Korte en
planologische
berichten
Sinds kort is een nieuw lid tot de
planologiewerkgroep toegetre
den die voor zijn pensionering bij
een grote randstedelijke
gemeente belast was met be
stemmingsplannen, waterhuis
houding enz. en met deze kennis
in huis heeft hij het nieuwe plan
Deltahoek II eens onder de loep
genomen. Hieruit blijkt dat er
ten gemeentehuize ook positieve
zaken te melden zijn.
Deltahoek II Breskens
De gemeente Sluis heeft het
bestemmingsplan voor de uitbrei
ding van het bedrijventerrein
Deltahoek te Breskens ter inzage
gelegd. Uit het conceptplan blijkt
dat voortschrijdend inzicht ook
hier is toegepast. Het plan valt
op door de inpassing van het
plangebied in de omgeving en
door de riooltechnische uitrus
ting. Er wordt zo efficiënt moge
lijk afvalwater afgevoerd en
tegelijk zoveel mogelijk rekening
gehouden met kansen voor
natuurontwikkeling. Er is name
lijk ruimte gereserveerd voor
gecombineerde groenstroken en
waterpartijen langs de randen
van het gebied en in een centrale
zone.
Het water wordt met name langs
de Duivelshoekweg gedacht en
heeft een zodanige breedte, dat
er eilandjes in gepland zijn. Die
vormen door hun isolatie een
perfect broedgebied voor kleine
re vogels en/of rustgebied voor
watervogels. De hellingen van de
waterpartijen worden flauwer
dan wat men tot nu gewend
was. Ook dit is veel natuurvrien
delijker. Tevens wordt de water
huishouding aangepast qua
doorstroming, wat de waterkwa
liteit verbetert in de bestaande
en toekomstige sloten.
Kortom een veelbelovend samen
gaan van bedrijvigheid en
natuurkansen. Mijn ervaring
heeft geleerd dat deze aanpak
tot mooie dingen kan leiden.
Hulde aan de gemeentelijk advi
seur en de gemeente zelf voor
het ontwerp van dit plan.
De Groene Specht
Misschien herinnert U zich het
artikeltje over het ijsvogeltje in
onze tuin, 28e jaargang. Nr
2/2002. In dit stukje gaat het over
mijn tuin, helaas is mijn vrouw
recent overleden. Zij was het die
vooral de tuin inrichtte en onder
hield, zij zag meestal het eerst de
bezoekende vogels. Plagerig
wees zij mij er soms op dat je om
van de natuur te genieten heus
niet (ver) op stap hoefde te gaan.
Dit stukje is mede ter harer nage
dachtenis geschreven.
Reeds geruime tijd hebben we
we een gast in onze tuin: de
groene specht. Deze prachtige
vogel bezoekt de tuin regelma
tig. Zijn scharlakenrode kruin,
gele stuit, van boven groen ve
renkleedniet te missen,
een groene specht
In de handboeken lees ik verder
dat hij broedt in open bossen.
Dat zou dan hier in de bosscha
ges langs de Philipsweg vlakbij
het clubgebouw moeten zijn of
de populieren aan de overkant
van het Grote Gat. Soms zie ik
hem wel eens vliegen, een diep
golvende vlucht, met aangelegde
vleugels tussen de vleugelslagen
door. Soms hoor je dan ook zijn
luide, schallende lach.
Maar wat doet hij dan op het
gazon? Volgens dezelfde boekjes
eet hij mieren, beurtelings in de
grond pikkend en alert om zich
heen kijkend. Bij het minste
onraad vliegt mijn groene specht
op en gaat in de platanen langs
het grind-wandelpad achter het
huis zitten. Is de kust veilig, dan
komt hij weer terug.
Ook 's winters is hij een trouw
bezoeker. Volgens mij zal hij dan
weinig mieren vinden, maar hij
verticuteert het gazon op zoek
naar emelten, de larven van de
langpootmug. Deze hamels of
grauwe wormen knagen aan de
wortels van het gras en zijn er
mede de oorzaak van dat het
gazon nooit de schoonheidsprijs
verdient. Met een exemplaar uit
een graszode ben ik eens naar
het tuincentrum gegaan. Het
geschikte gif mag niet meer aan
particulieren verkocht worden en
mij werd aangeraden eens naar
een boer te gaan; die had nog
wel van dat spul. We hebben het
er maar bij gelaten.
Het zal duidelijk zijn dat de groe
ne specht geen strobreed in de
weg wordt gelegd: hij is het
behoud van het gazon!
Ton Albregts.
Een krassende geelgroene
vink
In het voorjaar kunnen we genie
ten van de zang van onze broed-
vogels. Daarnaast is er het
machogedrag van verschillende
soorten. Dat zie je bij sommige
soorten meer dan bij andere. Van
een soort had ik dit gedrag niet
zo verwacht: de geelgroene
Groenlingvink. Een soort die
doorgaans een wat teruggetrok
ken leven leidt en zich niet zo op
de voorgrond dringt. In de win
ter valt hij dan ook niet zo op.
Hij is dan wat flets van kleur, vind
ik. Hij vertoeft graag tussen de
rozen en lust de rozenbottels
rauw.
In het voorjaar is dat heel anders.
Ze zijn dan prachtig op kleur en
laten uit volle borst hun preve
lend liedje en hun aparte schorre
16 't duumpje 2/'06
