Wilgen knotten leuke traditie V V J J V Sietz Leeflang* Knotten van wilgen is leuk werk. Je doet het samen, weer of geen weer (als de blaadjes maar van de bomen zijn en het niet hard vriest) en je ziet resultaat. Eenmaal begonnen met knotten moet je wel doorgaan en tenminste eens in de 3 tot maximaal 5 jaar terugkomen want anders bezwijkt (scheurt) zo'n boom onder het takkengewicht dat zich op een klein oppervlak con centreert. Niet voor niets telt onze vereni ging een ploeg van 10 tot 20 vrij willigers. Daar komt bij: zij wor den in onze streek met open armen ontvangen door boeren en het waterschap en door alle anderen die het niet zo op hoog opgroeiende bomen hebben. Die afkeer komt niet van de "neder- landse" kant van West-Zeeuws- Vlaanderen, maar stamt uit het knotland bij uitstek: de Vlaamse Ardennen. De vraag naar de bun dels afgezaagde takken, de mus- terds, komt al lang niet meer van bakkers, want die gebruiken geen takkenbossenovens meer. De wilgentenen zijn nog het meest in trek bij mensen die er een mooie gevlochten erfafschei- ding of een takkenwal (schuil- plek voor vogels) van maken. Een losse, rechte tak van 1,5 tot 2 meter ("pook") leent zich als plantmateriaal voor een nieuwe wilg. Een spa diep gat maken en van daar met grondboor nog een schacht boren van 40-50 cm waar het onderste stuk van de tak goed in vast komt te staan; de gegraven kuil rond de nieuwe stam met losse grond - wortel- groei!- opvullen. Nylonmatten hebben al lang de vlechtmatten van wilgentenen voor dijk- en wegenbouw "(ooit ook spoorwegbouw) vervangen. En wie fundeert zijn huis nog met huien? (dat zijn bundels rijs hout, die uitwaaieren als je ze in de bekisting waarin ze aan één kant zijn vastgezet in zompige veengrond naar beneden drukt en zo grote draagkracht krijgen. Het eeuwige misverstand luidt kerktorens gebouwd op "koeien- huiden". Nee, het waren huien!). Als je wilgentakken lang laat drogen branden ze wel, maar wil je brandhout met een betere ver- brandingswaarde, neem dan lie ver het hardere en veel drogere hout van de es, want in wilg zit drie maal zoveel water! En een es kun je (net als populieren, beuken, berken of eiken) ook knotten! Geknot dienden dicht opeen geplante es en beuk als kaphagen. Zoals bij alle leuke dingen is er altijd wel iets dat op de loer ligt om ons plezier te vergallen. Bij het knotten van wilgen is dat bij voorbeeld de Arbowet, die het Bosschap al zover bracht een bro chure van ruim twintig pagina's (auteur Jan Polman) uit te bren gen met richtlijnen voor het knotten en de gevaren van knot ten. Ja gevaren! Het begint al als je op een ladder moet staan met De vijfde of zesde winter kan je de opnieuw dunnen tot 8 a 12 takken Snoei de tweede winter alle takken van de pruik (eerste knotbeurt) Knotten: Snoei de eerste winter de takjes van de stam en dun de pruik SV/lllfl IUaiW 'J 6 't duumpje 3 '07

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2007 | | pagina 6