Afscheid van nestor Sjaak
knoop sieren de plant. De bloemsteel staat
fier overeind om het bloempje optimaal in
de zon te zetten. Na de bevruchting knikt
de bloemsteel naar beneden zodat de rijpe
zaadjes zich aan de zwaartekracht kunnen
overgeven.
Op de Algemene Ledenvergadering zat de bestuurstermijn van Sjaak Herman
erop en hij had ons laten weten niet herkiesbaar te zijn.
Sjaak Herman was 't Duumpje, maar vanaf
29 maart iets minder, want Sjaak vond het
tijd geworden een stapje terug te doen
en hij stelde zich niet herkiesbaar in het
bestuur.
Sjaak werd tot bestuurslid benoemd op de
ALV van 11 maart 1983 te Zuidzande. Gelijk
tijdig met Jan de Zwart en Luciën Boerjan.
Beide andere heren zijn eerder afgehaakt,
maar Sjaak heeft dus 31 jaar zeer actief aan
het bestuur deelgenomen.
Voorzitter Jo vertelde dat je dan in biodi-
versiteitstermen tot de rodelijstsoorten
behoort, want het komt zelden voor dat
iemand zich als vrijwilliger zo lang met hart
en ziel inzet voor een vereniging.
werden in kreken en sloten geplaatst,
waarmee 't Duumpje hoopte te bewerk
stelligen dat het waterschap boeren zou
verbieden hun gifspuiten te vullen en te
reinigen in deze wateren.
- En als leden van het bestuur of planolo
gie na de vergadering en na middernacht
nog afzakten naar Chez René was Sjaak
ook altijd van de partij.
Jo trekt een vergelijking met de huidige tijd
waarin de voorkeur uitgaat naar overleg,
soms al in een heel vroeg stadium, zoals
bij Waterdunen. En als het dan toch tot een
zienswijze of bezwaar komt, mondt het
ook dikwijls uit in een minnelijke schikking
die voor Sjaak dikwijls veel te minnelijk is.
Tijden veranderen.
Inmiddels is het Goudknopje in de Blik
ken zo'n algemene verschijning geworden
dat delen ervan in de zomer volledig geel
kleuren. En daarmee heeft de plant, met
zijn kolonisatie van Nederland, floristisch
een beetje wraak genomen nadat Jan van
Riebeeck namens de VOC in 1652 een han
delspost oprichtte in Zuid-Afrika.
't Duumpje kreeg in het verleden geen poot
aan de grond, maar je moest met ludieke
acties de aandacht trekken en iets in bewe
ging proberen te brengen.
- Zo hebben Duumpjes, waaronder Sjaak,
vermomd als witte mannetjes, met
rugspuiten en gifmaskers, ooit de distel
in het wapenschild aan de gevel van het
Oostburgse waterschapskantoor doodge
spoten.
- Sjaak knutselde thuis bordjes in elkaar
met de tekst "Tanken doe je thuis" en die
Sjaaks staat van dienst kennende, kon het
niet anders dan aan zijn terugtreden een
ludiek tintje te geven.
Het bestuur was nog niet vergeten dat het
ooit eens een koninklijke onderscheiding
voor Sjaak aanvroeg en vele uren besteed
de om een brief samen te stellen waarvan
zelfs koningin Beatrix achterover zou slaan.
En toen de onderscheiding toegekend
werd, vertikte Sjaak die in ontvangst te
nemen.
Mede-bestuurslid Walter zag een act wel
zitten. We wilden eerst iemand als Koning
Willem-Alexander uitdossen die Sjaak
alsnog een medaille kwam opspelden, maar
dat vonden we iets te blasfemisch.
Het werd dus een hoge afgevaardigde uit
Den Haag, lid van de nieuwe werkgroep
't Vingertje, in billetikker en met hoge
hoed, om een ludieke tekst voor te lezen,
met verwijzing naar het lintje van vroeger.
De onderscheiding was niet bevestigd aan
een 'ruttelende' ketting, maar aan origineel
Zeeuws bindertouw. En verder werden nog
een paar nieuwe klompen overhandigd ten
behoeve van het contact met de basis. De
klompen waren voorzien van 'oogjes' om
nog beter te kunnen zien wat er zich in de
omgeving afspeelt. En voor regenachtige
dagen een kloek boek van Midas Dekkers.
Het was een leutige avond!
pynbendj