De Plate, kruispunt tussen het voormalige Coxydse Gat, de Linie en Passageule en het Haantjesgat [Hans van Kuijk). pen maar steunt niet op de feiten. Wat er in ons landschap vooral is veranderd is dat er een sterke scheiding is ontstaan tussen een (steeds meer) "geïndustrialiseerde" landbouw enerzijds en natuur (beheerd door beroepsmatige terreinbeheerders) anderzijds. Dit heeft gevolgen voor de beelden en de beleving van mensen, echter niet of nauwelijks voor de oppervlaktes. Als we dan in oppervlaktes kijken in hectares. Voor West Zeeuws-Vlaanderen (totaal 30.701 ha) dan heeft 22.155 ha (waarvan 5.854 ha met landschaps- en/of natuurwaarde) landbouwbestemming en 2.584 ha heeft de bestemming natuur en behoeve van de natuur. Specifieke natuur gebieden zijn groter geworden en daardoor veel zichtbaarder in het landschap. Kust in kleuren Vanuit de recreatie is men het belang van de specifieke en bijzondere natuur in West Zeeuws-Vlaanderen de laatste 10 jaar ook gaan inzien. Het maken van het plan "Kust in kleuren" was het eerste tastbare resul taat van samenwerking (belangenkoppe- ling) tussen recreatie en natuur. Kust in kleuren is vervolgens een belang rijk document geworden voor de plannen in de gebiedscommissie (overlegorgaan gen en dragen tevens bij aan de verbete ring van de kwaliteit van natuur en land schap. Vanuit die kansen is het prestigieuze plan Waterdunen tot stand gekomen. Waterdunen Waterdunen kent voorstanders en tegen standers. Vooral vanuit de landbouw is er veel verzet. Belangrijkste argument is dat goede landbouwgrond wordt opgeofferd voor natuur en recreatie, natuur die boven dien zout is en dat er wellicht uiteindelijk gekozen wordt voor de optie "gedwongen" verkoop van grond. Het is waar dat landbouwgrond verdwijnt natuurbeschermde dijken. In °/o uitgedrukt: landbouwbestemming: 72% (waarvan 19% waardevol voor landschap of natuur) en heeft 8,5 een werkelijke natuurbestem- ming (de overige 20% is dus bestemd voor bebouwing, infrastructuur en industrieter reinen). Dit beeld is al sinds vele jaren niet erg veel veranderd. Voor de landbouw geldt dat er in de loop der jaren vooral meer grond qua bestemming is prijs gegeven voor infra structurele werken, industriegebieden en woningbouw. Er is dus nauwelijks sprake van grote uitbreiding van natuur. Wel is er sprake van een veel sterkere scheiding tussen activi teiten ten behoeve van de landbouw en ten tussen overheden, bedrijfswereld, recre atie, landbouw en natuur). Natuurlijk vitaal In 2004 heeft de gebiedscommissie een integraal toekomstplan voor de streek opgesteld (Natuurlijk vitaal) waarbij vanuit een integrale visie nieuwe kansen worden geboden aan de recreatie, landbouw en bedrijfsleven en om tegelijkertijd te investe ren in versterking van natuur en landschap. Ondernemers krijgen op deze wijze kansen voor nieuwe en vernieuwende investerin- y ten behoeve van een grootschalig recreatie- en natuurproject. Echter alle maatschap pelijke groeperingen hebben ingestemd met dit plan (gemeenteraad, recreatie, land bouw, natuurbescherming en provincie). De voordelen voor de streek zijn uitvoerig beschreven en nagerekend. Waterdunen heeft als voorbeeld van gebiedsgerichte aanpak ook provinciaal en landelijk veel belangstelling en waardering. Vanuit de natuur gezien is dit project vooral ook bijzonder, omdat nieuwe natuur gereali seerd wordt op een plek die normaal gezien een andere bestemming heeft (landbouw). Schuilt hierin wellicht ook de verklaring van emotionele reacties van landbou wers die hun grond vooralsnog niet willen

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2009 | | pagina 16