Visdiefjes struinen over de
zeebodem
-
il' L f', r'l.
mm
tfees
wmÊmmm
Voor onze jeugdleden verzorgden Dilia Timmers, Irene Dijk, Jan Janssens en
Frans Baijens opnieuw een leerzame en plezierige middag. Frans doet u verslag.
Onderweg kwamen we paarden tegen (Dilia Timmers).
Struinen over de zeebodem (Jan Janssens).
De zeebodem is in dit geval de bodem van de
voormalige Zuudzee (1375), tegenwoordig de
struinnatuur van Braakman Noord.
Op 28 april was het zulk slecht weer, daar
vliegt een Visdiefje niet graag bij uit. Dus een
week gewacht en toen was het iets beter, in
elk geval droog tijdens de struintocht. Dat
onze Visdiefjes niet vies zijn van een beetje
nattigheid, bleek wel in de loop van de mid
dag.
Diersporen
Vanaf de boerderij van Staatsbosbeheer
werden de kinderen door Dilia in groepjes
van drie, met een opdracht en de nodige
instructies, op pad gestuurd. Een route die
gemarkeerd was d.m.v. stokken met daaraan
een rood vlaggetje.
Het eerste gedeelte van de tocht kregen
ze als opdracht mee om zoveel mogelijk
diersporen te spotten en eventueel mee te
nemen om later met z'n allen te bekijken.
Pootafdrukken van een ree, haren van een
vos aan het prikkeldraad, allerlei soorten van
uitwerpselen, schelpen uiteraard, eierschalen,
veren, het wemelde van de sporen zomaar
langs het pad waar ze liepen. Zoekkaarten
hielpen bij het bepalen van Welk dier de
gevonden sporen waren.
Kolonie Kleine zilverreigers
De route liep langs de Kleine zilverreigerkolo
nie, die hoog in een bosje dennenbomen zit
en dat is toch wel een opmerkelijke ervaring
alsje die beesten hun speciale geluiden hoort
maken. Bij de gluurmuur werden ze opge
vangen door Irene die samen met hen hun
buit aan sporen heeft bekeken en besproken.
Op zoek naar planten
Het volgende deel van de tocht liep tussen de
Westgeul en de eigenlijke Braakmankreek. Op
dit traject moesten de kinderen een twintig
tal planten, dat ze onderweg tegenkwamen,
proberen te herkennen. Dat lukte aardig,
maar met o.a. Look zonder Look (prachtig in
bloei) ging dat wat moeilijker.
Vogels spotten
Halverwege dat pad had Jan zich opgesteld
om met een telescoop en verrekijkers de
vogels op het Braakmaneiland te observeren
en te benoemen. Aalscholvers, kokmeeuwen,
zilvermeeuwen, Canadese ganzen etc. Het
was daar een drukte van jewelste.
De vlaggetjes wezen de kinderen weer een
andere richting op en uiteindelijk kwamen ze
terecht bij een mooi beschut liggend amfibie
enpoeltje.
Overal waren vogels te zien (Jan Janssens).
De natuurspeelplaats in de Braakman (Jan Janssens).
11»
diersporen (Dilia Timmers)
Op zoek
naar
^H—
v. „jar
