Kauwen foerageren vaak in grote groepen tJaap Poortvliet], in de ruines van vele gebombardeerde steden een opvallende toename van kauwnesten kunnen constateren [A.Corti]. Absurd genoeg waren er toen veel droom-nestlocaties. Slapen en broeden doen de kauwen in grote groepen. En, ze verstoppen schoor stenen met hun nesten. Vele schoor stenen! En verstopte rookgasafvoeren zijn gevaarlijk. En ze doen ook aan nestpredatie. Een prachtig voorbeeld zagen we tijdens een excursie onder leiding van Jaap Poortvliet in het na tuurgebied Sophiapolder. Daar zagen we dat meerdere kauwtjes een op het nest zittende geoorde fuut het leven zuur maakte. "Wat zonde, doe wat I" hoorde ik naast mij een dame zeggen. Inderdaad, zonde om te zien maar ook "eten en gegeten worden". Ingrijpen zou verstoren zijn! Tijdens mijn werk kwam ik heel veel bij boeren. Daar hoorde ik dat ze soms gaten pikken in de plastic verpakkin gen van hooibalen. Wat dan weer, door vocht, schimmel veroorzaakt in het hooi. Dus ook hier: er moeten niet te veel kauwen komen! Ik zie ze ook wel eens op de bermen aan de kust naar mosselen zoeken. Of is het gevaarlijk dit te schrijven nu de mosselvissers het ook moeilijk heb ben? Toch iets positiefs! Buurtbewoners aan de Eggestraat in Alkmaar ontdekten woensdagmiddag 24 maart een in nood verkerende kauw. Hij zat met zijn kop vast tussen een muur en een dak goot. De hoogwerker van de brand weer moest er aan te pas komen om het arme dier uit zijn benarde positie te bevrijden. De kauw werd met o.a. een gezwollen oog overgebracht naar de vogelopvang in Langedijk. Duidelijk is dat de buurtbewoners kauwen niet als schadelijk zien... toch Gaaien Gaaien, vroeger Vlaamse gaaien genoemd. Ook een kraaiachtige en hamstert niet alleen eikels! Hiervan is al heel lang bekend dat ze een slechte reputatie hebben en dat het lelijke nestrovers zijn die héél wat eieren en jongen van zangvogeltjes soldaat maken (Ko Zweeres 1952], In hun optreden zijn ze stoutmoedig, levendig, rusteloos, rumoerig en agressief. We zien er thans steeds meer dus.er zijn er ook meer. Het nuttigen van jonge zangvogels werd hen door beheerders van natuur- en jachtgebieden niet altijd in dank afgenomen. Maar waarom? Predatie van eieren en jonge vogels is in feite eten en gegeten worden. Gewoon NATUURIijk. Zoals dat hoort in het veld. Het is dan ook onwaarschijnlijk dat dit continu veel invloed heeft op de bevolkingsdicht heid van de door predatie bedreigde soorten. De zwarte kraai Een intelligente vogel. Stond lang op de zwarte (Q lijst van de jachtop zieners. Houders van een jachtakte pleegden er altijd wel flink wat op te ruimen zoals dat heet. Uit oude rekeningen van het Brugse Vrije weten we dat de officiële bestrij ding van kraaien, zwarte vlegels, een aanvang nam rond 1480. In de laatste helft van de 16e eeuw was de vervol ging zo intensief dat de kraaien [en roeken] in het Brugse Vrije bijna waren uitgeroeid. Voor elke kraaienkop werd een premie gegeven. Ook al in 1941 waren verwoede vo gelbeschermers gebeten op zwarte kraaien wegens... alweer... de roof van eieren en jonge vogels. De boeren hadden vroeger ook niet veel op met kraaien. Op oude prenten 4 zie je dan ook wel vogelverschrikkers op de akkers staan. Nu weten we door onderzoek dat de schade die ze aan kiemend zaad aanrichten gedeeltelijk wordt gecompenseerd door de enorme hoeveelheden schadelijke insecten die ze eten. En ik geloof dat ook. Vanuit mijn keukenraam zie ik een groep, samen met meeuwen, voortdu rend pikken in de door de boer voor het eerst na de winter bewerkte akker. De oude Germanen lieten de gedode vijanden op het slagveld liggen als voedsel voor wolven en kraaien. Hoe vaak komen we ze niet tegen op de polderwegen pikkend in een dode egel? Of zoals in de Sophiapolder: twee kraaien die een jong konijntje aanvielen en hem zelfs even mee door de lucht namen. Of op het strand pik kend in een dode vis? We zien ze toch ook in de winter, zittend op paaltjes aan de zeewering? Wachtend op laag water zodat ze kunnen overgaan op schelpdierenvangst. Een mooi voorbeeld van de haat tegen zwarte kraaien was en is het hangen van een dode kraai aan paal of hek. Er was zelfs nog een tijd dat een pre mie werd betaald voor elke ingeleverde kraaienpoot! En toen bleken er ineens veel kraaien te zitten. Jac. Thijsse doet al in de jaren '20 van de vorige eeuw vermelding van grote aantallen kraaien op hun slaapplaatsen in de duinen. Het was in die tijd ook een algemeen voorkomende broed- vogel. Daarnaast zag je vele kraaien, samen met meeuwen op de toen nog aanwezige vuilnisbelten. Hun aantal is ook het grootst in koude, kille, winters. Bij trek werden in okto ber 1948 dicht aaneengesloten troepen kraaien en kauwtjes waargenomen. Maar ook vaak een ongebroken stroom van zangvogeltjes! Volgens de Avi fauna van West Zeeuwsch-Vlaanderen 1957-1967 broedden er rond 1948 slechts enkele exemplaren. Wat hoe veelheden betreft nog de volgende slaapplaatswaarnemingen in een el- zenbos begin de jaren 60 van de vorige eeuw van Hugh P. Gallacher, vermeld in "Vogels leren kennen". "Duizenden en duizenden kraaiachtigen die we in de duisternis nauwelijks konden onder scheiden vlogen verschrikt vlak over onze hoofden". Tot ca. 1967 bij ons een schaarse

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2010 | | pagina 17