Bithynische wikke ti Spectaculaire vondst dankzij Belgische Flora. Awie de Zwart verhaalt hoe. 15 juli lazen we in een streekkrant dat Natuurbeschermingsorganisatie Floron de vestiging van deze nieuwe plant meldde. Maar dat was maar de helft van het verhaal. Hieronder leest u de andere helft. Voor wie zich een beetje serieus met plan ten wil bezighouden, is een Flora onont beerlijk. Met een goede flora is het mogelijk om alle verschillende soorten wilde planten in een bepaald gebied op naam te brengen. Voor het Nederlandse grondgebied geldt de Heukels'Flora als dé autoriteit. Voor het vlakbij gelegen België is de Flora van België, Groothertogdom Luxemburg, Noord-Frankrijk en de aangrenzende gebieden het standaard werk. Beide boeken hebben een heel grote overlap met elkaar. De aanschafkosten van een flora zijn vanwege de kleine markt rela tief hoog. Ik heb daarom destijds getwijfeld of ik naast de Heukels' niet ook de Belgische Flora zou aanschaffen. Na lang wikken en wegen heb ik dat toen niet gedaan. In navolgend relaas zal blijken wat daarvan de gevolgen zijn geweest. Vondst Het is begin juni en ik ben voor mijn werk met de trekker op weg en passeer de Nieuwstraat in Oostburg. Ter hoogte van de voormalige Euregiotuinen valt mijn oog op een weelderige plant aan de rand van een ondiep slootje. Van enige herkenning is op het eerste gezicht geen sprake. Ik parkeer daarom even in de berm en neem een kijkje. Maar ook van dichtbij gaat er geen belletje rinkelen. Het is een vlinderbloemige, dat is wel duidelijk, maar welke? Om daar zeker heid over te krijgen, neem ik een stukje van de plant mee naar huis. Met Heukels' Flora in de hand start ik 's avonds de determinatie, maar al snel loop ik vast. De plant is nog niet genoeg ontwikkeld. Enige tijd later keer ik terug om tevreden te constateren, dat zowel bloemen als peultjes aanwezig zijn. Een representatief stukje van de plant verdwijnt in de tas en gaat mee naar huis. Hulp Hoopvol start ik voor de tweede keer de determinatie. Via de hoofdsleutel in de flora word ik naar de Lathyrus-familie gestuurd en vandaar uit beland ik zonder al te veel problemen bij de Moeraslathyrus. Hoewel een aantal kenmerken van deze voor Zee land uiterst zeldzame soort inderdaad over een komen, zijn er ook belangrijke details die niet kloppen. Ik herhaal de determinatie nog een aantal malen, maar dat verandert weinig aan de uitslag. Ook afbeeldingen van Moeraslathyrus op internet versterken de twijfel. De juiste oplossing lijkt niet in mijn flora te staan. Het is de hoogste tijd om de hulp in te roepen van een aantal andere Zeeuwse floristen. Via de mail zend ik hen wat detailfoto's met de vraag: "Wat is dit?" Spectaculair Per kerende post krijg ik al een eerste sneer met de opmerking: "Heb je de Belgische flora al geprobeerd?" Hier laat zich het gemis voor het eerst pijnlijk voelen. Een andere florist mailt een naam: Bithynische wikke. Hij voegt er nog subtiel aan toe: "Staat ook in de Belgische Flora." Met deze naam ga ik het internet op. Bij het zien van de eerste plaatje is het zonneklaar: het is de Bithynische wikke. Een soort uit het zuiden van Europa die in zijn naam verwijst naar Bithynië, een streek oostelijk van Istanboel. De meest noordelijke groeiplaats van de plant bevindt zich aan de Noordfranse kust. In Nederland is de soort slechts eenmaal eerder gevonden: in de jaren tachtig bij Kerkrade. Een zeer spectaculaire vondst dus! Sloot Een week later staan we vier man sterk in de droge sloot om de plant van alle kanten te bekijken, te fotograferen en nogmaals te determineren. De Belgische flora van een van de floristen geeft de definitieve door slag. Dit is voor mij de druppel, de maat is vol, dit kan zo niet langer. Een florist, op een steenworp van België, kan niet zonder. Nog diezelfde week bestel ik de kloeke, 900 gram zware flora van onze zuiderburen. En daarmee is de aanschaf uiteindelijk toch vooral een kwestie van wikke gebleken en veel minder van wegen.

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2013 | | pagina 13