*r Patrijzen w Ludo Goossens Het is al een fiks aantal jaren gele den dat Ludo Goossens ons op een algemene ledenvergadering in Café de Tol in Oostburg een prachtige diaserie liet zien. Na deze eerste kennismaking verzorgde hij een vijf jaar geleden een presentatie op een algemene informatie-avond in het multifunctioneel centrum in Oostburg. En ditmaal van zijn hand zijn observaties over patrijzen. Al tien jaar woon ik in de polders op de grens tussen Sint-Laureins en West Zeeuws-Vlaanderen. Al tien jaar zie ik regelmatig patrij zen in mijn tuin, maar nooit kon ik deftige beelden maken van die mysterieuze vogels. Ze bezochten af en toe de tuin en de naburige akkers zonder dat ik een bepaald patroon in hun bezoeken kon herkennen. De voorbije winter kwam een koppeltje af en toe op de voe derplaats een graantje meepik ken. Dagelijks gooide ik wat graan aan de rand van de haag. Fazanten en soms patrijzen volg den de haag tot bij de voeder plaats, waar ze dan even uit de dekking kwamen. Dit geeft aan hoe belangrijk een haag is in hun leefgebied. In het vroege voorjaar kon ik het koppeltje patrijzen bijna dage lijks waarnemen. Ze waren dan immers goed zichtbaar in het korte gras. Mijn schuilhut stond al een ganse winter bij de voe derplaats, met als gevolg dat ze de hut goed gewoon waren. Begin april was het koppeltje patrijzen dagelijks te zien in de tuin. Het was op dat moment dat ik de eerste, degelijke beelden kon maken. Onder andere van een roepend mannetje, dat recht in de lens keek. Het gras begon steeds hoger te groeien en het werd steeds moei lijker om de patrijzen waar te nemen. Maar ik had het vermoe den dat ze ergens in de buurt hun nest zouden bouwen. 'Bouwen' is misschien teveel gezegd, want het nest is eigenlijk maar een kuiltje ergens tussen de begroeiing. De maanden mei en juni waren patrijsstil. Het gras stond op dat moment een meter hoog, waar door het onmogelijk was om nog iets waar te nemen in de hooi- weide. Ook hoorde ik de patrij zen niet. Het werd eind juni en dus tijd om het gras te maaien. Bewust had ik de maaibeurt uitgesteld van wege mijn vermoeden van broe dende patrijzen in de weide. Tijdens het maaien liepen we let terlijk in het nest. Het wijfje vloog weg en een aantal eieren waren stukgetrapt. In totaal bestond het broedsel uit 16 eieren, wat voor een patrijs een groot legsel is. Meestal bestaat een patrijzennest uit een 12-tal eieren. Het koppeltje bleef nu in de onmiddellijke omgeving van het nest verbaasd rondlopen. Na twee uur werd het duidelijk dat ze niet meer verder zouden broe den. Hun leefomgeving was immers totaal veranderd: een jungle van gras was nu herscha pen in een glad geschoren gras veld. Dit geeft ook aan hoe belangrijk het is om te wachten tot juli om bijvoorbeeld wegber men te maaien in gebieden waar akkervogels als patrijzen voorko- De tien eieren die nog intact waren, hebben we in een broed- kast gelegd. De volgende dag (26 junikwamen de kuikens uit het ei. Twee kuikens zijn de eerste dagen gestorven, omdat hun pootjes vervormd waren en ze er niet konden op lopen. Een derde kuiken met hetzelfde probleem hebben we nog min of meer kunnen 'corrigeren' door het een dag in een doos voor eieren te steken. Dit op aanraden van iemand die er ervaring mee heeft. Na een dag in de doos stapte het kuiken weer op zijn pootjes, maar de tenen stonden verkeerd. Een vriend die veearts is, heeft het voetje minitieus gefixeerd met een soort gips. Ondanks die behandeling is het met de tenen toch niet helemaal in orde gekomen. De kuikens zaten in een houten bak in de living onder een warm- telamp. We gaven de kuikens gedroogd insectenvoer, dat in de handel te verkrijgen is en leven de insecten. Dagelijks kropen we 72 't duumpje 3/'07

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2007 | | pagina 12