Slakken in de Zwarte Polder
■z&Ü
10
In onze vereniging zijn veel specialisten werkzaam maar als het slakken betreft
moeten we het hebben van kenners uit Zuid-Beveland waarvan we al artikelen
plaatsten. Ditmaal sprongen onze zuiderburen bij om hun blik op de Zwarte
Polder te werpen en Franky Bauwens deed ons een verslag toekomen.
Werkgroep Succinea
Wat slakkenonderzoek in België betreft
geldt als standaardwerk de "Voorlopige
atlas van de landslakken van België" (De
Wilde, J.J., Marquet, R. Van Goethem,
J.L.) uit 1986. Omdat deze atlas voor het
kustgebied niet up to date was, besloot
men een project te starten om de mol-
lusken in de duinengebieden langs de
Belgische Kust te inventariseren. Het project
wordt uitgevoerd onder de koepel van de
Werkgroep Land- en zoetwatermollusken,
Succinea, van de Koninklijke Belgische
Vereniging voor Conchyliologie. Het onder
zoek wordt ondersteund door organisaties
als Natuurpunt, het Agentschap Natuur
en Bos (ANB), het Instituut voor Natuur- en
Bos-onderzoek (INBO) en het Kon. Belg. Inst.
voor Natuurwetenschappen (KBIN) en de
Strandwerkgroep.
Slak-in-Du
Slak-ln-Du, zoals het project werd gedoopt,
beperkt zich tot de duinen. De grens van
het te onderzoeken gebied wordt ruwweg
gevormd door de zeereep aan de ene kant
en de polders aan de andere kant.
Het project wordt uitgevoerd in drie fasen,
waarbij eerst de Oostkust, daarna de Mid-
denkust en tenslotte de Westkust aan bod
komt. Er is voorzien dat elke fase twee jaar
zou duren. De excursies vinden meestal
plaats in natuurgebieden die niet vrij toe
gankelijk zijn, zodat er origineel veldwerk
kan gebeuren.
■wë
i M,
Bolle duinhoorn Cochlicella barbara
(archief Duumpje).
Excursie naar Zwarte Polder
Voor de eerste daguitstap van Slak-ln-Du
hadden zich oorspronkelijk 10 personen op
gegeven om deel te nemen. Op het laatste
moment hebben er 2 leden noodgedwon
gen afgehaakt en zijn er 2 personen niet
komen opdagen.
De uitstap werd voorafgegaan door een
rondleiding in de escargotkwekerij te
Aardenburg die eigenlijk wat te goed ver
lopen is. De gastvrouw, enigszins verbaasd
over de interesse en kennis van de groep,
vertelde heel veel en toonde ons onder
meer een liefdespijl van een segrijnslak.
De gastvrouw zat op het vlak van groen en
milieu zowat op dezelfde golflengte als de
bezoekers en zo ontstond een geanimeerd
gesprek. We arriveerden dan ook later in de
Zwarte Polder dan voorzien was.
De zon was ook deze keer aanwezig en
goedgemutst stapten we in het schorren-
gebied. Vanaf het begin was het al prijs met
het muizenoortje Myosotella myosotis), het
wadslakje (Peringae ulvae) en het moston
netje Pupilla muscorum).
Manu zag, met zijn getrainde ogen, het wier
Vaucheria, zocht en vond zowel het minus
cule kwelderslakje Alderia modesta als het
schorrenslakje Limapontia depressa.
Verder op het duinpad werden nog klas
sieke soorten zoals bolle duinslak Cernuella
virgata, grote karthuizerslak Monacha
cantiana gevonden.
Tegen de dijk werd verrassend de bolle
duinhoren Cochlicella barbara massaal
gevonden en in mindere aantallen de grote
regenslak Alinda biplicata. Beide in gezonde
en levende toestand. Raar dat de bolle
duinhoren zich in Nederland vlot verspreidt
naar het noorden, voorbij Cadzand al, en
niet naar het zuiden. Verspreiding door
kampeertoerisme?
De Verdronken Zwarte Polder is een
prachtig gebied waar ook vogels zich thuis
voelen. Op een bepaald ogenblik werd
meer naar vogels gekeken dan naar week
dieren maar dat hoort er nu eenmaal bij.
Rosse grutto, kleine zilverreiger, kluut met
jongen en nog wat andere vliegende dieren
waren leuk om te zien. Zelf heb ik mij laten
verleiden om de grote aanwezige rupsen
zoals de bastaardsatijn Euproctis chrysor-
rhoea nauwkeurig te bekijken. Op sommige
duindoorns waren praktisch alle blaadjes
weggeknabbeld.
Uiteindelijk werden er 15 soorten landslak
ken gevonden, wat gezien de weinige tijd
die we besteed hebben aan het effectief
zoeken en zonder staalnames, toch een
goed resultaat is. Het volledige gebied
inventariseren op weekdieren zou veel
meer soorten opleveren. Voorlopig hebben
we nog onze handen vol aan de Vlaamse/
Belgische kust. Misschien kan dit bij een
volgende daguitstap.
Conclusie:
Een soort naaktslak werd door Guy gevon
den; in totaal zijn 15 soorten gevonden. Er
zijn géén bodemstalen genomen.
Het was een geslaagde leuke uitstap, met
zeldzame vondsten. Een dik dankjewel aan
de aanwezige leden die bijgedragen heb
ben aan een fijne dag.
Aan de inventarisatie namen deel Manu Du-
moulin, Guy en Carine Van Cauwenberghe -
Van de velde, Alfred Anthierens, Dominique
Verbeke en Franky Bauwens
Zie ook:
www.bvc-gloriamaris.be/Slak-in-Du.htm.
