Ook werd uitgelegd wat er in een vismijn
gebeurt.
In het museum zagen we de verzameling
van Tijs Verschoor, die bestond uit 850 op
gezette vogels, zoogdieren, heel veel schel
pen en bijzondere koralen. Een gepensio
neerde visser deed voor hoe je een visnet
moest breien en hoe je een beschadigd net
weer moest herstellen (boeten}. Sommige
visdiefjes mochten het ook proberen, maar
dat viel nog niet mee.
Er was een prachtig aquarium waar je
haaien kon aaien, met levende kathaaien,
hondshaaien en haaieneieren met jongen,
maar ook roggen, tarbot, zeebaars, grote
zeenaalden, zeepaardjes, anemonen en
zeedonderpadden.
Er was een bijna compleet skelet van een
mammoet uit de laatste ijstijd te zien. Er
waren scheepsmodellen van visserssche
pen en veerboten, maquettes van de haven
van Breskens van vroeger, de enorme ma
quette van de Westerschelde, geschonken
door het loodswezen, waarop je kon zien
waar de zandbanken en waar hele diepe
geulen lagen. Ook de walradarketen was er
op te zien en de verschillende vaargeulen.
De Visdiefjes op de Landelijke Natuur
werkdag
De weerberichten waren ongunstig. Het
regende tot 12 uur en om 3 uur kwam het
zonnetje pas door. Ondanks dat werd het
een fijne dag. Er werd met echte zagen bo
men geknot in het Bos van Erasmus, maar
natuurlijk werden er ook andere leuke
dingen gedaan.
Awie, Peter de boswachter en Lidy van
de EHBO hielpen de kinderen met zagen
en takken slepen. Ze waren zo druk bezig
dat ze gewoon doorgingen terwijl het toch
redelijk aan het plenzen was. De vallende
jonge boomstammen maakten behoorlijke
indruk. Dan riepen ze: "opgepast" of "van
onderen" en na een uurtje was er al een
hele hoek van de bosrand geknot.
Even iets in de tent gedronken en daarna
met Adri en Max op de arreslee. Het was
een hele aparte ervaring om zonder wielen
door de polder gesleept te worden door de
twee Waalse werkpaarden Katja en Rika,
van Jacques van Gorp.
Op de ar werd uitgerekend hoeveel kilo de
paarden moesten trekken. Volgens Adri
woog de slee alleen al 500 kg, met pas
sagiers erbij was dat dus al ruim 1000 kg.
Gelukkig kregen ze af en toe wat tijd om
eventjes uit te hijgen. Er kwam dan rook
uit hun neusgaten alsof het draken waren
en er steeg damp op van hun ruggen. Het
zweet liep in straaltjes van de paarden af.
12 uur pauze. Boswachter Marijke had voor
hout en een vuurkorf gezorgd en liet het
fikkie stoken aan de kinderen over. Dat
bleek een favoriete bezigheid. In ieder ge
val konden de koude handen opgewarmd
worden. Sommige kinderen gingen op het
tussen de bomen gespannen bietennet
springen. Het erin klimmen was nog niet zo
makkelijk. Niet getreurd, Jan gooide ze een
voor een met een grote zwaai in het net.
Na de boterhammetjes, de erwtensoep en
het roggebrood was het tijd om verder te
gaan.
De boswachter en de kinderen vertrokken
vanaf de tent. Marijke vertelde iets over
boer Erasmus. Boer Erasmus was best een
het slik waar veel kinderen in vastgezogen
werden. Maar ook het dierenleven was nog
niet helemaal verdwenen. Schaatsenrij-
dertjes, waterspinnen en er werd zelfs een
bruine kikker gevonden. Op aanraden van
de boswachter heeft een meisje de kikker
een kusje gegeven, maar het bleek geen
prins te zijn.
De kinderen mochten de fuiken uit het
water halen. Er zaten 3 vette geelgerande
waterkevers en nog wat andere water
kevers in. Helaas geen salamanders, die
maakten zich al klaar voor de winter.
We hebben ook een heuse tipi gebouwd.
zeur, die een hekel had aan kinderen, maar
hij was wel in staat om zelf voor alles te
zorgen. Noten en appelbomen stonden er
nog steeds. Inkt werd uit de inktvlekken
van de esdoorn gewonnen. Hak(knot)hout
uit de wallen langs het pad. Hiervan werd
gereedschap, afrastering, brandhout, enz.
gemaakt. De stelen van de riek waarmee
hij kinderen van het erf joeg kwamen hier
ook vandaan. De knotbomen langs het pad,
waar een heel bijzonder mosje op groeit,
waren al meer dan 150 jaar oud. Wij heb
ben dus meegeholpen om die knotboom-
rijen in stand te houden.
Bij een oude veedrinkput zagen we een
buizerd overvliegen. Volgens de boswach
ter waren er drie soorten vleermuizen in
het bos. Terug bij de tent gingen we nog
naar de grote veedrinkput. Grote lol bij
Op de bouwplek stonden al twee heel
mooie tipi skeletten, klaar om bekleed
te worden met huiden. Er zitten blijkbaar
scoutinggasten tussen de visdieven want
het knopen was ze niet vreemd. De ouders
hebben nog eventjes gekeken naar de
tipi's en het knotwerk en waren uitermate
tevreden over hun visdieven!
Wil je meer weten over de Visdiefjes kijk
dan op http://visdiefjes.duumpje.nl. Daar
kun je ook nog over andere activiteiten
lezen en over de plannen voor 2010.
http://visdiefjes.duumpje.nl
