Wilgen knotten
leuke traditie
V
V
J
J
V
Sietz Leeflang*
Knotten van wilgen is leuk werk. Je doet het samen, weer of
geen weer (als de blaadjes maar van de bomen zijn en het niet
hard vriest) en je ziet resultaat. Eenmaal begonnen met knotten
moet je wel doorgaan en tenminste eens in de 3 tot maximaal 5
jaar terugkomen want anders bezwijkt (scheurt) zo'n boom
onder het takkengewicht dat zich op een klein oppervlak con
centreert.
Niet voor niets telt onze vereni
ging een ploeg van 10 tot 20 vrij
willigers. Daar komt bij: zij wor
den in onze streek met open
armen ontvangen door boeren
en het waterschap en door alle
anderen die het niet zo op hoog
opgroeiende bomen hebben. Die
afkeer komt niet van de "neder-
landse" kant van West-Zeeuws-
Vlaanderen, maar stamt uit het
knotland bij uitstek: de Vlaamse
Ardennen. De vraag naar de bun
dels afgezaagde takken, de mus-
terds, komt al lang niet meer van
bakkers, want die gebruiken
geen takkenbossenovens meer.
De wilgentenen zijn nog het
meest in trek bij mensen die er
een mooie gevlochten erfafschei-
ding of een takkenwal (schuil-
plek voor vogels) van maken.
Een losse, rechte tak van 1,5 tot 2
meter ("pook") leent zich als
plantmateriaal voor een nieuwe
wilg. Een spa diep gat maken en
van daar met grondboor nog een
schacht boren van 40-50 cm waar
het onderste stuk van de tak
goed in vast komt te staan; de
gegraven kuil rond de nieuwe
stam met losse grond - wortel-
groei!- opvullen.
Nylonmatten hebben al lang de
vlechtmatten van wilgentenen
voor dijk- en wegenbouw "(ooit
ook spoorwegbouw) vervangen.
En wie fundeert zijn huis nog
met huien? (dat zijn bundels rijs
hout, die uitwaaieren als je ze in
de bekisting waarin ze aan één
kant zijn vastgezet in zompige
veengrond naar beneden drukt
en zo grote draagkracht krijgen.
Het eeuwige misverstand luidt
kerktorens gebouwd op "koeien-
huiden". Nee, het waren huien!).
Als je wilgentakken lang laat
drogen branden ze wel, maar wil
je brandhout met een betere ver-
brandingswaarde, neem dan lie
ver het hardere en veel drogere
hout van de es, want in wilg zit
drie maal zoveel water! En een
es kun je (net als populieren,
beuken, berken of eiken) ook
knotten! Geknot dienden dicht
opeen geplante es en beuk als
kaphagen.
Zoals bij alle leuke dingen is er
altijd wel iets dat op de loer ligt
om ons plezier te vergallen. Bij
het knotten van wilgen is dat bij
voorbeeld de Arbowet, die het
Bosschap al zover bracht een bro
chure van ruim twintig pagina's
(auteur Jan Polman) uit te bren
gen met richtlijnen voor het
knotten en de gevaren van knot
ten. Ja gevaren! Het begint al als
je op een ladder moet staan met
De vijfde of zesde winter kan je de
opnieuw dunnen tot 8 a 12 takken
Snoei de tweede winter
alle takken van de pruik
(eerste knotbeurt)
Knotten:
Snoei de eerste winter
de takjes van de stam
en dun de pruik
SV/lllfl
IUaiW
'J
6 't duumpje 3 '07