als een pauw dat weer zo'n dikke jongen op de kant is gebracht. Ondertussen besef je steeds meer dat die rommel in het mid den van de gracht aldoor buiten bereik blijft. Jammer dat je daar niet bij kan. Maar wat inmiddels op de kant is terecht geko men om afgevoerd te worden, maakt je dan best trots. Werkende paarden krijgen honger. Dus een onderbreking van het werk voor een kop warme koffie of thee is welkom. Zeer zeker als er dan ook nog overheerlijke kof- kubieke meter afval is er op het eind van de dag uit de gracht verwijderd. Elke stok, stam, autoband of andere troep is met bukken, overeind komen, omhoog sleuren, opladen, afladen met handkracht. Geen machine kwam er aan te pas. Dat kan ook niet, omdat er teveel begroeiing op de oe vers aanwezig is. Waarschijnlijk is dat ook de reden dat zo schrijnend veel achterstal lig onderhoud aan de gracht is. Maar aan het eind van de dag kijk je met een goed gevoel achterom en ben je trots dat er zoveel werk met een handjevol stevig doorwerkende lieden is verzet. On derweg naar huis denk je pas aan die heer lijk warme douche, waaronder je je zweet en modder kunt afspoelen. Je hebt dan het gevoel dat er met veel inzet en vrolijkheid een hoop zeer nuttig werk is verzet. fiekoeken bij gepresenteerd worden. Wat smaakten die prima! Tot ieders verassing kwamen diverse jour nalisten informeren naar de werkzaamhe den, foto's en zelfs video-opnames maken. Kennelijk was er iets ongewoons aan de gang. Toch wel terecht die aandacht. Na de schaft weer aan het werk. Motor van de tractor gestart en opgevist hout laden op de aanhanger. Wel eens nat hout getild? Echt door en door nat hout? Van dat lodengewichten hout? Moetje eens een hele dag doen. Daar wordt je flink van. Maar niet zeuren, doorwerken, want de tijd schiet op. Kar vol, dat dan afgevoerd naar een centrale plek alwaar de gemeente het zal ophalen. Terug rijden om een volgende vracht te laden. Lekker ronken met de tractor [oud maar pittig beestje], fraai beschilderd met bloemen langs een paar oudere dames op een bankje in het park. Zij dachten rust te vinden, komen een paar van die bemodderde malloten al wuivend voorbij gekard. Toch even een vrolijke noot tijdens het serieuze werk. Serieus werk was het zeker. Toch zeker zes

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2009 | | pagina 13