Is het Thea of Theo?
ft
Oftewel over het wedervaren van een dode bunzing.
Een anekdote door redactieleden Frans Buijze en Jaap de Hulster.
dat plekje ene Theo de Krijger. Het zou dus
Theo moeten worden en, mocht het een
vrouwtje zijn, Thea.
Onze huispreparateur en tevens lid van de
vogelwerkgroep, Günther Prang, bij wie
we altijd terecht konden, is ons al weer een
aantal jaren geleden ontvallen, dus hoe nu.
Sinds een vijftal jaren echter blijkt Duum-
pjeslid Marjolein van Viegen de honneurs
waar te nemen, dus zo langzamerhand kent
ook zij alle kneepjes van het vak. Het was
natuurlijk de vraag of ze op zo'n klusje zat
te wachten. We overwogen dat Marjolein in
ieder geval zou kunnen vertellen wat voor
soort zoogdier het betrof, en mocht ze geen
tijd hebben, kon ze het lijkje altijd nog in de
vriezer deponeren totdat ze meer tijd had.
Zo gezegd, zo gedaan: het bleek een manne
tjesbunzing en ze was er erg blij mee. Je ziet
deze nachtdieren bijna nooit en ze had ook
nog nooit een bunzing 'onderhanden' ge
had. Het was dus een waardevolle aanvulling
voor haar collectie. Naderhand zijn we nog
eens bij haar langs geweest en op bijgaande
fotos kunt u zien dat Theo in vol ornaat staat
te pronken. Alsof er niks gebeurd is.
We hadden haar gevraagd een aantal foto's
te nemen van "de behandeling", maar toen
we deze foto's bekeken en in ogenschouw
namen dat ons blad nu in kleurendruk
verschijnt, hebben we toch maar besloten
alleen het eindresultaat te tonen.
Een verkeersslachtoffer
Al weer dik een halfjaar geleden reden
beide redacteuren naar een bijeenkomst
van de vereniging en in het gesprek kwam
aan de orde dat Frans een automobilist ge
zien had die uitstapte om 'een langwerpig
dood beestje' te verleggen van midden op
de rijweg naar de berm.
Frans had met zijn GSM een fotootje ge
maakt met de bedoeling naderhand uit te
vissen wat het voor soort beestje was.
In het grijze verleden hadden Ward de
Brabander en Jaap de Hulster eens een
dood egeltje aangetroffen en het leek ons
toen een goed middel om op een lagere
school aanschouwelijk onderwijs te geven.
Ons toenmalig Duumpjeslid en preparateur
Günther Prang zette het mooi op en Petrus
van 't Westeinde was er blij mee om aan zijn
lessen biologie extra kleur te kunnen geven.
Deze oplossing indachtig, zijn we opnieuw
naar de ongevalsplek gereden om wat
beter te kijken en vooral goed te ruiken. Het
waren nogal koude dagen, dus met de ont
binding leek het mee te vallen en het diertje
was onbeschadigd. Wat het precies was,
bleef voor ons als pennelikkers onduidelijk,
want wat is het verschil tussen een bunzing,
een hermelijn, een wezel etc.
In ieder geval moest het beestje een naam
hebben. Beide redacteuren zijn oude "Hroe-
naars" en in ons beider jeugd woonde op
Het prepareren van dieren is geen eenvou
dige klus. Na een studie van 2jaardoeje
examen, maar dan ben er nog lang niet. Het is
net als met rijlessen: na het behalen van je rij
bewijs begin je pas echt ervaring op te doen.
Marjolein heeft het vak geleerd van Wim
Phaff, oprichter van het Zeeuws Biologisch
Museum. Tegenwoordig ressorteert het
ZBM onder Stichting Het Zeeuws Landschap
en het luistert naar de naam Terra Maris. Het
is ondergebracht bij kasteel Westhove, tus
sen Domburg en Oostkapelle. We kunnen
een bezoek aanbevelen.
Prepareren beperkt zich niet tot het dier
zelf. Een preparateur leert ook een passend
'postament' te maken, oftewel een voetstuk.
Dat kan een simpel plankje zijn, maar je kunt
ook veel creatiever tewerkgaan. Zo kan het
postament van een rietzangertje aange
kleed zijn met een stuk rietkraag; als je een
mol wil laten zien, hoort daar een molshoop
bij en een steenuiltje zit op een tak of in een
holte van een tronk.
Het opzetten van dieren vergt ook nogal
wat papierwerk. Veel dieren zijn beschermd
en ook voor een reeds overleden dier moe
ten nogal wat formaliteiten vervuld worden.
Het zijn allemaal zaken waarvan een prepa
rateur op de hoogte moet zijn.
De Cathelinehof
Mocht u dus vragen hebben over het prepa
reren van dieren, in de ruimste zin van het
woord, dan kunt u altijd bij Marjolein terecht.
Haar oorspronkelijke hobby is zo langza
merhand uitgegroeid tot een klein bedrijfje
mede door de bekendheid die ze heeft ver
worven door deel te nemen aan exposities
en demonstraties. Zo stond ze recent met
een-stand achtereenvolgens in de bibliothe
ken van Oostburg, Terneuzen en Axel. Regi
onale zender CTV (voorheen TV Maximaal)
bracht haar een bezoek en toonde opnames
in haar atelier en Marjolein heeft nog meer
ideeën om op haar eigen wijze invulling te
geven aan haar preparateurschap.
Veel duumpjesleden kennen haar, want de
natuur rond haar woning wordt wat in toom
gehouden door onze knotwerkgroep, en
enkele vlinderliefhebbers van 't Duumpje
plaatsen bij haar nogal eens nachtvlinder-
vallen.
Uiteraard genieten we als natuurbescher
mers het meest van levende natuur, maar
ook een overleden dier heeft educatieve
waarde. Onze geprepareerde Theo vertelt
meer dan een hele stapel foto's.
Zie ook: www.cathelinehof.nl
e-mail: cathelinehof@gmail.com
