Hoe overheden onze bomen waarderen... Monumentale iepen langs weg Draaibrug - Aardenburg Sjaak Herman Voor het samengaan van gemeentes Sluis en Oostburg hadden we nogal eens ongenoegen over het kapbe- leid, vooral met het oude Sluis. En ook met het waterschap kruisten we wel eens de degens. De laatste tijd lijkt het rustig aan het front. Maar dat is slechts schijn. West Zeeuwsch-Vlaanderen is niet rijk aan oude en monumen tale bomen; de meeste dateren van na de 2e wereldoorlog. Men dient dit schaarse bezit dan ook zorgvuldig te beheren en bewa ren, opdat het zo lang mogelijk onze streek kan sieren en de bur ger er van kan genieten, want hoe ouder een boom, des te boeiender en interessanter hij wordt. Niet alleen maakt een grote boom indruk, maar ook in ecolo gisch opzicht wordt hij met het klimmen der jaren alleen maar belangrijker: korstmossen, broed- gelegenheid voor holenbroeders, kraamkamers voor vleermuizen, voedselbron voor vogels door de de vruchten en insecten. In deze tijd van hoge loonkosten is er aan het produceren van hout niks te verdienen, zodat je zou mogen verwachten dat bomen ongestoord zouden kun nen doorgroeien. Helaas, niets is minder waar. Nederland raakt steeds dichter bevolkt met alle nadelige gevol gen van dien: meer auto's en dus meer en bredere wegen, meer huizen, meer recreatieverblijven, meer last van elkaar en blijkbaar ook meer last van een prachtige boom bij de buurman. Bomen moeten daarom maar het veld ruimen. 72 't duumpje 1-2004 Ook voor de landbouw vormen bomen een sta-in-de-weg: ze geven schaduw, de wortels ont trekken vocht en voedsel, er zit ten teveel vogels in, en nu schij nen ze ook al de besturing van landbouwmachines met behulp van GPS te verstoren! Ook waterschappen zijn bomen liever kwijt dan rijk; zo gaan er stemmen op om alle beplantin gen maar van dijken te verwijde ren i.v.m. mogelijke verzwakkin gen. Gelukkig loopt het allemaal zo'n vaart niet, maar toch maken wij ons als natuurbeschermingsver eniging zorgen over de wijze waarop de laatste tijd door waterschap, provincie, Rijkswaterstaat en gemeente met ons bomenbestand omgegaan wordt: oordeelt u zelf maar! We noemen een paar 'highlights'. Of beter: 'downlights'. Het waterschap De weg over de St. Bavodijk tus sen Sintepier en de Marolleput is "verbeterd", waarbij de kruin van de dijk geëffend werd. Op de dijk staan aan weerszijden prach tige populieren van ruim 50 jaar oud. Een groot aantal hiervan stond kennelijk het grondwerk in de weg, getuige de vele, min of meer ernstige stamvoetbeschadi- gingen. Na een alarmerend tele foontje van ons kregen wij te horen dat dit nou eenmaal min of meer onvermijdelijk was en het allemaal wel meeviel! De provincie Langs de weg Draaibrug- Aardenburg staan een aantal iepen die vanwege het monu mentaal karakter door de Bomenstichting geregistreerd zijn. Jaarlijks worden deze (dat moet gezegd worden) gecontro leerd op iepziekte, vitaliteit enz. In het project Duurzaam Veilig Verkeer moet dit wegvak zono dig "verbeterd" worden als aan loop naar de geplande rondweg. In een recent verleden is er uitge breid overleg geweest over weg- beplantingen, waarbij ons bezworen werd dat alle bomen gespaard zouden worden. Tot onze stomme verbazing blijkt er toch een kapaanvraag voor 1 boom bij de gemeente ingediend

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2004 | | pagina 12