Op stap met de Visdiefjes
Eric Waals en Jan Janssens
In 2009 ging de jeugd van't Duumpje vier keer op stap. Het was heel leerzaam en
soms (in)spannend, maar vooral heel leuk.
Op 7 en 14 februari was het Uilentijd
met in totaal 54 deelnemende kinderen
Beide uilendagen waren een groot succes,
alle visdiefjes waren gekomen ondanks de
griepgolf die heerste. Het was volle bak in
het clubgebouw.
Eenmaal binnen in de grote loods van het
Zeeuwse Landschap hadden sommige
slimmeriken al snel in de gaten dat er een
kerkuil in de cabine van een grote trekker
gelegd. De foto's aan de muur lieten het
verschil zien tussen een woelmuis, een
ware muis en een spitsmuis. Daarna was
het tijd voor een lekkere koek en een glas
fris, even lekker uitrazen en daarna veran
derden alle visdiefjes weer in onderzoe
kers, want de microscopen stonden klaar
en de loepjes werden uitgedeeld. Als je
goed je best deed kon je de muizentandjes
van heel dichtbij zien. Sommige pluizers
hadden wel 6 schedels in 1 braakbal ge-
zat. Is dat een echte uil?? Ja natuurlijk riep
Eric, maar hij kon ze niet lang voor de gek
houden.
Jan vertelde enthousiast over de uilen
die voorkomen in onze streek en over de
verschillen tussen roofvogels en uilen. Wat
uilen eten, waarom ze braakballen produ
ceren en nog veel meer. Met behulp van
opgezette vogels konden we ze van heel
dichtbij zien en stiekem aanraken.
De DVD over het leven van de bosuil,
ransuil, kerkuil en natuurlijk het poepuultje
[steenuil] werd bekeken en daarna was er
nog tijd voor vragen van de kinderen.
We hebben ook braakballen gepluisd. De
kinderen kregen ieder een petrieschaaltje
waarin de botjes en schedeltjes werden
vonden. Er werden in totaal 50 braakballen
gepluisd met daarin 162 schedeltjes. Deze
opbrengst ging in speciale potjes. Die kon
den nog verder op naam gebracht worden
door de braakballenpluizers van
't Duumpje. Daarna opruimen, onze mee
gebrachte boterhammen opeten met wat
drinken en tomatensoep voor de liefheb
bers. Toen begon eigenlijk het spannenste
deel van de dag. We gingen in het donker
met auto's naar buiten om naar echte uilen
te luisteren.
Eerst hadden we het geluk om een man-
CFoto's Jan Janssens]
netje en vrouwtje bosuil te horen. De maan
was bijna vol en daarom konden we de
bosuil ook zien vliegen van boom naar
boom.
Daarna konden we op twee verschillende
plekken de roep van het steenuiltje horen.
Het was best wel fris en de visdiefjes wer
den al een beetje moe en om 8 uur waren
we allemaal weer terug in de schuur!
Vogels van de Zwarte polder
met 32 kinderen
Op 30 mei gingen de Visdiefjes op zoek
naar vogels van de Zwarte Polder. Drie
beroemde vogelaars, die alles wisten
van de broedende vogels in de Herdijkte
Zwarte polder en alle geluiden kenden van
de zangvogels in het duinstruweel van de
Verdronken Zwarte polder, kwamen daarbij
helpen. Er werd natuurlijk niet alleen naar
vogels gekeken.
Dit keer waren er ook weer zoekkaarten
gemaakt waarmee vinkjes konden worden
verdiend.
Het was mooi weer en al snel zag je overal
om je heen visdiefjes. Er waren ook echte
visdiefjes die stil hingen in de lucht boven
het water, speurend naar een visje. Af en
toe doken ze in het water om een visje
te verschalken. Er waren ook heel aparte
planten die tegen zout water kunnen. Zo
was er een plantje, dat zijn bloemkelkjes
dichtklapte als het bloemetje onderwater
kwam, zodat de meeldraden droog bleven.
