Nieuws van de
schaapskudde
Jaap de Hulster
Zoals u weet staat 't Duumpje op de
bres voor natuur en landschap en de
Zeeuwsvlaamse schaapskudde ver
vult hierin al bijna een decennium
een voorname rol. Vandaar in deze
bijdrage aandacht voor het wel en
wee van de schaapskudde.
Het is al bijna 10 jaar geleden dat
herder Jan Klomp het
Zeeuwvlaamse betrad met zijn
schapen om hier op natuurvrien
delijke wijze een handje te hel
pen met het beheer van natuur
terreinen. Voorheen werd in
natuurterreinen machinaal
gemaaid, maar we zitten in een
toeristische streek, dus wat
spreekt onze gasten meer aan
dan een rondtrekkende schaaps
kudde? En ook de eigen bewo
ners zullen liever een schaap zien
dan een cirkelmaaier. Voor de
terreinbeheerder zou het niet
mogen uitmaken of hij de nota
van de loonwerker of van de
schaapherder voldoet, als het
werk maar gebeurt. Je zou den
ken: 'kat in het bakkie'.
Helaas gaat het pad van een
schaapsherder niet over rozen.
Het is niet zonder reden dat
bijna alle Nederlandse schaaps
kuddes onder een stichting of
vereniging vallen. En ook al is de
kudde bezit van Jan Klomp, ook
hier in Zeeuwsvlaanderen wer
den door het inschakelen van
een stichting deuren geopend,
die je als nieuwe eenling zelfs
niet op een kier zou krijgen. We
doelen daarbij op het verkrijgen
van subsidies en het overhalen
van terreinbeheerders als Zeeuws
Landschap, provincie, waterschap
etc. om hun beheerswerk uit te
besteden aan de schaapskudde.
In die beginfase, waarin hij al
spoedig geholpen werd door Lia
Helmers - de Regt, is het onmo
gelijk een efficiënte schapenhou
derij op poten te zetten. We illus
treren het even aan de huisves
ting van de kudde. De eerste
jaren zat men overal een beetje
bij diverse particulieren die nog
wat schuurruimte over hadden.
Hierna vertoefde men een twee
tal seizoenen in de werkschuur
van Het Zeeuws Landschap aan
Het Grote Gat. De schuur was zo
overbevolkt dat het Landschap
elders hun materieel moest stal
len, want in de winterperiode
was de schuur het domein van de
schapen. Het laatste jaar aan Het
Grote Gat was trouwens hele
maal een rampjaar door het uit
breken van de MKZ-crisis.
De schuur huisvestte de schapen
die moesten lammeren; de ande
re schapen waren her en der
door de streek verspreid onder
gebracht. Ook die situatie was
eigenlijk onwerkbaar, maar soms
is het niet anders.
Gelukkig kon men hierna de
hand leggen op 'de schuur van
Punt' aan de Oostburgse Oude
Haven, die gesloopt zou worden
voor de verbreding van de weg
Oostburg - Zuidzande en aange
kocht was door de provincie. De
werkzaamheden zouden nog
enkele jaren op zich laten wach
ten en de provincie, op voor
spraak van gedeputeerde Jaap
Hennekeij, stemde erin toe dat
de schaapskudde de schuur kon
gebruiken. Ook gemeente
Oostburg leverde een bijdrage
aan deze tijdelijke oplossing. En
er kwam opnieuw weer een hel
pende hand bij: Marjolein van
Viegen.
Ondertussen werd koortsachtig
naar een permanente oplossing
gezocht, maar dat wilde niet echt
vlotten. Maar als de nood het
hoogst is, is de redding nabij. Een
particulier investeerder was
bereid de schuur met enige aan-
8 't duumpje 2I'06
