Moerasandijvie en de macht van de grote getallen 'Alf oest' ligt net enkele weken achter ons, maar voor onze plantenman Awie de Zwart speelt dat geen rol. Hij gaat onversaagd op zoek om voor deze rubriek weer een geheel nieuw plantje te oogsten. Het afgelopen voorjaar kwamen zowel langs de oevers van de Sophiapolder als in het ondiepe water van de Baarzandse kreek enkele tientallen planten van de Moerasandijvie tot bloei. Hoewel deze forse plant onregelmatig wel eens opduikt in onze natte gebieden, was er van bloei tot op heden nooit sprake. Deze heugelijke gebeurtenis bracht mij er toe om deze bij uitstek Nederlandse polderplant eens nader uit te lichten. De fors bebladerde Moerasandijvie is in de regel een tweejarige plant, waarvan het zaad ontkiemt gedurende de zomer. In deze periode is er door de verdamping langs de oevers van grote waterpartijen veel geschikt kiemingsmilieu voorhanden. Het zaad schiet wortel op vochtige onbegroei de humeuze grond en gaat als wortelrozet de winter in. Naast een handvol zeer forse en getande bladeren produceert de plant ook een aantal bijwortels. Dit zijn sponsach tige wortels die veel luchtweefsel bevatten. Deze voorzien de wortels van zuurstof op het moment dat de plant in het natte sei zoen met de voeten in het water staat. In de loop van het voorjaar groeit Moerasandijvie uit en vormt vele prachtig gele bloemen. Zij zijn bijzonder rijk aan nectar en verspreiden een aangename honinggeur waardoor ze goed worden bezocht door insecten. 120.000 zaadjes Zoals bij veel pioniersplanten is de toe komst vaak ongewis. Het is daarom zaak om in het korte leven dat de plant gegeven is, zoveel mogelijk nakomelingen te produce ren. Voor één volgroeide Moerasandijvie- plant komt dat neer op ongeveer 120.000 zaadjes per plant! Daarvan wordt ieder zaadje afzonderlijk hangend aan het pap pus (pluisje) met de wind de wijde wereld ingestuurd. Het overgrote deel van deze voorraad verongelukt jammerlijk doordat ze op verkeerde plekken vaste grond onder de voet krijgt. Slechts een fractie valt in goede aarde en weet een succesvol vervolg aan hun leven te geven. 40.000 hectare Van oudsher ligt het zwaartepunt van de verspreiding van Moerasandijvie in Nederland boven de grote rivieren. Met name Zuid- en Noord-Holland en de kop van Overijssel waren belangrijke bolwerken. Met de aanleg van de IJsselmeerpolders is dat beeld drastisch veranderd. Kort na het droogleggen van deze grootschalige polders ontstonden uitgestrekte eerste klas kiembedden. Een nooit eerder vertoonde explosie van deze pionier kleurde het tweede en derde jaar grote delen van de nieuwe polders geel. Moerasandijvie zover het oog reikte. Uit die jaren zijn ongelofelijke cijfers bewaard gebleven. Zo bedekte Moerasan dijvie in de eerste jaren van de Noord oostpolder (1942) meer dan 1200 ha, in Oostelijk Flevoland (1957) was dat 10.000 ha en Zuidelijk Flevoland (1968) spande de kroon met een dekking van maar liefst 40.000 ha! Een snelle rekensom leert dat 40.000 ha Moerasandijvie, uitgaande van één plant per m2, in één jaar ongeveer 48 biljoen zaadjes oplevert! Deze ongekende productie liet de jaren daarna zijn sporen na tot ver in Duitsland waar destijds een duidelijke opleving was te noteren van het aantal vondsten Moerasandijvie. Ook bij onze zuiderburen dook de plant, die als uitgestorven te boek stond, plots weer op. Kom daar eens om in de huidige econo mische crisis. Een plant met een dergelijk hoog rendement, die vervolgens belan geloos zijn kapitaal beschikbaar stelt ten gunste van noodlijdende populaties in het buitenland. Hofleverancier Vandaag de dag is van dat Moerasandijvie- paradijs nog maar weinig terug te vinden. Het heeft plaats gemaakt voor grootscha lige landbouw, nieuwe steden, industrie en wegen. Slechts een klein stukje bleef bewaard dat we nu kennen als de Oost- vaardersplassen. Dit natte stukje polder kon door de mens niet worden getemd en werd noodgedwongen een natuurgebied. Mede dankzij de vele grazende grauwe ganzen zijn in het gebied veel geschikte groeiplaatsen aanwezig voor de Moerasan dijvie. Daardoor zijn de Oostvaardersplas- sen nog altijd dé hofleverancier voor heel Noordwest-Europa. Het is dan ook niet uitgesloten dat "onze" Moerasandijvie zeer nauw verwant is aan zijn verre neef uit de Oostvaardersplassen. Bron: Oecologische Flora, deel 4 Moerasandijvie (Awie de Zwart).

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2012 | | pagina 9