Excursie naar Kruibeke e.o. ':00m n Met een goedgevulde bus reden ruim 40 excursiegangers door Oost Zeeuwsch- Vlaanderen richting Kruibeke en omstreken. Frans Buijze doet verslag van een 'schóönen dag.' De excursie Voor de excursie naar Kruibeke van 12 mei jl. hebben zich 40 mensen ingeschreven. De organisatie, die in handen is van Sjaak Her man, Jaap de Hulster, Han Risseeuw en Jo Timmers heeft gekozen voor het Gecontro leerd Overstromingsgebied Kruibeke - Bazel - Rupelmonde. Op de linkeroever, zuidwes telijk van Antwerpen, geeft dit project een beeld van het toekomstige Waterdunen bij ons. Over Kruibeke straks meer. Op de heenweg gaan we eerst langs Saeftinghe, de Hedwigepolder en Doel. Op de terug weg wandelen we nog rond Fort Steendorp dat in 1892 werd voltooid ter verdediging van Antwerpen. Vlak bij huis wordt de dag tenslotte afgesloten met een gezamenlijk diner in St. Jan-in-Eremo. Ideale dag Voor een excursie was het ideaal weer: geen regen, geschikte temperaturen en zon op de juiste momenten. Op de displays bij de benzinestations langs de weg kon je 's morgens 11 °C en 's avonds 16 °C aflezen. Het was kil op de dijk bij Emmadorp, maar er was volop zon in de loop van de dag en volop paling bij het diner 's avonds laat. Na ons vertrek moest de keukenvoorraad beslist weer aangevuld worden! Saeftinghe In Emmadorp, aan de voet van de dijk, wordt koffie gedronken in het huiskamer café "Het Verdronken Land." Het interieur vormde het decor voor staatssecretaris Bleker om zijn visie op de polder te ventile ren. Op de dijk kijken we naar Saeftinghe. Het is een wijds panorama: vóór ons strekt zich het schor uit met de geulen van het verdronken land; aan de oostkant trekken de koeltorens van kerncentrale Doel de aan dacht. Vogelaars turen er door hun kijkers, maar opmerkelijke waarnemingen worden niet gemeld. Het is bewolkt en frisjes bo venop de dijk. We rijden snel verder. De Hedwige: waar waren we ook alweer gebleven? "Ontpolderen, Nee!" staat er op de borden langs de weg. Dit is de bewuste Hertogin Hedwigepolder! Op de kop van de Engel- bertstraat (de lange middenweg van de polder) beklimmen we de dijk voor een blik op het water, op de Antwerpse haventerrei nen en op het polderland. Aan de overzijde van de Schelde staan de containers hoog opgetast. Veel activiteit valt er op zaterdagmorgen niet te bespeu ren: geen scheepvaart, geen werkende kra nen. En lege snelwegen met meer koersers dan camions! De polder zelf is duidelijk nieuw land: rechttoe-rechtaan, een dunbevolkt gebied met rijen hoge populieren en bloeiende meidoorn. In zuidelijke richting zijn de Belgen al begonnen de Hedwigedijk op het eigen grondgebied af te graven. De dijk vormt de scheiding tussen de Nederlandse Hedwige- en de Belgische Prosperpolder. Als Blekers polderplan zou doorgaan om slechts een derde onder water te zetten, al dus de meningen op de dijk, (het is immers nog 12 mei) zullen er toch nieuwe zeedijken verderop landinwaarts moeten komen! En hoe wil hij dat gaan doen met de pijpleidin gen die hier aanlanden? Bij ontpoldering ontstaat in één keer 300 ha. natuur als compensatie voor het uitdie pen van de Schelde. Bovendien vormt de Hedwige dan een aaneengesloten natuur gebied met Saeftinghe aan de noordkant en de Prosperpolder in het zuiden. Dat zijn Nederland en België tenminste bij verdrag overeengekomen in 2005. Inmiddels is het ook al even geleden dat de Vlaamse premier Yves Leterme zijn noor derburen via een TV-verslaggever fijntjes aan de overeenkomst herinnerde met de Latijnse tekst "Pacta sunt servanda" (Verdra gen moetje nakomen). Hij keek vriendelijk in de camera, hij sprak deftig en voornaam, maar hij bedoelde natuurlijk "die kunnen d'Ollanders in hun zak steken!" Als de Tweede Kamer later op 22 mei een streep haalt door Blekers polderplan, begint de Vlaamse regering prompt een geschil lenprocedure met Nederland. Het demis sionaire kabinet Rutte besluit op vrijdag 25 mei dat een nieuw kabinet de knoop maar moet doorhakken. Dat kan dus pas na de verkiezingen van 12 september én na een tijdrovende kabinetsformatie. Wordt vervolgd. Doeldorp Dit dorp moet weg, want de haven groeit. De huizen staan er allemaal nog en zien er solide uit, al kunnen ze wel een likje verf gebruiken. Soms zijn de ramen dichtgetim merd en staan de gevels vol graffiti. De graffiti artists houden er hun eigen galgen humor op na! Er lopen onverwacht nogal wat mensen rond: toeristen zoals wij met een fototoe stel, geen plaatselijke bevolking die er doelgericht de pas in houdt. Het is er verder winderig en leeg. Om de koeltorens van de kerncentrales te zien, moetje nu je hoofd in je nek leggen. f X' MT 1 Op de dijk bij de Hedwigepolder met in de verte de koeltorens van de kerncentrales van Doel (LucNijenhuis).

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2012 | | pagina 12