KWAK maar neer in IJzendijke Hank Prins, 31 januari 2010 Volgens mij beschikken heel wat mensen die veel naar vogels kijken over een soort "mental map" van vliegbeelden, gedragingen, houdingen, etc. van vogels die zij eerder hebben gezien. Aan de hand van die "herinneringsbeelden" heeft vaak herkenning in een "split-second" plaats. Soms ook laat dit mechanisme iemand in de steek. Dat overkwam mij tenminste op de ochtend van zaterdag de 30ste januari. de kuif ging. Enfin, u raadt het al. Met mijn stomme kop had ik een hongerige Kwak verjaagd. Ook het vliegbeeld, realiseerde ik mij bij het wegvliegen van de Kwak, was anders dan van een reiger. Alles leek als het ware wat "afgeronder", of zo u wilt, wat "gedrongener". Niet verwonderlijk, als men bedenkt dat zowel de snavel als de poten korter zijn dan bij een reiger. Wat, achteraf, ook opviel was het zwart en wit dat "op mijn netvlies was achter gebleven". Daaruit blijkt in ieder geval dat het om een volwas sen exemplaar ging. Een kwak in je tuin is wel heel bijzonder cHank Prins). Nog een beetje duffig na een week werken plus laat naar bed op vrijdagavond, zat ik aan de ontbijttafel naar buiten in de tuin te kijken. In de tuin, diezelfde van het eerdere verhaal over de Sperwer, komen onder andere bomen, struiken en enkele bam boebosjes voor. Sommige van de struiken staan ook rondom de vijver met daarin vis sen, kikkers en een enkele salamander. Nu moet de lezer weten, dat ik met betrekking tot mijn tuin en de vijver twee "eigenaardige" reflexen heb. Ten eerste jaag ik altijd en onmiddellijk katten uit de tuin, ten tweede jaag ik zodra ik er één zie een reiger bij de vijver weg. Dat doe ik niet omdat ik een dierenhater zou zijn, maar wel omdat ik op die manier meen zangvogels, kikkers en mijn Goudwinden te kunnen beschermen tegen "geklauwde [katten] of gevleugelde [reigers] rovers". Deze tweede reflex speelde mij vanmor gen parten. Wat was namelijk het geval? Enigszins oppervlakkig kijkend naar buiten kijkend meende ik een reiger in de tuin bij de vijverrand te zien dalen. Ogenblikkelijk sprong ik op van de keukentafel [-stoel] en stoof via de bijkeuken naar de tuindeur. Onder het geroep van "sssjjhh - ssssjjjhhh" en met het nodige gewapper van mijn ar men meende ik nog even dat ik een reiger verjoeg. Nog terwijl deze "verjaagactie" gaande was, ging er tegelijk een soort "alarmbel" in mijn hoofd af, omdat ik mij vagelijk realiseerde dat het wel een erg raar klein reigertje met een wel erg lange afhangen- Eigenlijk was ik wel zeker van de juist heid van mijn waarneming, maar in mijn jeugdjaren op zee leerde ik al de volgende wijsheid: "navigeren is controleren". Dus greep ik naar mijn onvolprezen "Petersons Vogelgids" om daarin bevestiging te vinden van wat ik had gezien. Volgens deze gids is een Kwak een "nachtvogel behalve in de broedtijd" en is hij zij "overdag weinig actief", en ook wordt vermeld dat hij zij "vliegt tegen het vallen van de avond naar de voedselplaats". De Kwak is volgens de Petersons een "overigens zeldzame gast in het zomerhalfjaar". Mijn waarneming past dus niet zo erg bij het voorgaande. De veronderstelling dat het om een door de kou [sneeuw en ijs] gedwongen hongerige Kwak uit het Zwin gaat lijkt me daarom niet onwaarschijnlijk. Enigszins ter verontschuldiging van mijn "verjaagactie" kan ik slechts de volgende

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2010 | | pagina 22