontane inzet van
mensen. Het zit hem soms ook in
grote zaken. In kon geen rem op
Luc van Beijsterveldt krijgen: hij
moest en hij zou zoveel mogelijk
afbeeldingen en geluiden op de
PC krijgen. Hij heeft CD-Roms en
internet-sites geraadpleegd, en
als het hem nog niet aanstond.
Erasmusbos
Foto: Awie
de Zwart
De laatste en moeilijkste excursie
was op 20 mei in het Erasmusbos.
Geluiden, geluiden en nog eens
geluiden. Winterkoning,
Heggemus, Koolmees, Tjiftjaf;
Merel en Zanglijster gaan vrij
goed. Het gezang van het
Roodborstje is erg onbekend. De
Zwartkop en de Tuinfluiter waren
zeer actief, maar het is erg moei
lijk om ze te leren herkennen
aan hun gezang. Zelfs de excur
sieleiders vinden het wel eens las
tig. De Grote Bonte Specht en de
Groene Specht waren er heel
even. De Wielewaal gaf helaas
niet thuis.
Tenslotte
De basiscursus vogels kijken is
niet het werk van één persoon,
maar van een groep mensen. Ik
wil bij deze nog eens benadruk
ken hoe geweldig het is om te
zien dat diverse mensen zich vrij
willig willen inzetten, sommigen
gevraagd, sommigen ongevraagd
en dus spontaan.
Soms zit het hem in heel kleine
zaken. Nog voordat ik contact
opgenomen had met het Zeeuws
Landschap om toestemming te
krijgen voor een excursie in de
ging hij plaatjes uit vogelboeken
scannen. Fantastisch.
En dan de Vogelwerkgroep. Ik
vraag meestal één of twee excur
sieleiders extra, maar er zijn er
altijd vijf of zes. Geweldig. En
niet alleen voor de excursies.
Anton Bun, Herman van de
Voorde, Bob Dierckx, Gerard van
Daele en Aloys de Koek durfden
het aan om ook op de lesavon-
den voor 40 man iets te gaan ver
tellen. Zeer aangenaam, ook
voor de cursisten: dan hoefden
ze tenminste niet voortdurend
naar mijn stemgeluid te luisteren.
Over de meerwaarde van Rien
Marijs met zijn schitterende dia's
hoef ik niets meer te zeggen. Je
hoort altijd maar één commen
taar: "het is wat te kort, dit mag
best wat langer duren".
ledereen bij deze nogmaals har
telijk dank, en dat geldt zeker
ook voor de cursisten, want: hoe
enthousiaster de cursisten, hoe
enthousiaster de cursusleiders.
Wat mij betreft: volgend jaar
weer!
'f duumpje lente/zomer l/'OI
