Maatschappelijke stage
9 leerlingen van het Zwincollege vervulden bij de Knotwerkgroep hun maat
schappelijke stage. Roger Blaakman doet verslag.
kunststofrubbervijverfolie van 1 mm dik,
waarvan ik hoop dat deze de rest van mijn
leven mee zal gaan.
Vervolg door Christien D'hoore.
Stipt om 10.00 uur, nou ja een minuut later,
begonnen de werken aan de put van Sjaak,
Sjaak had al heel wat voorwerk gedaan. De
20 jaar oude vijver was kompleet ontman
teld en Sjaak had het zand, de stenen, de
hosvazzen en de salamanders al een plek
gegeven rond de vijver zodat we de spullen
maar voor het pakken hadden.
Jan, Leo, Theo, Christien en Ludo (iets
later, want file aan de grens) kwamen Sjaak
helpen om de nieuwe put aan te leggen. Na
wat heen en weer gepraat, werd duidelijk
dat er maar een de baas kon zijn, dus deed
de rest zijn best om te luisteren hoe het
moest gebeuren.
De pvc-folie woog 250 kg. Met zijn allen
was het een kleine moeite om die in de
put te leggen. Op de foto's is goed te zien
wat de volgende stappen waren: eerst een
rondje stenen op de rand, zand erover en
daaroverheen de hosvazzen, goed aanstam
pen die hosvazzen en dan de volgende tree
precies hetzelfde.
We aten tussen de middag soep en pan
nenkoeken zodat we 's middags nog een
tijdje konden doorgaan. Toen Sjaak de
oude put leeg had gehaald, had hij een
overwinterplek gemaakt van oude folie en
daar heel wat salamanders in gestopt (niet
geteld natuurlijk, het waren er ook zoveel)
om de winter veilig te overleven. Tijdens het
uitscheppen van die overwinterplek, was
het één groot salamanderfeest!
Er kwamen maar liefst 15 kamsalamanders
uit de modder tevoorschijn, 4 mannetjes en
11 vrouwtjes. En 150 kleine watersalaman
ders. Volgens Jan zou er een grote salaman
der-orgie in de put plaats gaan vinden. Na
nog wat met zand en hosvazzen te hebben
gesjouwd, was om 15.00 uur zoals Ludo zei,
de motivatie (lees: energie) bij de trawanten
van Sjaak ver te zoeken. We probeerden
nog een werkoverleg, maar al vlug werd
besloten dat Sjaak de rest zelf zou doen en
op een vloek en een zucht was iedereen
verdwenen: de een was moe, de ander
moest nog ergens naar toe en Sjaak ging
door. De volgende dag was de put klaar.
Het is een mooi particulier initiatief en een
goed voorbeeld hoe je in een stedelijk
gebied je steentje kan bijdragen om grote
en kleine dieren een plekje te geven.
Jaarlijks doorlopen ongeveer 195.000 leerlin
gen uit het voortgezet onderwijs de wettelijk
verplichte maatschappelijke stage. Verplicht
door de rijksoverheid omdat de leerlingen
hierdoor "een bijdrage leveren aan de samen
leving." Niet minder dan negen leerlingen
van het Zwincollege uit Oostburg kozen voor
de Knotwerkgroep van 't Duumpje. Zeven
jongens en twee meisjes in de leeftijd van 13
en 14 jaar durfden het aan om met een enge
jirizaag met grote tanden en een vlijmscherp
kapmes om te gaan. Ze begonnen alle 9 op de
jaarlijkse Natuurwerkdag in het Erasmusbos.
Die dag meldden 70 MAS-deelnemers zich aan
en daarmee had Zeeland de meeste maat
schappelijke stagiaires van Nederland.
Vele zaterdagen stonden ze dit knotseizoen
gereed om ons te helpen en te assisteren in
het veld. Soms in de regen, soms in de kou. En
in Aardenburg aan de Olieschans zelfs in de
sneeuw. Werkzaamheden op de grond gingen
nog wel. Zoals dikke takken, brandhout, op
een klamp leggen. Of dunne takken, twijgen,
in een houtril verwerken. Maar bovenin een
wilg staan, in de knot, bleek toch voor som
migen te hoog. Ofte eng als de knotwilg over
het water hangt. Slechts een paar durfals
mochten de smaak proeven een dikke wilgen-
tak "neer te leggen." Dit onder het al dan niet
tijdig roepen van de bekende waarschuwings
kreet "van ondereeeeeen."
De leerlingen worden niet als goedkope
krachten beschouwd. We betrekken ze bij
onze organisatie en wat wij doen. Wel hopen
we stilletjes dat ze later actief worden in
natuurbeschermingswerk. En bij voorkeur bij
onze club natuurlijk.
De leerlingen die voor onze vereniging heb
ben gekozen, zijn tijdig, o.a. via de infomarkt
op school, geïnformeerd wat hun taken zijn
bij de Knotwerkgroep. Dit wordt duidelijk ge
formuleerd. Stageopdrachten zijn onder meer
het knotten van wilgen, essenhout afzetten,
houtrillen (heggen) maken van dunne takken
en twijgen en musterds maken. Ook werden
van dikke takken zogenaamde staken, nieuwe
knotbomen in spé, gemaakt. Bovengenoem
de werkzaamheden zijn puur vrijwilligerswerk
waarvoor hun school de eindverantwoor
delijkheid draagt. De leerlingen zijn ook via
de school verzekerd. De vorderingen van de
jongens en meisjes worden doorgegeven aan
Mirjam van Heeringen, de maatschappelij-
kestage-coördinator van het Zwincollege.
Het knotseizoen zit er weer op. Vele wilgen
staan er weer goed geschoren en geknipt bij
en de houtrillen bieden nu nestgelegenheid
aan broedvogeltjes en een schuilplaats aan
fazant of patrijs.
De knotwerkgroep bedankt Aron, Cornelis,
Dahley, Kelly, Marit, Othniyel, Sjoerd, Twan
en Wouter voor hun hulp. Wij wensen hun
daarnaast veel succes met het maken van het
verslag over de stage.
Het is leuk dat jonge mensen met hart voorde
natuur en belangstelling voor ons knotland-
schap een bijdrage hebben willen leveren om
dit moois in stand te houden.
Roger Blaakman).
