't Is een vreemdeling zeker?
Die verdwaald is zeker?
Ofwel, de lotgevallen van de klisters van Meester Evert.
De uitbundig bloeiende klister van meester Evert (Hank Prins],
Hank Prins
Menig sprookje begint met: "Er was eens Jawel, ook nu weer in IJzendijke.
Deze keer gaat het echter niet over een bijzondere waarneming van een vogel,
maar over een kamerplant. Meer in het bijzonder gaat het nu over een Hip-
peastrum (gewoonlijk Amaryllis genoemd1). Ik heb expres met dit stukje gewacht,
omdat deze plant veelal bloeit in de periode dat het laatste nummer van het Duum-
pje bij u in de brievenbus terechtkomt, zo omstreeks Sinterklaas/de kerstdagen.
De lezer herinnert zich misschien de locatie
van de Sperwer nog waarover ik al eens
eerder een stukje schreef Ct Duumpje, 35e
jrg, nr. 4, winter 2009). Nog géén meter
vanaf de plek waar die Sperwer (een jong
mannetje zo bleek later) zijn vangst naar
binnen werkte, was bijna een jaar later nog
een, in mijn ogen, redelijke bijzonderheid
te zien.
De klisters van Meester Evert
Voor het begin van dit relaas moet ik de
lezer mee terug nemen naar de periode
dat onze (pleeg)kinderen nog op de lagere
school in IJzendijke zaten, zo tussen de
tien a twaalf jaren geleden. Zij kregen
daar (o.a.) les van Meester Evert. Meester
Helfferich, zoals hij eigenlijk formeel heet, is
een echte natuurliefhebber die veel kinde
1 De Amaryllis, ook wel geschreven als
Amaryllus, heeft iets kleinere bloemen dan de
Hippeastrum en is inheems in Zuid-Afrika.
ren warm heeft gemaakt voor de natuur en
het milieu. Hij had, zoals veel "meesters en
juffen", de gewoonte om kinderen die goed
hun best hadden gedaan in de klas soms
een kleine attentie te geven.
Nu had Meester Evert, zoals ik mij kan her
inneren, een Hippeastrum in de klas staan.
Ik heb de plant nooit zien bloeien, maar
weet nog wel dat er donkerpaarsachtige
vruchten in zaten. De bovenbedoelde atten
tie voor de kinderen bestond er soms uit
dat zij "een jonkie" van de Hippeastrum van
Meester Evert mee naar huis kregen. Zo'n
jonkie van een bloembol heeft dan de vorm
van een jonge "broedbol" die aan de voet
van de grote "moederbol" ontspringt. Een
dergelijke broedbol wordt ook wel aange
duid als een "klister". Na verloop van jaren
kan een dergelijke broedbol op zijn beurt
ook weer gaan bloeien.
Standplaats en verzorging van de Hip
peastrum
Volgens Wikipedia is de Hippeastrum
van oorsprong afkomstig uit de Zuid-
Amerikaanse subtropische regionen van
Mexico tot in het noorden van Argentinië.
De plant met zijn schitterende grote trom-
petvormige bloemen heeft kleuren die
kunnen variëren van (o.a.) rood, roze, zalm
kleurig, oranje tot wit en kan ook nog voor
komen met een éénkleurige of een twee
kleurige bloem. Hier te lande siert de plant
rond de Kerst menig huiskamer en wordt
dan ook beschouwd als behorende tot de
kamerplanten.
Een citaat van Internet maakt bovenstaande
ook duidelijk: "Na de laatste nachtvorst, 15
mei, kun je de plant ook buiten planten.
Gewoon tussen de andere planten, maar
zorg er wel voor, dat de plant in de middag
niet in de volle zon staat. Na de bloei, eind
september is het belangrijk de bol weer
naar binnen te halen, als je er volgend jaar
weer plezier van wilt hebben." Eigenlijk alle
auteurs vermelden over de plant dat deze
(in Europa) niet winterhard is. Opnieuw
volgens Wikipedia kunnen de bollen buiten
blijven zo lang de nachttemperaturen niet
lager worden dan ca. 10°C en dat zij lichte
vorst, maar géén strenge vorst kunnen
overleven.
Hippeastrum in IJzendijke
De klisters van Meester Evert zijn dus zo
ongeveer tussen de tien en twaalf jaar
geleden in een potje bij mij in huis beland.
De (pleeg)kinderen zijn al lang de deur
uit, maar ja, moeten dan ook de jonge
Hippeastrums tegelijk ook maar de deur
uit? Da's nou ook weer zo wat.
Na een jaar of wat kreeg ik er op den duur
genoeg van om (ook) die bollen jaarlijks
weer naar buiten te brengen, respectievelijk
lang voor de eerste nachtvorst weer naar
binnen te halen. Wél blad, maar géén bloem
