Bithynische wikke
ti
Spectaculaire vondst dankzij Belgische Flora. Awie de Zwart verhaalt hoe.
15 juli lazen we in een streekkrant dat
Natuurbeschermingsorganisatie Floron de
vestiging van deze nieuwe plant meldde.
Maar dat was maar de helft van het verhaal.
Hieronder leest u de andere helft.
Voor wie zich een beetje serieus met plan
ten wil bezighouden, is een Flora onont
beerlijk. Met een goede flora is het mogelijk
om alle verschillende soorten wilde planten
in een bepaald gebied op naam te brengen.
Voor het Nederlandse grondgebied geldt
de Heukels'Flora als dé autoriteit. Voor het
vlakbij gelegen België is de Flora van België,
Groothertogdom Luxemburg, Noord-Frankrijk
en de aangrenzende gebieden het standaard
werk. Beide boeken hebben een heel grote
overlap met elkaar. De aanschafkosten van
een flora zijn vanwege de kleine markt rela
tief hoog. Ik heb daarom destijds getwijfeld
of ik naast de Heukels' niet ook de Belgische
Flora zou aanschaffen. Na lang wikken
en wegen heb ik dat toen niet gedaan. In
navolgend relaas zal blijken wat daarvan de
gevolgen zijn geweest.
Vondst
Het is begin juni en ik ben voor mijn werk
met de trekker op weg en passeer de
Nieuwstraat in Oostburg. Ter hoogte van de
voormalige Euregiotuinen valt mijn oog op
een weelderige plant aan de rand van een
ondiep slootje. Van enige herkenning is op
het eerste gezicht geen sprake. Ik parkeer
daarom even in de berm en neem een kijkje.
Maar ook van dichtbij gaat er geen belletje
rinkelen. Het is een vlinderbloemige, dat is
wel duidelijk, maar welke? Om daar zeker
heid over te krijgen, neem ik een stukje van
de plant mee naar huis. Met Heukels' Flora
in de hand start ik 's avonds de determinatie,
maar al snel loop ik vast. De plant is nog niet
genoeg ontwikkeld. Enige tijd later keer ik
terug om tevreden te constateren, dat zowel
bloemen als peultjes aanwezig zijn. Een
representatief stukje van de plant verdwijnt
in de tas en gaat mee naar huis.
Hulp
Hoopvol start ik voor de tweede keer de
determinatie. Via de hoofdsleutel in de flora
word ik naar de Lathyrus-familie gestuurd
en vandaar uit beland ik zonder al te veel
problemen bij de Moeraslathyrus. Hoewel
een aantal kenmerken van deze voor Zee
land uiterst zeldzame soort inderdaad over
een komen, zijn er ook belangrijke details
die niet kloppen. Ik herhaal de determinatie
nog een aantal malen, maar dat verandert
weinig aan de uitslag. Ook afbeeldingen
van Moeraslathyrus op internet versterken
de twijfel. De juiste oplossing lijkt niet in
mijn flora te staan. Het is de hoogste tijd om
de hulp in te roepen van een aantal andere
Zeeuwse floristen. Via de mail zend ik hen
wat detailfoto's met de vraag: "Wat is dit?"
Spectaculair
Per kerende post krijg ik al een eerste sneer
met de opmerking: "Heb je de Belgische
flora al geprobeerd?" Hier laat zich het
gemis voor het eerst pijnlijk voelen. Een
andere florist mailt een naam: Bithynische
wikke. Hij voegt er nog subtiel aan toe:
"Staat ook in de Belgische Flora." Met deze
naam ga ik het internet op. Bij het zien van
de eerste plaatje is het zonneklaar: het is de
Bithynische wikke. Een soort uit het zuiden
van Europa die in zijn naam verwijst naar
Bithynië, een streek oostelijk van Istanboel.
De meest noordelijke groeiplaats van de
plant bevindt zich aan de Noordfranse kust.
In Nederland is de soort slechts eenmaal
eerder gevonden: in de jaren tachtig bij
Kerkrade. Een zeer spectaculaire vondst
dus!
Sloot
Een week later staan we vier man sterk in
de droge sloot om de plant van alle kanten
te bekijken, te fotograferen en nogmaals te
determineren. De Belgische flora van een
van de floristen geeft de definitieve door
slag. Dit is voor mij de druppel, de maat is
vol, dit kan zo niet langer. Een florist, op
een steenworp van België, kan niet zonder.
Nog diezelfde week bestel ik de kloeke, 900
gram zware flora van onze zuiderburen. En
daarmee is de aanschaf uiteindelijk toch
vooral een kwestie van wikke gebleken en
veel minder van wegen.