Korte en
planologische
berichten
M'n eign taole, een boekaan
kondiging.
De redactie van 't Duumpje kreeg het ver
zoek binnen om aandacht te schenken aan
dit boek, dat 3 november a.s. zal verschij
nen. Gezien het bijzondere karakter willen
we deze informatie graag doorgeven.
M'n eign taole/mijn eigen taal is het ver
haal van een jeugd op een boerderij in
Waterlandkerkje. Je bent daar als lezer bijna
lijfelijk bij aanwezig. Het argeloze kind
toont haar ongerepte wereld, die echter
niet ongerept blijft naarmate ze ouder
wordt en haar blik verandert. De kleine din
gen uit het dagelijks leven, maar ook zware
thema's omtrent lijden en dood, worden
met gevoel voor humor en op lichte, dyna
mische toon verwoord. De relatie van men
sen met planten en dieren en ook het
milieu toen spelen er een belangrijke rol in.
Het boek kun je zien als een drieluik. Deel I,
de linkervleugel, legt uit waarom het
gedicht (deel II) alleen in het dialect
geschreven kon worden. Het middenstuk,
deel II, is het belangrijkste, met het grote
gedicht in dialect en de bewerking daarvan
in het Standaardnederlands. Voor 'n west
Zjiws-Vlaoming ist gewoon om West Zjiws-
Vlaoms te woorn praotn. Maar 'n gedicht in
je dialect? Vat de moed en lees dit gedicht
in j'n eign taole maar eens! Het zal al heel
snel vertrouwd zijn. En als je onbekend bent
met het West-Zeeuws-Vlaams, spiek je even
in de vertaalde passages en de bewerking.
Of je leest alleen de versie in het
Standaardnederlands. Als extraatje zijn
twee cd's bijgevoegd, waarop de schrijver
laat horen hoe het gedicht in haar moeder
taal klinkt.
Vóórintekening: Als u dit boek vóór 1 sep
tember 2007 bestelt bij Boekhandel Basting
in Oostburg krijgt u E 5 korting. U betaalt
dan geen E 22,50, maar slechts E 17,50 per
exemplaar. Vanaf 3 november kunt u het
bestelde boek dan ophalen. Bij verzending
worden verzendkosten in rekening
gebracht. Vanaf 3 november is het boek
verkrijgbaar voor E 22,50 bij alle erkende
boekhandels in Nederland.
ISBN: 978 90 808871 3 8.
Opportunisme in de dierenwereld en
andere waarnemingen
Wat dieren voor de bek komt en hun eet
baar lijkt, gaat erin als koek. Vroeger - ik
spreek nu over 50 - 60 jaar geleden - trok
ken paard en wagen door stad en land om
bijvoorbeeld schillen voor de paarden te
verzamelen. Je zag toen ook overal kauwen
die in paarden - en hondenpoep grasduin
den, om zo eetbaar ogende resten te selec
teren en naar binnen te werken. Eet smake
lijk...
Tegenwoordig zie je dit in ons land niet of
nauwelijks meer, maar mijn vrouw en ik
zagen de afgelopen zomer wèl zilvermeeu
wen, die uitwerpselen van henzelf en hun
soortgenoten van de planken afschraapten
op een van de terrasjes aan de haven van
Breskens. En ze lieten zich dit gerecht goed
smaken. Wij hadden zoiets nog nooit
gezien, terwijl we toch vaak aan zee komen
en de zilvermeeuw bepaald niet zeldzaam
is. Zo kan de meeuw onder andere eventu
ele zouttekorten bestrijden, denk ik.
Een ander voorbeeld van opportunis
me.
Aan boord van een veerboot van
Denemarken naar Zweden - ook alweer een
tijdje geleden - gaven wij brood aan zilver
meeuwen. Als je het brood te lang vast
hield, pikten zij in je hand. Zij hadden
geleerd dat je bij die lange tweebenigen
voer te pakken kon krijgen.
Nog een voorbeeld.
Ik wilde dia's van eekhoorns maken. Geen
eenvoudige klus, want het gaat om snelle,
waakzame en beweeglijke dieren. Ik pro
beerde ze te lokken met wat nootjes. Een
van de eekhoorns bleek erg ondernemend,
want hij beet me in de vinger. Ik liet de
pinda los en hij, of zij, verorberde de pinda.
Mijn vrouw werd ontzien. Maar het was
ons gelukt wat prachtige plaatjes te schie
ten. Toch maar niet meer doen, dacht ik
later. Je had immers het risico een nare
ziekte op te lopen. Een en ander speelde
zich jaren geleden af in park Clingendael
(bij Wassenaar/Den Haag). Ik heb gelukkig
niets opgelopen.
Over opportunisme gesproken.
Zilvermeeuwen nuttigen zelfs broodjes sam
bal. Daarna zie je ze trouwens veel water
drinken.
Veel vogelsoorten, ook de zilvermeeuw,
maken met veel plezier gebruik van platte
daken in de steden, soms tot groot onge
noegen van de mens. Zo leggen meeuwen
soms een zeer agressief gedrag aan de dag
tegenover mensen. (NRC 7 juli 2006).
Merels zijn gek op druiven. Ze blijven ze
eten en ze leren ook bij. Ik legde eens wat
druiven op een grasveldje: géén interesse.
Totdat enkelen doorkregen dat je die
"grondbessen" ook kon eten.
Vogels en andere dieren kunnen opportu
nistisch gedrag vertonen. Dat blijkt volgens
mij uit o.a. uit de hier gegeven voorbeelden.
Andere soorten blijven star doorgaan op de
door hen "gekozen" weg.
Speurders onder de dieren, bijvoorbeeld
exemplaren van een Japanse makakensoort,
zullen soms iets ontdekken en hun eventu
ele ontdekking zal snel door andere maka
ken worden opgepikt. Zo hebben makaak
apen van de homo sapiens geleerd en hun
vondsten doorgegeven.
Niet voor niets bestaat er het woord na-
apen.
Rob Jeltes, Groede
Ooievaars zonder grenzen
Na het huishoudelijk gedeelte van de
Algemene Ledenvergadering eind maart
toonde de conservator van Het Zwin, Kris
Struyf, een schitterende presentatie over de
ooievaars in 't Zwin en in een nabijgelegen
vogelreservaat Planckendael in Mechelen
waar hij tot voor kort werkzaam was, In
onze vereniging hadden we altijd het idee
dat de ooievaars daar gedomesticeerd
waren en het Zwin nooit verlieten, of het
moest zijn om een tochtje over ons
Zeeuwsvlaamse land te maken. Maar dat is
dus een misvatting.
In samenwerking tussen 't Zwin,
Planckendael en Natuurpunt werd een vier
tal ooievaars voorzien van een minieme
satellietzender en terwijl de ooievaars in de
periode van 20 augustus 2006 tot 2 sep
tember naar het zuiden koersten, reden de
onderzoekers waaronder Dhr. Struyf mee
naar het zuiden, dwars door België,
Frankrijk en Spanje, waar men de achtervol
ging in de vallei van de Ebro staakte, terwijl
Germaine, Pumba, Tia en Kobe nog wat zui
delijker trokken. Germaine bereikte rond 17
september 2006 haar bestemming in het
Afrikaanse Niger.
17 't duumpje 1/2 '07
