*r komen er nieuwe soorten bij. De rozen krijgen de tijd en de ruimte om in hun eigen tempo te groeien; zo bouwen ze een goede weerstand op tegen ziek ten en schimmels en de wortel is dan ook van betere kwaliteit. Het ergste wat deze vier enthou siastelingen kan overkomen, is de vrieskou eind maart, waardoor de jonge ogen kapot kunnen vriezen. En het zijn natuurlijk niet alleen de rozen waarin een berg tijd geïnvesteerd is. Ook de plaats waar de rozen opgroeien, moet aan bijzondere eisen voldoen. Want als je niet kunt spuiten en bemesten, moeten er wat andere maatregelen getroffen worden om aantastingen te voorkomen. Dat doel bereikt men door het scheppen van een omgeving waarin natuurlijke vijanden van schimmels en luizen goed kun nen gedijen. De kweekvelden zijn omringd door een ruime beplanting met elementen als drinkputten, houtwallen en ver ruigde stroken. Akkerranden bie den lieveheersbeestjes, roofwant- sen en gaasvliegen, de natuurlij ke vijanden van de luizen, onder dak. Er werd een vleermuizenver- blijf gerealiseerd, want vleermui zen eten eten muggen. Muizen die aan de wortels van de rozen knagen, worden opgepeuzeld door de torenvalk, gehuisvest in een torenvalkkast opgehangen aan de schuur. En in de houtwal die door de knotploeg van 't Duumpje aangelegd is, huizen egels, die weer slakken eten. Een bunzing was in de buurt om de bisamratten op te vreten. Verder is er een waterbassin met regen water, waarin vis (voorn) in zit, zodat er geen algengroei onstaat. Het geheel is omzoomd met een haag wilde rozen en andere inheemse struiken. Er wordt gebruik gemaakt van strui ken, die hier al eeuwen voorko men omdat zij sterker zijn en minder vatbaar voor ziekten en plagen. Als je niet met onkruidbestrij dingsmiddelen werkt, zul je op een ander wijze het onkruid moeten verwijderen: dat gebeurt mechanisch of met de hand tot na de zomer. Dan zijn de rozen groot genoeg en mag het onkruid blijven staan. Het grootste deel van de opper vlakte is gereserveerd voor de planten in de koude grond, maar daarnaast is er ook een gedeelte waar de rozen opgepot staan (container); tussen twee rijen betonplaten is worteldoek gespannen, daaronder vilt, dan plastiek en daaronder het oor spronkelijke zand dat aangetrild is. De planten krijgen via de onder kant van de pot regenwater en het overtollige vocht loopt naar een goot, die het dan weer terugvoert naar het waterbassin. Zo gaat geen water verloren en komen geen vreemde stoffen in het milieu. Van onderen water geven is beter dan van boven in verband met schimmelvorming. De eerste jaren van een nieuwe onderneming zijn dikwijls de moeilijkste, en dat was ook hier het geval, maar hun enthousias me en harde werken werd beloond. Rozenkwekerij de Bierkreek werd winnaar van het "Ei van Columbus 2006" in de categorie "duurzame bedrijfsvoe ring". Een Vakjury heeft de Bierkreek uitgeroepen tot winnaar. "Men vindt het aansprekend dat De Bierkreek werkt vanuit een visie die het mogelijk maakt een maatschappelijk probleem aan te pakken op een authentieke manier. Met de gebruikte appa ratuur en machines kan dit bovendien op grote schaal gebeuren, hetgeen van toene mend belang is in de huidige economische setting. Tenslotte blijkt uit diverse kleinere en gro tere activiteiten van De Bierkreek dat er oog is voor de wensen van zowel de individuele klant, als van omvangrijke groepen klan ten". Die individuele klanten zijn iede re vrijdagmiddag en zaterdag welkom op de kwekerij en hier naast kunt u natuurlijk ook altijd een afspraak maken. En als je daar dan rustig rond loopt kun je voelen, ruiken, vra gen stellen en natuurlijk kopen. Verder zijn er regelmatig open dagen gekoppeld aan een bepaalde activiteit. Zo is men in juli bezig de rozen te veredelen en te oculeren. In oktober waren er de bottelda- gen; van de botteldragende roos werd er jam gemaakt en er waren speciale rondleidingen. In maart worden snoeicursussen gegeven. Als ook u binnenkort De Bier kreek eens bezoekt, zult u zien dat het een verademing is te verblijven in dat natuurgebiedje met bossages, watertjes en bloei ende struiken. Je wordt persoon lijk geholpen met een keuze te maken, je krijgt goede adviezen en je mag meehelpen de planten uit de grond te halen. Geertje vertelde me dat ze nog wel wat handen kan gebruiken in de zomer om mee te helpen. Dan is het weer tijd om huis waarts te gaan: het wordt al donker en koud, ondanks de warme en hartelijke ontvangst van Geertje. "io loc M 7 't duumpje 3/'07

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2007 | | pagina 7