Een geluksdag Een vrouw heeft grotere klauwen en is ook veel groter en zwaarder dan een man. Dit komt bij meer roofvogels voor. Ook de vleugel wordt gemeten voor het bepalen van de leeftijd. Daarna krijgen ze een metalen ring en een kleurring met een letter-cijfercombinatie om. Toen dat allemaal gebeurd was, werd er nog wat in de kast geroefeld om prooiresten en braakballen bij elkaar te zoeken. Dat doen we om te achterhalen wat ze zoal eten. Daarna konden de jongen weer in de kast en we lieten de kast weer op zijn plaats zakken. Waarom word dat allemaal gedaan? De Slechtvalk was haast verdwenen van het toneel door het gebruik van bestrijdingsmiddelen, maar nu zit hij weer in de lift. De Slechtvalk is een nieuwkomer in Nederland en daarom is onderzoek belangrijk van hoe zij zich ontwikkelen. Valken bouwen geen nest maar gebruiken het oude nest van andere vogels bijvoorbeeld van Zwarte Kraai of Buizerd Maar nestkasten worden ook geac cepteerd mits die op de goede locatie hangen. En dit geeft ons de gelegen heid onderzoek te doen, want wild- nesten zijn soms onbereikbaar zoals in hoogspanningsmasten. In 2007 hadden 41 paar territoria in Nederland waarvan 24 paar met eileg en daarvan 19 paren met jongen. Die 19 paar hadden samen 44 jongen. In 2001 hadden nog maar 10 paar ter ritoria* Dus van deze prachtige vogel kunnen we hoop ik nog lang genieten. Bron Nieuwsbrief Slechtvalken van de Werkgroep Slechtvalken Nederland. Ria Brugge Op zondagmorgen 8 juni werd ik wakker van een telkens herhalend geluid. Kon het niet thuis brengen en na een kleine inspectie in de tuin hoorde ik dat het een jonge vogel was die naar zijn ouders riep. Onder de struiken zat hij, een jonge specht. Tegen 20.00 in de avond hadden we nog het geluk om een fel geel vogel tje in het land te zien zitten: de Gele kwikstaart. Het was in de Passageulepolder bij Turkeye. Dat was nog eens een geluksdag. Al anderhalfjaar hangt er een walno- tenkoker in de tuin en enkele weken geleden werd die eindelijk ontdekt door de specht. We zagen hem wel eens snel komen en na een beetje gehamer op de notenkoker vertrok hij nog snel ler, maar met de inhoud van de noot. Na een uur kreeg het jong gelukkig weer honger en riep om zijn moeder. Dan kroop hij voorzichtig de struik in en probeerde ook af en toe op zijn "spechts" enkele tikken tegen de stam te geven. Weer 15 minuten later begon het jong met zijn kopje ophoog te kijken en een beetje te beven en daar was ze. En nu zat daar dat jong in de tuin. Vlug met de camera in de hand op een verdekt plekje in de tuin gaan zitten in de hoop dat er gevoerd ging worden. Het was pas 8 uur in de morgen, dus tijd hadden we genoeg. Manlief stond met een kopje water in de hand achter me om de kat van de buren eventueel van een natte jas te voorzien wanneer hij te dichtbij kwam. Na een half uur kwam moeder. En ja de opname lukte niet. Dan weer wachten. Het jong viel in slaap zo maar midden in de tuin voor de struiken en was wel een makkelijke prooi voor een kat. En ik kon klikken wat ik wilde. Heerlijk, dat ik dat mocht zien en vastleggen. Het jong heeft er nog enkele uren gezeten en is tegen de middag voor zichtig weggevlogen. De volgende dag hebben we het nog een keer gezien, maar ze vloog laag over het vlas de akker in.

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2008 | | pagina 15