de Staatse soldaten af en toe een musket of kanon lieten knallen. Natuurlijk wel even wennen dat het niet direct het snelvuur was dat we van de televisie gewend zijn. Het wat moderner rollend materieel uit de tijd van Wereldoorlog II viel ook in de smaak, zeker als je eens mocht meerijden in zo'n ouwe jeep. Dan kan je dag helemaal niet meer kapot. Bij onze andere buren kon je instructie krijgen hoe je een zeist moet hanteren. Ui teraard gaat niets boven de directe praktijk, maar we zagen ook een shirt met 'www.zeisles.nl' waar een youtube-filmpje toont hoe het moet. Een hele geruststelling als je verhinderd was de erfgoeddag bij te wonen. Als buren genoten we ervan hoe de zeis stil zijn werk deed: een verademing vergeleken met stinkende en lawaaiige bosmaaiers. Ook kon men hier zeisen en bijbehorende zaken aanschaffen om zo, voorzien van gedegen advies, thuis aan de slag te kunnen. Stichting Cultureel Erfgoed Zeeland (SCEZ) werd vertegenwoordigd door provinciaal ar cheoloog Robert van Dierendonck. Hij heeft heel wat publicaties op zijn naam staan over Romeins Aardenburg, maar ook over Re- tranchement valt van alles te vertellen. Voor aanvang van iedere geschiedenisles kwam hij als een volleerd dorpsomroeper even alle kraampjes langs om publiek te overreden zijn vertelling bij te wonen. Velen zullen het over het hoofd hebben ge zien, maar er was ook 'industrieel erfgoed.' In de dijk aan de noordkant van 't Boogerdje was een forse coupure zichtbaar waarin voor de vorm enkele rail-elementen waren gelegd. Een overblijfsel van de tramlijn Bres- kens - Sluis, die hier passeerde vanaf 1925 tot 1949. Enkele enthousiaste vrijwilligers waren steeds ter plaatse om dit stuk geschiedenis aan de vergetelheid te ontrukken. Historisch kerkhof Op het mooi gelegen kerkhof kon je veel opsteken over veel voorkomende Zeeuws- vlaamse familienamen. Bij grafzerken waar leden rusten van families als Luteijn, Ver- planke, Fenijn, De Hullu, Risseeuw en Basting stonden informatiepanelen voorzien van een kaartje met de oorsprong van de stam vader en ook hoe familieleden hun toekomst buiten Zeeuws-Vlaanderen gezocht hadden. Op begraafplaatsen staan altijd de mooiste oude bomen, niemand die klaagt over een afgewaaide tak, en oude bomen worden hier onderhouden en niet omgezaagd. Dat on derhoud vraagt minstens zoveel kennis van zaken als het aanplanten van iets nieuws. Mattijs van Eist, hovenier te Aardenburg, stond deze zaterdag paraat om ons te vertel len hoe een boom een lang leven geschon ken kan worden. Natuurbeheer Zoveel groen rondom Retranchement betekent ook veel onderhoud. Wallen en omringende natuur behoren toe aan mede - organisator Stichting Het Zeeuws Land schap, die voor alle onderhoud tekent, maar deze dag was onze eigen knotwerkgroep in het terrein van HZL druk in de weer, maar minder in het oog lopend in de wat afgele gen buitenwal. Wandel- en puzzelroutes Om te voorkomen dat deel-aspecten van de erfgoeddag buiten beeld zouden blijven waren enkele wandelroutes uitgezet, en speciaal voor de jeugd was er het 'Doe de route'- puzzelboekje, waarmee ze hun eigen ontdekkingstocht konden inkleden. Met vra gen over de drieling van Retranchement en over enkele oude bunkers die geheel aan het oog onttrokken zijn, maar deels aangepast zijn om het vleermuizen mogelijk te maken hier ongestoord hun winterslaap te houden. Boomkikker Overdag laat de boomkikker zich bijna niet horen, maar het was heerlijk warm en zonnig weer, dus echt verstoppen doen ze zich nu ook weer niet. Langs de wandelpaden stond voldoende struikgewas, waar een geduldig wandelaar een boomkikker in beeld kon krijgen. En vlakbij "De Bo z'n put" stond een gids van Het Zeeuws Landschap om zoeken den een handje te helpen. De organiserende organisaties hebben zich veel moeite getroost er een prachtige dag van te maken en zelden zullen inspanningen zo gewaardeerd zijn als tijdens deze prach tige en zonnige dag in Retranchement. Tot de volgende Erfgoeddag, in Truzement of elders in Zeeland!

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2016 | | pagina 13