f9
Ecologische Hoofdstructuur vanaf Cadzand
richting Aardenburg: een belangrijke step
ping stone voor de boomkikker. Te meer
belangrijk omdat de boomkikkers vanuit
Aardenburg via Olieschans richting Bordeel
schans beginnen uit te zwermen, en dus
alleen de weg nog moeten oversteken om
over enkele jaren via deze route contact te
kunnen maken met de populatie uit Retran-
chement. De Ecologische Hoofdstructuur
zoals deze ooit bedoeld, maar bijna nergens
gerealiseerd is.
We hebben de afdeling handhaving destijds
aan het werk gezet en de eigenaar kreeg
een stevige brief dat hij in overtreding was.
Naderhand heeft de eigenaar zich gemeld
op de gemeente met de mededeling dat
hij te oud was om nog koetjes te houden
en op het lapje akkerbouw wilde plegen.
Gemeente Sluis kwam vervolgens met de
lumineuze redenering dat de bestemmings
wijziging in Natuur zonder overleg met de
eigenaar heeft plaatsgevonden. (Met zo'n
smoes kreeg Gery Decloedt - ook de krant
niet gelezen - bij de Raad van State nul op
het rekest, maar dat terzijde). Men gaat dus
uit van de bestemming die 3 jaar geleden
gold en hierbij was scheuren (na verkregen
vergunning) toegestaan. Die vergunning
hoeft de eigenaar blijkbaar niet aan te vra
gen, want men bereidt een bestemmings
planaanpassing voor waarin de Natuurbe-
stemming wegbestemd wordt. Tegen deze
wijziging kunnen wij dan een zienswijze
indienen, maar pas na publicatie ervan.
En ieder kwartaal vanaf eind 2012 krijgen
we in het overleg te horen dat publicatie
wederom doorgeschoven is. Ondertus
sen weigert men te handhaven, terwijl het
akkertje steeds vlakker geploegd wordt en
voorzien van gewasbeschermingsmiddelen.
Kortom: de 'boerennatuur' die een bijdrage
zou leveren aan de biodiversiteit, boerde
per week achteruit.
Inmiddels hebben wij een jurist laten
uitzoeken of een overheid die zich als be
trouwbaar wenst te afficheren, op zo'n ma
nier met wet- en regelgeving kan omsprin
gen. Optreden is helaas niet eenvoudig.
Vorige maand deed zich echter een nieuwe
ontwikkeling voor, toen de gebruiker
(nemen wij aan) een aantal troenken aan
het rooien was en enkele andere zo 'sub
tiel' beschadigde dat het alleen van heel
dichtbij te zien was dat de boom om zeep
geholpen was.
We hebben opnieuw de afdeling handha
ving ingeschakeld, die samen met eigenaar
(of gebruiker) de toestand opgenomen
heeft. Naar aanleiding van onze melding
ontving onze vereniging op ons postadres
een brief waarin ons uitgelegd werd dat
omduwen van knotwilgen alleen is toege
staan als het bevoegd gezag hiertoe een
vergunning heeft verleend. De eigenaar
wordt alsnog in de gelegenheid gesteld
deze vergunning aan te vragen. En daar
kunnen wij dan een zienswijze tegen indie
nen. Kortom: een overtreder lijkt alle mede
werking te krijgen bij legaliseren achteraf.
Naast onze email-melding is bijna gelijktij
dig ook een brief op poten verzonden door
de door ons in de arm genomen juriste. Zij
ontving een heel andere reactie, onderte
kend door precies hetzelfde diensthoofd,
namelijk dat men de zaak gaat onderzoe
ken, maar dat dat enige tijd zou kunnen
duren, tot maximaal de wettelijke termijn
van 8 weken.
Ondertussen ligt nu ineens de herziening
bestemmingsplan buitengebied voor onze
neus. Daarin wordt de bestemming Natuur
terugbestemd als AW-LW2, zoals in het be
stemmingsplan van voor 2011. Dat betekent
'Agrarisch met landschapswaarden'. Maar
ook daarin is het scheuren van weiland en
omduwen/rooien van tronken niet toege
staan. Althans niet zonder voorafgaande
vergunning. Maar die zal wel al klaarliggen.
En zo gaat weer een stukje oude natuur
verloren dat zeer waardevol is. Juist deze
weilandjes met tronken zijn een bestaans
voorwaarde voor een Rode Lijstsoort als
de Steenuil. Deze soort doet het overal in
Nederland slecht, met als voornaamste oor
zaak het verlies aan kleinschalig biotoop. Bij
ruilverkavelingen verdwenen veel voedsel
rijke ruige plekjes en ook de als broedplaats
geliefde knotbomen. West Zeeuwsch-
Vlaanderen is een van de weinige streken
in Nederland, waar er nog wat steenuiltjes
voorkomen, maar ook hier is er sprake van
achteruitgang. Mede dankzij de voortva
rende aanpak van de gemeente Sluis.
Schril contrast?
Het bestuur ontving het verzoek van
wethouder Van de Vijver om eens te komen
praten over het bevorderen van nestelmo
gelijkheden voor ooievaars in Sluis. Hoewel
de ooievaar geen rodelijstsoort is als de
steenuil, maakt de soort wel gebruik van
dezelfde soort oude weilanden als foera-
geergebied. Het scheuren van weilanden is
dan ook niet bevorderlijk voor de geliefde
ooievaar. Jammer genoeg wordt er vaak
eenzijdig over dit soort zaken gedacht. Als
je in de PZC koppen leest als 'Ooievaars
houden van Sluis' en 'Ooievaars kunnen
toeristische attractie Sluis worden', dan is
duidelijk dat het toeristisch-recreatieve pro
duct prioriteit heeft. Schril contrast of niet
We hebben het verzoek doorgeleid naar
onze vogelwerkgroep die zich verstaat met
een landelijke specialist welke mogelijkhe
den er zijn om de ooievaarsstand in Sluis te
bevorderen en misschien het belang van
goede foerageergebieden te benadrukken.
Molenweg 19a, Zuidzande.
Molenweg 19a bestaat nog niet, maar de
gemeente is van zins erin toe te stemmen
hier een nieuwe boerderij te vestigen.
De logica in dit besluit is ver te zoeken,
want de ene na de andere landbouwer
stopt bij gebrek aan opvolgers en zo komen
steeds meer erven te koop, waarvan de
omringende gronden worden verkocht
aan uitbreidende landbouwers. Er ligt een
advies van de agrarische adviescommis
sie dat gemotiveerd gehakt maakt van de
plannen van Sluis en het rapport wordt
nog bevestigd door een nadien verschenen
rapport van onderzoeksinstituut Alterra.
Dat verdiepte zich in de sterk tanende
agrarische bedrijfsopvolging en vooral wat
hierdoor aan gebouwen vrij zal komen.
Maar dat is niet het enige. De aanvrager is
blijkbaar in het bezit van 'varkensrechten'
op een agrarisch complex met varkensstal
len pal op de grens bij Nieuw Namen. Ge
meente Sluis redeneert dat door een nieuw
bouwblok in het Zuidzandse buitengebied
te vergunnen, de varkensproblematiek in
Nieuw Namen verminderd kan worden. Met
de oneigenlijke toepassing van deze regel
probeert men een provinciale beperking te
omzeilen.
Onze redenering zou zijn: moetje het
eigen buitengebied met haar bewoners als
wisselgeld gebruiken voor een handelaar
uit Nieuw Namen? Is men de smak geld
vergeten die het gekost heeft destijds de
uitwassen van enkele varkensboeren te
bestrijden
Onze vereniging heeft, samen met zowat
alle bewoners van de Zuidzandse Molen
weg, een zienswijze ingediend tegen het
besluit van gemeente Sluis de Molenweg
verder te verstenen met een nieuwe boer
derij, terwijl er genoeg te koop staat op ons
platteland.
