Grote Waternavel, bedreiging of niet? Awie de Zwart De laatste jaren neemt het aantal nieuwe plantensoorten dat zich in Nederland vestigt gestaag toe. Aan de ene kant is dat toe te schrijven aan het snel verande rende klimaat. Zuidelijke soorten die zich als gevolg van de oplo pende gemiddelde temperatuur in noordelijke richting uitbrei den. Soorten die tot voor kort hun verspreidingsgebied zagen eindigen in Noord Frankrijk heb ben inmiddels België al veroverd en zijn het Nederlands grondge bied binnengetrokken. Aan de andere kant verschijnen er ook planten die hun natuurlijk areaal hebben liggen op grote afstand van Nederland. Bijvoorbeeld op het Amerikaanse continent. In zo'n geval spelen andere oorzaken een rol. In dit verhaal leggen we de Grote waternavel onder de loep. Grote waternavel is een oever- en waterplant die sinds het begin van de jaren negentig wordt aan geboden als vijverplant in diverse tuincentra. De plant is vooral aantrekkelijk vanwege het blad. Een min of meer rond blad met in het midden ervan de bladsteel aanhechting. Aan de bovenzijde van het glimmende blad is deze aanhechting te herkennen als een soort navel, vandaar de naam. De bloeiwijze is niet noe menswaardig en gaat vaak ver scholen tussen het blad. In de loop van het groeiseizoen maakt de plant vanuit de oever uitlo pers die vlotten (drijven) op het water. Ontsnapt Vrij snel nadat de Grote waterna vel, vermoedelijk vanuit de delta van de Rio Parana bij Buenos Aires in Argentinië, via het tuin centrum in particuliere vijvers belandden, kwamen er meldin 5 't duumpje 2/2005 gen van ontsnapte exemplaren. In 1999 verscheen er een alarme rend stuk in Gorteria (botanisch tijdschrift). Onder de kop: "De opmars van Grote waternavel in Nederland" werd verslag gedaan van de snelle uitbreiding van de plant. En dan met name in een aantal zeer voedselrijke beken in de omgeving van 's Hertogenbosch. Hier bleek de plant zich in twee jaar tijd tot een ware plaag te ontwikkelen. Met ongekende groeikracht wist de Grote waternavel met zijn drijvende uitlopers het stromen de water te veroveren. Plaatselijk werd zelfs het volledige waterop pervlak met bladmassa bedekt. Niet alleen op haar groeiplaats bleek de plant zich razendsnel te vermeerderen maar ook stroom- In 2004 was de plant doorge drongen tot een drinkput vlakbij de veste. In lijn met de ervaring van de voorgaande jaren bleef de plant zich in het voorjaar bescheiden opstellen. Toen de temperaturen echter opliepen naar zomerse waarden kwam er schot in de zaak. De nog smalle rand waternavel begon langzaam op te zwellen. Nieuwe blaadjes en stengels vermeerderden zich snel en tuimelden als het ware over elkaar heen op zoek naar het licht. Zichtbaar kwam de bladmassa omhoog en breidde zich naar het open water uit. Aan het eind van de hete zomer bereikte de groei in september haar hoogtepunt. De drinkput was toen volledig dichtgegroeid en bedekt met een meer dan halve meter dikke deken van Grote waternavel. Alle overige vegetatie had toen al het loodje gelegd bij gebrek aan voldoende licht. Inheems Naast de gevreesde uitheemse Grote waternavel kent Nederland nog een andere waternavel. Het betreft de gelijkende maar klei- afwaarts verschenen in een snel tempo nieuwe groeiplaatsen. Deze voortvarende uitbreiding is te danken aan het feit dat ieder stukje van de plant dat losraakt van de moederplant elders - mits in het juiste milieu - weer een nieuwe plant kan vormen. Retranchement Enkele jaren later, in september 2001 vond ondergetekende in de veste van Retranchement voor het eerst enkele pollen van de Grote waternavel. Hoewel het ergste werd gevreesd, bleef een explosieve uitbreiding in dat sei zoen uit. Enkele groeiplaatsen verdwenen het jaar daarop zelfs weer. Toch bleef de plant aanwe zig in de veste. nere Gewone waternavel. En waar zijn verre neef uit Argentinië zich thuisvoelt in zeer voedselrijke milieus is "onze" waternavel gebonden aan voed- selarme omstandigheden. Groeiplaatsen waar we zeld zaamheden kunnen aantreffen. Zo groeit de uiterst zeldzame Groenknolorchis op zijn enige groeiplaats in West Zeeuws- Vlaanderen temidden van een tapijt Gewone waternavel. Vooralsnog is het nog erg onge wis of de Grote waternavel wer kelijk een bedreiging zal gaan vormen voor de inheemse flora. Aan de tuincentra zal het echter niet liggen, die bieden de plant noq altijd aan.

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2005 | | pagina 5