<r Sluis ooievaarsstad? Sjaak Herman Onze vereniging strijdt al enkele jaren met gemeente Sluis over de kap van een aantal bomen op de oostoever van het kanaal Sluis - Brugge. De bomen hadden een respecta bele leeftijd bereikt, maar naar mate een boom ouder wordt, krijgt deze door holtes en vertak kingen steeds meer natuurwaar de: allerlei organismen, vleermui zen, steenuiltjes etc. vinden er beschutting en voedsel, en wij kiezen dan ook liever voor het oplappen van een oude boom, dan aanplanten van een jong exemplaar. Voor de kijker is zo'n bomenrij met afwisselend aftandse en jonge bomen minder aantrekke lijk. Zo'n kapdiscussie wordt meestal aangezwengeld door een bewo ner die bang is dat er een tak op zijn pet valt, de zaak aanhangig maakt, vervolgens een meeden kende (of is het een schijterige) gemeente aantreft, die dan de hele rij maar wil omzagen onder het mom van 'we kunnen aan sprakelijk gesteld worden'. Ook voor bomen waar niemand woont, en die, als ze omvallen, gewoon in een wei of in de vaart vallen. De discussie sleepte nogal lang omdat gemeente Sluis minder zorgvuldig met regelgeving omsprong. In deze periode brak nog een boom doormidden, het geen door ons en omwonenden aanvankelijk als een kleine ramp werd gezien, maar door de natuur onmiddellijk werd gecom penseerd met het nestelen en broeden van een ooievaarspaar, dat succesvol tot uitvliegende jongen leidde. Er is echter een tijd om de degens te kruisen, maar ook een moment om de strijdbijl te begraven. Daar waar we eerst het idee hadden tegengewerkt te worden, werd men een stuk coöperatiever, en samen met de afdeling vergunningen en bedrijfsbureau van de gemeente kwam een compromis tot stand: een beperkt aantal bomen is ge rooid, ter compensatie van verlo ren gaan van zomerverblijven voor vleermuizen worden kasten opgehangen en er wordt een ooievaarsnest in de buurt geplaatst. Dat laatste aspect was zoals gebruikelijk weer makkelijker gezegd dan gedaan; waar haal je zo kort voor het broedseizoen een ca 15 m. lange zware paal vandaan en wat kost het niet om deze te plaatsen (een gat graven, rechten, gat dichten, tuien, nest plaatsen enz.)? En wederom stak de natuur de helpende hand toe: bij de water poort woei de kop op ca. 13 m. hoogte uit een populier, en die was uitermate geschikt. Er moest sowieso een hoogwerker aan te pas komen om de afgewaaide kop te fatsoeneren en de zware takken in te korten en nu kon men van de gelegenheid profite ren om gelijk een nest te plaat sen! En aldus geschiedde: gemeente werken was bereid van een wapeningsmat van 1.25 m. in doorsnee, met daaromheen een betonijzer ter versteviging en bescherming tegen uitsteeksels, de basis voor het nest te maken, terwijl Petrus van 't Westeinde en ondergetekende het nest afmaakten als amateur-ooie vaars. We gebruikten hierbij een handleiding die we ruim 20 jaar geleden ook als eens benut had den voor een nest in Cadzand- Bad. Woensdag 7 maart is het nest door H4A geplaatst en onmiddel lijk zat er al een ooievaarspaar op, dat zich nota bene moest verdedigen tegen aanvallen van een ander paar; dat beloofde wat! Verschillende dagen hielden de schermutselingen aan, nauw lettend in de gaten gehouden door familie d'Hoore, die vanuit de woonkamer op de eerste rang zat. Op het ogenblik is de aandrang enigszins bekoeld, maar het nest wordt toch regelmatig bezocht, zonder echter nog aanstalten te maken om te broeden. We wach ten met spanning af en mocht het zover komen, dan zullen we de gemeente opnieuw vriendelijk aankijken voor een derde nest, want welbeschouwd is het een mooie promotie: SLUIS OOIVERAARSSTAD! 17 't duumpje 3/'07

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2007 | | pagina 17