Sleepnetvissen en strandjutten
n
Zo rond half juli is het meestal mooi strandweer en ieder rechtgeaard Visdiefje
zoekt dan de zee op. Begeleidende gids Dilia Timmers zorgt ervoor dat ook u
kunt meegenieten. De foto's zijn gemaakt door Nathalie van Poecke.
10 juli was een uitgelezen dag om met het
sleepnet te gaan vissen: prachtig zonnig
weer en ook het getij zat mee. Sleepnetvis
sen doe je namelijk het best twee uur voor
laag water tot twee uur na laag water.
Op de parkeerplaats bij de radartoren in
de Herdijkte Zwarte Polder hadden zich 22
kinderen en 4 begeleiders (Reggy, Johnny,
Gerrit en Dilia) verzameld, ledereen had er
zin in, vooral door wat er in de uitnodiging
had gestaan: we gingen sleepnetvissen,
strandjutten en ook op zoek naar haaien-
tanden.
Op het strand aangekomen werd eerst het
sleepnet bekeken en uitgelegd op welke
manier de garnalen hierin terechtkomen.
Garnalen verstoppen zich overdag in de
bovenste laag van de zandige zeebodem.
Door de ketting met rollers wordt de zeebo
dem enigszins omgewoeld en de garnalen
verdwijnen in het openstaande net tot
achter in de fuik.
Een paar stoere kinderen wilden wel als
eerste het water in om "een trek" te doen.
Dat was op zich al spannend, want het wa
ter was best koud en je krijgt ook nog eens
natte broekspijpen. Meteen met de eerste
sleep hadden we al een goede vangst.
Grote en kleine garnalen, maar ook krab
betjes, kleine kwallen, platvisjes, mosseltjes
van maar 2 millimeter groot en ook nog een
heremietkreeft. Deze laatste soort gebruikt
een slakkenhuis om in te wonen. Alles werd
in een grote plastic bak gedaan om het nog
eens goed te kunnen bekijken.
Om alles op naam te kunnen brengen,
hadden we zoekkaarten meegenomen voor
schelpen en voor zeevissen. Ook waren er
handige informatiewaaiers om alle andere
strandvondsten in op te zoeken.
Nadat we een paar keer een gezamenlijke
trek gedaan hadden, werden de kinderen in
4 groepjes verdeeld, met voor elk groepje
een eigen bak om de vangst in te doen. Om
beurten konden de groepjes met het grote
sleepnet aan de slag, maar er waren ook
kleine garnalennetjes, haaientandenzeven,
gewone keukenzeven en schepjes. Som
mige kinderen vonden het leuk om tussen
de stenen van het paalhoofd op zoek te
gaan naar krabben, pokken, alikruiken,
wieren enz.
De tijd vloog om en nadat we eikaars
vangst hadden bekeken en de diertjes uit
de bakken bevrijd waren, werd het tijd om
onze boterhammen te nuttigen. Gezellig
keuvelend zaten de kinderen op een rijtje
op de palen.
Na de picknick wou één groepje graag
verdergaan met het zoeken naar haaientan-
den en de andere groepjes zochten op het
strand naar mooie schelpen, zoals nonne
tjes, zaagjes, kokkels, mesheften of andere
bijzondere dingen, zoals zeeboontjes. Dat
is het skelet van een heel klein zeeëgeltje.
Natuurlijk was er ook nog gelegenheid om
gewoon te spelen op het strand.
Veel te snel was het tijd om naar de parkeer
plaats terug te gaan, waar de ouders al op
hun kind stonden te wachten. De ouders
zullen er op de terugweg 'geen kind meer
aan gehad hebben', zo moe waren ze van
drie intensieve uren op het strand.
