«e Feromonenval voor de helicoverpa armigera Helicoverpa armigera katoendaguil In de val die bij ons hangt, is tot nu toe (2 mei) geen katoendaguil gevonden. Wel is er een verve lend bijverschijnsel, nl. het fero moon van de katoendaguil lijkt veel op dat van de tweestreep- voorjaarsuil (orthosia cerasi), een hier algemeen voorkomende vlin der. Van deze soort zijn er 5 op deze manier aan hun eind geko men. Het is een voorjaarsvlinder die na april niet of nauwelijks nog vliegt. We hopen dus maar verder geen vlinders meer in de val aan te treffen. Anna Almekinders De bijdrage van onze vlinderwerk groep betreft ditmaal trekvlinders, en meer in het bijzonder de katoen daguil: de helicoverpa armigera voor intimi. In 2006 zijn erg veel trekvlinders waargenomen. Een van die trek vlinders was de katoendaguil (helicoverpa armigera). Gemiddeld worden er weinig exemplaren per jaar geteld in heel Nederland. Vorig jaar waren er dat in West-Zeeuws- Vlaanderen alleen al 96. Nu is de definitie van een trek- vlinder: een vlinder die op eigen kracht (of met de wind) hierheen komt, hier niet inheems is en ook niet in staat is om onze winters te overleven, in welk stadium dan ook. Maar is dat ook het geval met zo'n zachte winter als die we nu gehad hebben? Om daarachter te komen heeft de Plantenziektekundige Dienst een onderzoek opgezet met feromoonvallen voor deze vlin der. Deze vallen zijn her en der in het land geplaatst, m.n. op plaat sen waar vorig jaar veel vlinders zijn waargenomen. De vallen zijn de eerste week van april geplaatst en blijven 12 weken hangen. De val bestaat uit een plastic driehoek met onderin een lijm- bodem. Hij heeft daarmee het zelfde effect als de ouderwetse vliegenvanger. Op die lijmbodem staat een rubber dopje met daar feromonenval in het feromoon. Dit feromoon is een door de mens nagemaakte sekslokstof van de katoendaguil. Het vlinderstadium staat hele maal in het teken van voortplan ten. Nachtvlinders kunnen geen partner vinden op zicht. Zelfs nachtvlinders zien daarvoor niet genoeg in het donker. Om toch tot een ontmoeting te komen scheiden de vrouwtjes een lok- stof af, zodat de mannetjes weten waar ze moeten zijn. De bedoeling van deze val is de mannetjes te misleiden door ze met de feromoon te lokken waar ze in lijm vastgeplakt raken in plaats van een vrouwtje te ont moeten. De reden van het onderzoek is dat de katoendaguil in veel gebieden een beruchte soort is. De rupsen kunnen door hun vraatzucht de katoenoogst flink reduceren. Als ze alleen katoen- planten zouden eten was het in Nederland geen probleem, maar ook bonen en maïs en een hele boel andere gewassen gaan er gretig in. De aanleiding is de vondst van een rups vorig jaar in een bonenveld in Zuid-Holland. Overigens is het wel bij die ene rups gebleven. Ook in de kassen in de buurt zijn er geen gevon den. 74 't duumpje 112 '07

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2007 | | pagina 14