Een bezoek aa Breydelhoev Els Voet Al vele jaren is onze Duumpjes jeugd welkom op de Breydelhoeve in Retranchement voor het boerde rijkamperen. Gezien de ontwikkelingen in de streek, was het gewenst met het bedrijf in te spelen op deze ontwik kelingen. Onze verslaggeefster neemt u mee naar de toekomst. Deze keer ga ik met de fiets op stap en dat valt niet mee. Het is eind november, 6 graden en geen wind. Het is een beetje mistig, maar door het fietsen krijg ik het steeds warmer. Er is niet veel te zien in het landschap; de landbouwgronden liggen er kaal bij en de vogels laten zich niet zien, uitgezonderd wat meeuwen en kraaien. Buiten Groede over het ver- v» nieuwde fietspad via Nieuwvliet naar Potjes, rechtsaf naar Cadzand en na de molen linksaf richting Retranchement. Het nieuwe fietspad, deel van de grensoverschrijdende kustfiets- route, is nog wat slibberig. De kilometerteller staat op 15 km als ik eindelijk het erf van de Breydelhoeve op fiets. De historie Nu eens geen ecologisch of biolo gisch bedrijf. Ik ben op de boer derij van Hans en Els Vercouteren en begin een gesprek in de keu ken bij een bakje koffie. De Breydelhoeve is met bijgebou wen in 1825 gebouwd door een Brugs grootgrondbezitter. 74 't duumpje 4/2004-2005 Charles Breydel, de 20e generatie van het bekende geslacht Jan Breydel. Jan werd mede bekend door de Guldensporenslag en u treft hem samen met zijn com- paan Pieter de Coninck aan met hun standbeeld op de markt in Brugge. Het erf De Breydelhoeve is een akker bouwbedrijf van ongeveer 50 hectare met tarwe, suikerbieten, graszaad, gerst, aardappelen en vlas. Verder is er nog een veedrinkput en een hoogstamboomgaard met oude rassen, zoals zoete erm- gaard en bellefleur. In een weitje naast het woonhuis grazen 2 koeien en in de zomer staan er ook nog een paar boerenpaar den in een andere wei. Achter op het erf staat een grote boerenschuur en tot voor kort stond er ook nog een oude stal, maar die is gesloopt. Buiten is het een drukte van je welste: geen akkerbouwers, maar bouw vakkers! De toekomst ledereen weet zo langzamerhand wel dat het in de landbouwbran- che niet zo goed gaat. Veel akkerbouwers gaan er "iets bij doen". In onze contreien kennen we het kamperen bij de boer. Hans en Els wilden iets anders. Geen van de kinderen willen het bedrijf in huidige vorm overne men en de Vercouterens zagen het al voor zich: afbouwen, ver

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2004 | | pagina 14