Biodiversiteit *1 Er is veel te doen over de biodiversiteit, maar velen hebben weinig notie waar over het nu precies gaat. 3 oktober vond in het Scheldetheater een symposium plaats waaraan enkele bestuurs- en redactieleden deelnamen. Een verslag. We lezen veel over biodiversiteit, maar het blijft een voor velen onduidelijk begrip en daarmee zien velen ook geen enkele reden waarom biodiversiteit nagestreefd zou moeten worden. Het aardse universum is buitengewoon complex. Of het nu gaat om de kleinste bacteriën, schimmels en planten of de grootste dieren, de tropische regenwouden of de Nederlandse weilanden, elke levens vorm, elk ecosysteem en elke genetische variatie is uniek en onvervangbaar. Deze grote verscheidenheid noemen we biodi versiteit. Afhankelijkheid en variatie Veel levensvormen op de aarde zijn afhan kelijk van elkaar. Daarin speelt variatie een belangrijke rol. Ook de mens kan zonder andere organismen niet bestaan. Door klimaatverandering, toename van con sumptie, vervuiling, introductie van vreem de soorten, overexploitatie van natuurge bieden en natuurlijke hulpbronnen wordt de biodiversiteit ernstig bedreigd. Plant- en diersoorten verdwijnen hierdoor en ecosys temen raken verstoord. Schone lucht, zuiver water, een vruchtbare bodem en een stabiel klimaat zijn niet langer vanzelfsprekend. Het komt er dus op neer dat het voortbestaan van de mens op het spel staat. De Verenigde Naties hebben het jaar 2010 uitgeroepen tot het jaar van de biodi versiteit. Als uitvloeisel daarvan heeft de Zeeuwse bestuurlijke voorhoede in dat jaar een convenant gesloten om met dat thema 'aan de slag'te gaan. Scheldetheater 3 oktober 2012 vond men een goed moment om een aantal deelnemende orga nisaties te laten vertellen hoe hun instelling het abstracte thema in de praktijk uitvoert. Wat die bestuurlijke voorhoede betreft, dat zijn alle overheden, veel bedrijven maar met uitzondering van het waterschap. Dat heeft niet getekend want het water schapsbestuur vond, bij monde van de heer Steijaert, "dat er al genoeg hectares natuur waren." Het doel van het symposium was het uitwis selen van kennis en het enthousiasmeren van de deelnemers om op de ingeslagen weg voort te gaan, om activiteiten te inten siveren en om nieuwe deelnemers aan te werven. Theorie en praktijk De aftrap werd gegeven door prof. Joop Schaminée, bijzonder hoogleraar in vegatie- kunde aan de Radbouduniverstiteit in Nij megen, die borg stond voor de theoretische achtergrond. Volgens hem kent diversiteit een drietal niveaus. Zo kun je allereerst onderscheid maken tussen hoeveel soorten op een bepaalde plek (biotoop) voorko men, vervolgens hoe groot de verschillen zijn tussen 2 biotopen en tot slot hoeveel verschillende biotopen er in één landschap (bv. Nederland) voorkomen. Op alle niveaus is Nederland een bijzon der land. Het kent erg veel verschillende biotopen en het aantal aanwezige soorten is ook erg hoog. Zo kent Nederland een kleine 1500 plantensoorten. Dat komt door onze ligging in een delta met overgangen van hoog naar laag, van zoet naar zout, van droog naar nat, van voedselrijk naar voed- selarm en ook kennen we in Nederland een groot aantal grondsoorten. Op de schou ders van ons klein en dichtbevolkt land rust dan ook een hele verantwoordelijkheid om deze diversiteit in stand te houden. Om die reden is destijds de ecologische hoofdstructuur in het leven geroepen. Veel geïsoleerde gemeenschappen gaan ten onder, maar als kleine gebieden samen een lint door Nederland vormen, voorkom je isolement en is het voortbestaan van een soort min of meer verzekerd. Soortenrijkdom versus landschap Schaminée gaf aan dat tot voor kort alle aandacht uitging naar het bevorderen of in stand houden van de soortenrijkdom en bij het beheer van natuurgebieden werd erop gestuurd zoveel mogelijk soorten te huisvesten, maar Schaminée meldt dat de zorg voor het landschap nu in hoge mate tekortschiet. Het Natuurbeleidsplan en Natura 2000 sturen op soorten, maar het doorvertalen naar het overkoepelende ge heel komt in het gedrang. Hij geeft aan dat met het weghalen van een heg of houtwal, egaliseren van een kreek- of stroomrug je een bladzijde uit de geschiedenis scheurt. Hij vindt het een uitdaging om te komen tot een evenwichtig landschap, bestaande uit historische patronen en structuren aan gevuld met 'nieuwe' natuur. Een leidraad hierbij is de cultuurgeschiedenis. Het vorige kabinet heeft de natuurbescher ming een harde waarschuwing gegeven dat het anders moet. We moeten er echter voor waken met een terugtredende overheid het kind met het badwater weg te spoelen. Het idee van oud-staatssecretaris Bleker om Staatbosbeheergronden aan de agrarische sector te verkopen is daarvan een voor beeld. Schaminée adviseert dus niet af te wachten welke regelgeving uit Den Haag of Brussel komt, maar gewoon zelf aan de slag te gaan door met zoveel mogelijk betrokke nen, natuurbescherming, bedrijven, burgers en overheden samenwerking te zoeken en convenanten te sluiten. Ook het bedrijfsleven begint de voordelen van dit soort samenwerking in te zien. Hun werknemers willen graag in een plezierige omgeving werken, recreëren en kinderen opvoeden. Schouwen-Duiveland Hoe men dat doet in Schouwen-Duiveland vertelt wethouder Gilles Houtekamer. Houtekamer is niet alleen wethouder op Schouwen, maar ook bevlogen natuur- gids voor het IVN en fervent imker met 23 bijenvolken. De natuur heeft op Schouwen een tweetal speerpunten namelijk de Kop van Schouwen en plan Tureluur, maar ook buiten deze gebieden is men voortvarend aan de slag gegaan. De recreatie biedt gasten speciale arrangementen, landbouw en visserij dragen hun steentje bij en onder Houtekamers motto 'Maak van de last een lust,' kweekte men met een informatieve artikelenserie draagvlak bij de rest van de bevolking. Men heeft de heikikker (die in

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2012 | | pagina 4