Slijkgroen schiet w
Zeeuwsvlaamse bo
<c
Awie de Zwart
Slijkgroen is een weinig complimen
teuze naam voor een plant.
Toegegeven, erg opvallend en fleu
rig is het allemaal niet. Toch is de
vondst ervan bijzonder, want het is
(voor zover bekend) voor het eerst
dat dit nietige plantje in West
Zeeuws-Vlaanderen is aangetroffen.
De eerste ontdekking dateert van
eind juli 2005 toen Slijkgroen werd
aangetroffen in natuurontwikke
lingsgebied de Sophiapolder. Later
in het seizoen doken nog twee
groeiplaatsen op in onze regio.
Daarmee is deze typische rivierbege
leider behoorlijk buiten de oevers
van haar verspreidingsgebied getre
den.
Streeplijst
De eerste vondst van Slijkgroen
vond plaats op een donderdag
avondexcursie van de planten-
werkgroep in de Sophiapolder:
een nieuw en jong natuuront
wikkelingsgebied tussen
Oostburg en Draaibrug.
Enkele jaren terug is het gebied
'ingericht' door het graven van
nieuwe geulen en het verwijde
ren van de bestaande voedselrij
ke bovenlaag. Hierna is het
gebied in beheer gegeven van
Het Zeeuws Landschap en inmid
dels heeft de vegetatie zich spon
taan kunnen ontwikkelen.
Om deze ontwikkeling goed te
kunnen volgen zijn we als werk
groep, gewapend met Flora en
streeplijst het gebied ingetrok
ken. Gezellig keuvelend noteren
we alles wat ons voor de voeten
komt. Leuke soorten soms, maar
geen verrassingen. Totdat we bij
een drooggevallen oever
komen.... Hier staan de pioniers
soorten als haren op een hond.
Eénjarigen die in de nazomer de
kale oevers in rap tempo' bév
ken. Een van deze soorten/isIhet
Rode Waterereprijs. Als een
opzwellende deken bedekt de
plant een groot deel van de
drooggevallen grond. Op één
van de schaarse open plekken
valt ons oog op een ander der
mate klein en onopvallend plant
je dat bijna aan de aandacht zou
ontsnappen. Maar de vreugde is
groot, want in een fractie van
een seconde herken ik het
onooglijke plantje als Slijkgroen.
Zeldzaam
Slijkgroen is een zeer kleine één
jarige plant. Het groeit in rozet
jes en heeft spatelvormige lang
gesteelde blaadjes. De zeer klei
ne witte bloeiwijzen ontspringen
in de bladoksels en zijn kleiner
dan een speldenknop. Evenals
aardbeien vormt het boven
grondse uitlopers waarmee het
in snel tempo flinke oppervlak
ten maagdelijke grond kan kolo
niseren. Na enige tijd verliest de
plant het van andere planten of
het stijgende water. Veelal heeft
de plant in die korte periode de
zaadproductie reeds voltooid
waarmee het nageslacht is veilig
gesteld. Het zaad is stoffijn - een
zaadje weegt eenhonderdste mil
ligram - en de verspreiding lijkt
voornamelijk door watervogels te
gebeuren. Plakkend aan poten
en verenkleed liften de zaadjes
mee naar andere waterrijke
gebieden.
Het zwaartepunt van de versprei
ding in Nederland ligt in het
Gelderse rivierengebied.
Daarbuiten is het een zeldzame
verschijning. Uit onze provincie
zijn amper waarnemingen
bekend: alleen langs de afgeslo
ten zeegaten in de noordelijke
delta wordt de soort met enige
regel(naat waargenomen.
Vliegverkeer
Enkele dagen na de vondst keer
ik terug om de groeiplaats nog
maals te bekijken en vast te leg
gen op dia. Dan blijkt dat enkele
tientallen meters verderop meer
dan 10.000 exemplaren groeien
en in vele vierkante meters de
macht gegrepen hebben.
Deze grote groeiplaats spoorde
me aan om mijn ogen ook in de
rest van de Sophiapolder eens
goed de kost te geven. De vele
watervogels onderhouden name
lijk een druk vliegverkeer tussen
de diverse waterplassen.
Deze inspanning werd enkele
weken later beloond. Tijdens het
maaien van wilgenopslag stuitte
ik op een zeer kleine populatie
van enkele plantjes. Ook hier
weer pioniert het plantje op de
lage door verdamping droogge
vallen oevers.
Ook de rest van het groeiseizoen
blijf ik alert. En met succes. Half
september tref ik tijdens inventa
risatiewerkzaamheden in de
Willem Leopoldpolder opnieuw
een kleine populatie aan. Niet
meer dan tien rozetjes sieren op
bescheiden wijze de oever langs
een van de vele watertjes.
Hiermee is de derde groeiplaats
in West Zeeuws-Vlaanderen een
feit. En het valt niet uit te sluiten
dat Slijkgroen op nog meer
plaatsen opduikt.
Alles overziend kunnen we stel
len dat Slijkgroen in onze streek
dankzij natte natuurontwikke
ling succesvol aan lager wal is
geraakt.
5 't duumpje 3/'05-'06
